Σε μια εποχή που οι προτιμήσεις και τα πρόσωπα στη μουσική μεταβάλλονται με καταιγιστικούς ρυθμούς, που βιαζόμαστε να ανακαλύψουμε νέους καλλιτέχνες για να τους ξεπεράσουμε μέσα σε ελάχιστο χρόνο και να πέσουμε στην επόμενη τάση και μετά ξανά στην επόμενη, ο Fantastic Negrito έρχεται από μια άλλη εποχή, τόσο στον ήχο όσο και στην αντίληψη του κόσμου.
Ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα παραλίγο να του στερήσει τη ζωή και η επιτυχία ήρθε σε σχετικά μεγάλη ηλικία -ειδικά στην σημερινή εποχή της αιώνιας νεότητας- στα 47 του, σήμερα είναι 57 και έχει ήδη κερδίσει σε αυτή την δεκαετία δύο βραβεία Grammy και έχει περιοδεύσει σχεδόν σε όλο τον κόσμο.
Την Τρίτη θα βρεθεί στο «Δόρα Στράτου» στο πλαίσιο του Φ Hill Sessions μιλά στο ΒΗΜΑ Encore για όσα τον έχουν διαμορφώσει έως τώρα.
Το κοινό τι πρέπει να περιμένει από εσένα στη συναυλία στην Αθήνα;
Είμαστε και οι δύο, εκείνοι κι εγώ, παθιασμένοι άνθρωποι. Και νομίζω ότι αυτό που μπορούν να περιμένουν από τον Fantastic Negrito δεν είναι μια συναυλία. Ο Fantastic Negrito είναι μια εμπειρία. Και είναι σαν εκκλησία χωρίς τη θρησκεία. Νιώθω ότι ο Fantastic Negrito είναι ένα ταξίδι. Είναι ένα πολύ βαθύ πνευματικό ταξίδι που κάνουμε μαζί.
«Απέτυχα τόσες πολλές φορές, φίλε. Δεν μπορώ να σου πω πόσες φορές έχω πέσει και έχω αποτύχει».
Χαίρομαι πολύ που αναφέρεις τον όρο «ταξίδι». Μπορείς να περιγράψεις εν συντομία αυτή τη διαδρομή στη μουσική, από τις πρώτες μέρες ως Xavier Amin Dphrepaulezz (σ.σ. το πραγματικό του όνομα) μέχρι να γίνεις ο Fantastic Negrito;
Πρώτα απ’ όλα, λέω ότι τα πάντα και ο καθένας είναι ο δάσκαλός μου. Νομίζω λοιπόν, για να φτάσεις εκεί που πρέπει, πρέπει να σου συμβούν όλα τα κακά. Πρέπει να χάσεις το χέρι σου σε ένα ατύχημα. Πρέπει να χάσεις ένα δισκογραφικό συμβόλαιο. Πρέπει να έχεις αποτυχίες στην καριέρα σου. Πρέπει να έχεις απογοητευτεί. Πρέπει να σου συμβούν όλα αυτά τα άσχημα πράγματα, να νιώσεις ότι έχει φτάσει πολύ χαμηλά κι έτσι θα βρεις τον δικό σου χαρακτήρα. Πάρε μια κακή κατάσταση και μετάτρεψέ την σε κάτι καλό -αυτό είναι το ταξίδι.
Για να φτάσεις εκεί, πρέπει πραγματικά να ξέρεις ποιος είσαι; Εσύ γνώριζες;
Απέτυχα τόσες πολλές φορές, φίλε. Δεν μπορώ να σου πω πόσες φορές έχω πέσει και έχω αποτύχει. Βεβαιώσου ότι έχεις αγάπη, υποστήριξη και φίλους γύρω σου και τότε θα καταλάβεις ότι δεν υπάρχει τίποτα κακό με το να είσαι κάτω, στα σχοινιά». Επίσης, είμαι το όγδοο από 15 παιδιά. Αυτό που έχω μέσα μου είναι να είμαι μαχητής, Δεν μπορώ ποτέ να δεχτώ το «όχι» ως απάντηση γιατί ποτέ δεν είχες αρκετό φαγητό, ποτέ δεν είχες καθαρά ρούχα, είχες πάντα τρύπες στα παπούτσια σου.
Όταν ήμουν νεότερος, ήθελα να έχω χρήματα, γυναίκες, αυτοκίνητα, ναρκωτικά, όλα αυτά τα καλά πράγματα που νομίζεις ότι είναι καλά, νομίζεις ότι είναι καλά. Το νομίζεις διότι δεν γνωρίζεις τον εαυτό σου και δεν γνωρίζεις ακόμα τον σκοπό σου. Μόλις ανακάλυψα ποιος είναι ο σκοπός μου, τότε απελευθερώθηκα από αυτά τα δεσμά.
