Κατά γενική ομολογία, η Σάρον Στόουν συγκαταλέγεται στις πιο δυναμικές γυναίκες του Χόλιγουντ. Όταν μιλά, ο κόσμος ακούει γατί σχεδόν πάντα έχει κάτι σημαντικό και ενδιαφέρον να πει, ακόμη και όταν το περιεχόμενο προκαλεί.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, όταν μίλησε τον περασμένο Απρίλιο για το έμφυλο μισθολογικό χάσμα στο Χόλιγουντ. Μια συζήτηση που επανέρχεται, αλλά με τη Σάρον Στόουν το θέμα φιγουράρησε σε όλα τα ειδησεογραφικά μέσα σε ολόκληρο τον κόσμο προκαλώντας συζητήσεις.
Η ακαταμάχητη Σάρον Στόουν. Reuters/ @Reuters, Danny Moloshok
Αυτή τη φορά, στο επίκεντρο βρίσκεται μια εκτενής συνέντευξή της στον Guardian, με αφορμή την καινούργια ταινία στην οποία πρωταγωνιστεί, το «Nobody 2».
Αφήνοντας στην άκρη τις τετριμμένες ερωταπαντήσεις και την προώθηση της ταινίας της -και προς μεγάλη έκπληξη του δημοσιογράφου, ο οποίος ομολογεί μέσα στο κείμενο ότι ποτέ κανείς δεν ξέρει τι να περιμένει από τη Στόουν-, η ηθοποιός προβαίνει σε έναν πραγματικό απολογισμό ζωής, παίρνοντας την απόφαση να μοιραστεί ιστορίες της πολύ προσωπικές, οι περισσότερες εκ των οποίων βαθιά οδυνηρές.
Η σκληρή μητέρα και ο κακοποιητικός παππούς
Αφορμή για να μιλήσει για τη μητέρα της Ντότ, στάθηκε η σχετική αναφορά του δημοσιογράφου, Σάιμον Χάτενστοουν και τα συλληπήτηριά του για τον θάνατο της, τον οποίο η ηθοποιός είχε ανακοινώσει στο Instagram λίγες μέρες πριν τη συνέντευξη.
Το 2023 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών.
Στην πραγματικότητα, η απώλεια είχε συμβεί μήνες πριν, όμως η ίδια ένιωσε έτοιμη να το δημοσιοποιήσει τώρα. Εξηγεί ότι η πρώτη αντίδρασή της σε κάθε θάνατο είναι ένα μείγμα θυμού και ψυχικής αναταραχής.
Η Ντοτ, όπως τη θυμάται η Στόουν, ήταν γεμάτη χιούμορ αλλά και σκληρότητα. Στις τελευταίες ημέρες της, μέσα σε παραλήρημα, επαναλάμβανε φράσεις ωμές, ακόμη και προσβλητικές, που η Στόουν μεταφέρει σχεδόν με τρυφερότητα.
Χαρακτηριστικά αναφέρει την τελευταία φράση που της απηύθυνε πριν πεθάνει: «Μιλάς υπερβολικά πολύ, με κάνεις να θέλω να αυτοκτονήσω», κάνοντας τους παρευρισκόμενους να γελάσουν. «Σκέφτηκα: “δύσκολα το ξεπερνάει αυτό κάποιος, μαμά!”» μας λέει η ηθοποιός.
Αναγνωρίζει όμως ότι πίσω από αυτή της τη συμπεριφορά κρυβόταν μια ζωή γεμάτη βία καθώς η μητέρα της αναγκάστηκε να φύγει από το σπίτι στα εννιά της χρόνια, όταν οι δάσκαλοι της ανακάλυψαν τραύματα και αίματα στην πλάτη της. Ο πατέρας της κακοποιούσε σωματικά και σεξουαλικά τόσο την ίδια όσο και τις αδελφές της.
Κάννες 2014.
Στον αντίποδα, η σχέση με τον πατέρα της, Τζο, ήταν πολύ καλύτερη. Παρόλο που η ηθοποιός αναγνωρίζει και στον ίδιο μια σκληρότητα, όσον αφορά στην πειθαρχία που απαιτούσε, ήταν ωστόσο αφοσιωμένος σε εκείνη και της έμαθε να απαιτεί σεβασμό και να κινείται με σιγουριά σε ανδροκρατούμενα περιβάλλοντα.
Το 2023 στο πάρτι του Vanity Fair μετά τα Όσκαρ.
Στα 67 της πλέον, παρατηρεί ότι κανείς δεν βγαίνει αλώβητος από τη ζωή. Περιγράφει την παιδική της επιβίωση απέναντι στον κακοποιό παππού ως αποτέλεσμα ευστροφίας -είναι γνωστό εξάλλου ότι η Σάρον Στόουν έχει 154 IQ- , και ενστίκτου διαφυγής, πριν η κακοποίηση κλιμακωθεί.
Η άνοδος και η παγίδα του «Βασικού Ενστίκτου»
Η μεγάλη ανατροπή στην καριέρα της ήρθε το 1992 με το «Βασικό Ένστικτο». Δώδεκα καταξιωμένες ηθοποιοί είχαν απορρίψει τον ρόλο, θεωρώντας τον υπερβολικά τολμηρό, αλλά εκείνη τον δέχτηκε, ίσως επειδή ακόμη τότε ήταν σχετικά άγνωστη.
