Η Σύνοδος Κορυφής των G7 στη Βαυαρία αξιοποιήθηκε από τους ηγέτες της Δύσης ως μια ευκαιρία επίδειξης ενότητας απέναντι στον ρωσικό αναθεωρητισμό, ο οποίος ανέτρεψε τρεις δεκαετίες (σχεδόν) γραμμικής πορείας των πραγμάτων όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και διεθνώς. Ολοι οι ηγέτες των επτά πιο ανεπτυγμένων βιομηχανικών κρατών σχεδόν συμφώνησαν ότι δεν μπορεί να επιτραπεί στον Βλαντίμιρ Πούτιν να βγει νικητής από αυτόν τον πόλεμο και οι κυρώσεις θα πρέπει να συνεχιστούν μέχρι αυτό να διασφαλιστεί.
Το ερώτημα που αναδύεται βέβαια είναι αν οι κυρώσεις από μόνες τους αρκούν για να κερδηθεί ο πόλεμος ή αν θα χρειαστεί μια ευρύτερη, μαζική αποστολή όπλων στην Ουκρανία για να υλοποιηθεί ο στόχος για αποκατάσταση της ουκρανικής κυριαρχίας εντός των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων της. Η έκβαση του πολέμου ίσως να μην κριθεί όμως αποκλειστικά από τις κυρώσεις και τις εξελίξεις στο πεδίο. Εμπειροι παρατηρητές ενσκήπτουν στις εξελίξεις που εμφανίζονται στο εσωτερικό κομβικών ευρωπαϊκών κρατών – και τούτο καθώς η Ευρώπη είναι η «μεγάλη χαμένη» αυτού του πολέμου κυρίως εξαιτίας της ενέργειας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