Το τροχαίο πώς διαμόρφωσε αυτό που βλέπω σήμερα;
Όταν συνέβη το ατύχημα πίστεψα ότι η μουσική τελείωσε για μένα. Αρχικά ήμουν σε κώμα, διαλυμένος. Στη συνέχεια, δεν μπορούσα καν να σκεφτώ τη μουσική -έπρεπε να επιβιώσω. Έλεγα «Θα είμαι ανάπηρος; Θα περπατάω με μπαστούνι; Πώς θα βγάλω χρήματα;». Μετά το ίδια διαφορετικά. Παραδέχθηκα ότι δεν θα μπορώ να παίξω, αλλά μια τέτοια εξέλιξη θα μου άφηνε χώρο για κάτι άλλο, μεγαλύτερο: θα γινόμουν καλύτερος τραγουδοποιός, θα έγραφα πιο δυνατούς στίχους.Ήρθα σε επαφή περισσότερο με την πνευματική πλευρά της μουσικής, γιατί ας είμαστε ειλικρινείς, δεν είμαι καλός κιθαρίστας. Δεν είμαι και δεν μπορώ να γίνω. Ωστόσο, μπορώ να μπω στην άλλη πλευρά της μουσικής που είναι πιο σημαντική, που είναι η καρδιά της. Τι υπάρχει πίσω από ένα τραγούδι; Ποιος κρύβεται; Μπορεί να ανοίξει την καρδιά του για εμάς; Δώσε μου αυτό που έχεις. Μπορεί να φοβάσαι, αλλά πρέπει να το δώσεις. Αυτό είναι το ταξίδι.
Αυτού του είδους η ειλικρίνεια υποτιμάται στις μέρες μας; Πιστεύεις ότι προέρχεσαι από κάτι που είναι παλιό και δεν είναι απόλυτα προσαρμοσμένο στους νέους κανόνες της μουσικής βιομηχανίας;
Λοιπόν, νομίζω ότι έχεις δίκιο. Ξέρεις, θαυμάζω την εξέλιξη, την Τεχνητή Νοημοσύνη και τους αλγόριθμους. Γνωρίζω καλά όμως ότι ο αλγόριθμος δεν μπορεί να σου πει την ιστορία για το πώς σκοτώθηκε ο αδελφός σου, όπως μπορώ να την πω εγώ για τον δικό μου αδελφό. Γνωρίζω ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν μπορεί να σου πει για τον πόνο της καρδιάς, δεν μπορεί να σου πει πώς πέθανε ο πατέρας σου. Δεν μπορεί να σου πει «ήμουν σε μια ανάδοχη οικογένεια και κάποιος προσπάθησε να με κακοποιήσει σεξουαλικά, αλλά έπρεπε να πολεμήσω αυτό το άτομο».
Η αυθεντικότητα, η αληθινή τέχνη είναι η σωτηρία του κόσμου Είναι κάποιος σαν κι εμένα υποτιμημένος; Σίγουρα. Αλλά ξέρεις τι; Αυτό είναι καλό. Δεν με πειράζει. Κάθε εμπόδιο είναι η ευκαιρία μου να κάνω κάτι εκπληκτικό.
Αγαπώ την ανθρώπινη συνθήκη, την κατάφαση της ζωής. Σήμερα ξύπνησα και είχα την ευκαιρία να μιλήσω με κάποιον από την Ελλάδα. Δεν είναι υπέροχο; Θέλω να αφήσω σε αυτό τον κόσμο όμορφα πράγματα. Και η ευκαιρία μου δίνεται. Πετάω σε όλο τον κόσμο και να παίζω τη μουσική μου και να λέω την ιστορία μου. Είναι τρελό για μένα.
Τι σημαίνει για σένα δηλαδή να παίζεις μουσική;
Η μουσική έσωσε τη ζωή μου. Είμαι ο πιο πληγωμένος άνθρωπος, αλλά είμαι χαρούμενος και ευγνώμων που έχω την τέχνη μου. Νιώθω σαν να είμαι ένας σαμάνος. Πρέπει να γυρίζω τον κόσμο και πρέπει να θεραπεύω και να θεραπευτώ.
«Η άποψή μου είναι ότι παρακολουθούμε μια αυτοκρατορία, τις ΗΠΑ, που καταρρέει».
