Η ανθρώπινη μορφή ζωής σε κάποιον βαθμό διαφέρει από τις άλλες. Oμως κάθε ζωή είναι εξαίσια με τον δικό της μοναδικό τρόπο. Το να ισχυριζόμαστε ότι εμείς έχουμε μεγαλύτερη σημασία από τα άλλα ζώα είναι αλαζονικό, αβάσιμο και εγωιστικό· ο ανθρωποκεντρισμός είναι ένας τύπος ναρκισσισμού, υποστηρίζει η Μάρθα K. Νούσμπαουμ (Nέα Υόρκη, 1947). Η πολυβραβευμένη καθηγήτρια Νομικής και Ηθικής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου στο σπουδαίο αυτό έργο εξετάζει το δίκαιο και την αδικία με στόχο κάθε πλάσμα να μπορεί να ευημερήσει με τον δικό του τρόπο. Το δίκαιο πρέπει να βελτιωθεί σήμερα που γνωρίζουμε τη συγγένειά μας με έναν ολόκληρο κόσμο ευφυών και αξιοθαύμαστων πλασμάτων, τονίζει η Νούσμπαουμ και παρουσιάζει τη θεωρία των ικανοτήτων ως μια πολιτικοφιλοσοφική θεωρία που θα διαπνέει τον αγώνα υπέρ των ζώων.
Ο άνθρωπος βιαιοπραγεί εναντίον των ζώων στις βιομηχανίες κρέατος και στα εργαστήρια πειραμάτων, με τη λαθροθηρία, τη ρύπανση των θαλασσών, την αιχμαλωσία, τη θανάτωσή τους για τη γούνα τους, την απώλεια των ενδιαιτημάτων τους και την κακοποίησή τους σε κάποιες παραδοσιακές τελετουργίες. Οι αποτρόπαιες αυτές πρακτικές πρέπει άμεσα να καταργηθούν, διότι τα ζώα έχουν αισθήματα και συναισθήματα που αποτελούν μορφές ευφυΐας. Η Νούσμπαουμ πηγαίνει πέρα από τους ωφελιμιστές, οι οποίοι τόνισαν ότι τα ζώα πονούν και θα πρέπει τα συμφέροντά τους να συνυπολογίζονται με εκείνα των ανθρώπων. Πιστεύει ότι η ευχαρίστηση και ο πόνος δεν είναι τα μόνα ζητήματα που έχουν σημασία για ένα ζώο, διότι ως συναισθανόμενα όντα είναι ικανά να νιώσουν ψυχικό μαρτύριο και ματαίωση.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