Αναφέρεται και στην διάσημη σκηνή με το σταύρωμα ποδιών λέγοντας ότι εξαπατήθηκε καθώς της είχαν μεν ζητήσει να αφαιρέσει το εσώρουχο για να αποφευχθεί αντανάκλαση φωτός αλλά την είχαν διαβεβαιώσει πως δεν θα φαινόταν τίποτα.
Η αμφιλεγόμενη σκηνή από το «Βασικό Ένστικτο».
Όταν η σκηνή προβλήθηκε, η ηθοποιός σκέφτηκε να κινηθεί νομικά, αλλά επέλεξε να την αποδεχθεί για την αλήθεια που εξυπηρετούσε τον χαρακτήρα.
Η τρομερή επιτυχία της ταινίας όμως είχε και αρνητικές συνέπειες μια και για χρόνια, παραγωγοί και κοινό ταύτιζαν την ίδια με τον ρόλο, παραβλέποντας τις υποκριτικές της ικανότητες.
Κυρίως όμως, της στέρησε τον γιο της καθώς στο διαζύγιο της με τον δημοσιογράφο Φιλ Μπρόνσταϊν, ο ρόλος της στο Βασικό Ένστικτο χρησιμοποιήθηκε για να κριθεί ακατάλληλη μητέρα. Η δίκη κράτησε έντεκα χρόνια. Στο τέλος, ανέκτησε την επιμέλεια του γιου της και ευχαρίστησε δημόσια τον πρώην σύζυγο και τη νέα του σύζυγο για τη συμβολή τους σε μια υγιή οικογενειακή ισορροπία για το παιδί.
Με τον πρώην σύζυγό της, Φιλ Μπρόνστεϊν.
Το Casino και η θεωρία του «υπερβολικά καλού»
Η ερμηνεία της ως Τζίντζερ Μακίνα στο Casino του Μάρτιν Σκορσέζε έφερε υποψηφιότητα για Όσκαρ και διθυραμβικές κριτικές. Λίγο πριν την τελετή, ο Φράνσις Φορντ Κόπολα την πλησίασε για να της πει ότι δεν πρόκειται να κερδίσει. Σύμφωνα με εκείνον, η κινηματογραφική βιομηχανία «δεν μπορεί να ακούσει όπερα» όταν αυτή προέρχεται από γυναίκα ηθοποιό με τέτοια ένταση και ποιότητα.
Η Στόουν ερμηνεύει την απουσία καλών ρόλων στη συνέχεια ως αντίδραση στην αριστεία της, κάτι σαν «ποινή» για το ότι ξεπέρασε τις προσδοκίες όλων.
Το εγκεφαλικό και η επαγγελματική έρημος
Το 2001, στα 43 της, η λαμπερή ηθοποιός υπέστη εγκεφαλικό και οι γιατροί της έδιναν ελάχιστες πιθανότητες επιβίωσης. Η ανάρρωση περιλάμβανε ασκήσεις για να μάθει εκ νέου να περπατάει, να μιλάει και να διαβάζει.
Μετά την επιστροφή της, οι προτάσεις ήταν λίγες και συχνά υποβαθμισμένες. Η ίδια αρνήθηκε να δεχθεί ρόλους που δεν την ικανοποιούσαν, γεγονός που ουσιαστικά την κράτησε εκτός Χόλιγουντ για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.
Οι συγκρούσεις με τον Χάρβεϊ Γουάινστιν
Η Στόουν μιλά ανοιχτά για τη συνεργασία της με τον Γουάινστιν. Αναφέρει σωματική βία, προσβολές και επιθετικές χειρονομίες σε δημόσιους χώρους και φιλανθρωπικές εκδηλώσεις. Περιγράφει σκηνές στα παρασκήνια του amfAR, όπου τον αντιμετώπιζε ανοιχτά, κατηγορώντας τον για ανάρμοστες πρακτικές.
Διευκρινίζει ότι δεν υπήρξε σεξουαλική προσβολή με τη μορφή που έχουν περιγράψει άλλες γυναίκες, ωστόσο η βία και ο εκφοβισμός ήταν συνεχείς.
Στη συνέντευξη η διάσημη ηθοποιός δηλώνει πως η κοινωνία δυσκολεύεται να αποδεχθεί μια γυναίκα που συνδυάζει ομορφιά, εξυπνάδα, ευαισθησία, χιούμορ και επαγγελματική ισχύ, καθώς η εικόνα αυτή αμφισβητεί την παραδοσιακή ισορροπία φύλων.
Η ίδια, όμως, συνεχίζει να επαναπροσδιορίζει τη θέση της, είτε μέσω της τέχνης είτε μέσω ρόλων που επιλέγει με κριτήριο την προσωπική της αλήθεια.
Παρά τα τραύματα, τις απώλειες και τις επαγγελματικές μάχες, η Σάρον Στόουν κλείνει τη συνέντευξη λέγοντας ότι βλέπει τη ζωή πάντοτε με θετικότητα. Με τους γιους της πλέον ενήλικες και το βλέμμα στραμμένο σε νέα σχέδια, δηλώνει ότι διανύει μια περίοδο δημιουργικής ανανέωσης. Της το ευχόμαστε!