Η μουσική σε βοηθάει να επιβιώσεις ως μαύρος άντρας στις Η.Π.Α. Ποτέ δεν ξύπνησα και είπα, «Ωχ Θεέ μου, είναι τόσο δύσκολο αυτό που περνάω». Ο θεσμοθετημένος ρατσισμός έγινε καύσιμο μου. Δεν μπορώ να σκέφτομαι σαν θύμα. Είναι δώρο το να είσαι μαύρος. Δες τη μουσική μας κληρονομιά. Ναι είναι πρόβλημα να είσαι μαύρος στις ΗΠΑ, αλλά προσωπικά το μετατρέπω σε δύναμη.
Έχεις πάρει Grammy για δίσκους που εξερευνούν τη φυλή, εξερευνούν την αφροαμερικανική ταυτότητα. Είναι η μουσική ο τρόπος να μεταβολίζεις τα ερεθίσματα γύρω σου;
Ναι. Ακολουθώ την καρδιά μου και θέλω να ζήσω και να πεθάνω έτσι. Ποτέ δεν με ενδιαφέρει η μόδα ή τι «πουλάει». Είμαστε ανθρώπινα όντα. Μπορούμε να κάνουμε σπουδαία πράγματα.
Όχι πάντοτε όμως. Έχεις γράψει ένα ολόκληρο δίσκο που μιλά για τη προβληματική σχέση που είχες με τον πατέρα σου…
Ο πατέρας μου δεν μου έδωσε καμία αγάπη. Όταν έγινα εγώ μπαμπάς κατανόησα κάποια πράγματα αλλά ένιωσα σοκ με την ιδέα ότι απορρίπτεις τα ίδια σου τα παιδιά. Νομίζω ότι το παιδί μου είναι ό,τι αγαπώ περισσότερο. Ο πατέρας μου δεν ένιωθε έτσι. Απλώς έκανε ένα σωρό από εμάς και ήταν τυχαίο. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να σπάσω αυτό τον κύκλο. Δεν είμαι πια πληγωμένος και δεν επαναλαμβάνω αυτά που έκανε ο πατέρας μου.
Πώς βλέπεις την πολιτική κατάσταση στις ΗΠΑ; Πριν μερικές εβδομάδες έγιναν και στην πόλη σου πολυπληθείς διαδηλώσεις κατά του Τραμπ.
Η άποψή μου είναι ότι παρακολουθούμε μια αυτοκρατορία, τις ΗΠΑ, που καταρρέει. Ντρέπομαι ως Αμερικανός για τις απελάσεις. Είμαστε διχασμένοι, αλλά αυτός ο διχασμός τρέφεται από την άγνοια και την προπαγάνδα. Βρισκόμαστε σε ένα εξαιρετικά χαμηλό σημείο. Ζω στο πιο φιλελεύθερο μέρος της Αμερικής που διοικείται από Δημοκρατικούς. Και αν πάτε στους δρόμους του Όκλαντ, θα νιώσετε ντροπή. Έχουν στηθεί παραγκουπόλεις αστέγων. Οι δεξιοί του Τραμπ άνθρωποι είναι επικίνδυνοι γιατί εκπροσωπούν ένα είδος νεοφασισμού και απεχθάνονται την αλήθεια και τα δεδομένα.
Πιστεύεις ότι καλλιτεχνικό σου καθήκον είναι να φέρεις κοινωνική αλλαγή;
Είναι καθήκον όλων, όχι μόνο δικό μου.
Θέλω πραγματικά να μου πεις για την Revolution Plantation, το ανοιχτό αγρόκτημα που έχεις στο Όκλαντ;
Η γεωργία και η καλλιέργεια της γης προσφέρουν ελευθερία. Άρχισα να καλλιεργώ μαριχουάνα και ένιωσα μια μεγάλη δύναμη σε αυτό. Άντλησα μεγάλη δύναμη από το να παράγω τα δικά μου τρόφιμα και για αυτό άνοιξα το αγρόκτημα στην κοινότητα, ειδικά στα παιδιά. Η ιδέα μου είναι να επαναφέρω αυτό το συναίσθημα της συνεργασίας με τη φύση, της ενότητας με τη φύση μέσω της γεωργίας.
Αν υπάρχει ένα μήνυμα ή ένα συναίσθημα που ελπίζετε ότι οι άνθρωποι στην Αθήνα θα πάρουν από τη συναυλία σου, ποιο θα ήταν αυτό;
Νομίζω ευγνωμοσύνη και εκτίμηση. Όταν είμαστε ευγνώμονες, φίλε, είμαστε απλά καλύτεροι άνθρωποι. Κάνουμε καλύτερες επιλογές. Φερόμαστε καλύτερα ο ένας στον άλλο. Αν είχα θρησκεία, αυτή θα ήταν η θρησκεία μου. Ευγνωμοσύνη για τα πάντα.
