Ήταν στο όχι και τόσο κοντινό, αλλά ούτε και τόσο μακρινό, 2000, όταν οι Dandy Warhols έρχονταν στην Αθήνα για να μοιραστούν τη σκηνή του ELECTRON FESTIVAL με τους Orbital, τους Chumbawamba και τον Κωνσταντίνο Β.
H αμερικανική ροκ μπάντα των Courtney Taylor – Taylor (φωνή, κιθάρα), Peter Holmström (κιθάρα), Zia ΜcCabe (πλήκτρα) και Brent DeBoer (κρουστά), έγινε τότε μία από τις αγαπημένες μας.
Μας ξαναεπισκέφθηκε το 2002 στο Shockwave Festival, το 2006 στο Rockwave και επέστρεψαν χθες, με το live τους στον συναυλιακό χώρο Universe στην Αθήνα ξεκινώντας έτσι την ελληνική τους περιοδεία, με επόμενες στάσεις: τα Ιωάννινα (απόψε, 10 Ιουλίου) και την Πάτρα (αύριο, 11 Ιουλίου).
Τα προεόρτια
Οι πόρτες του Universe άνοιξαν με 20λεπτη καθυστέρηση, την οποία όμως τα 50 – 70 άτομα που περίμεναν στην ουρά υπέμειναν αδιαμαρτύρητα.
Η αλήθεια είναι πως η κατάσταση έμοιαζε λίγο σαν τα σπιτικά πάρτι, που ο οικοδεσπότης – διοργανωτής, μην έχοντας προλάβει να κάνει όλα όσα έπρεπε, ελπίζει πως δεν θα εμφανιστεί κανείς «νταν» στην ώρα έναρξης που γράφει η πρόσκληση.
Όχι ότι μπαίνοντας στο «Universe είδαμε κανέναν να τρέχει πανικόβλητος με πετσέτα από το μπάνιο. Προλάβαμε πάντως να δούμε έναν συμπαθή αγγλοσάξωνα να κρεμάει βιαστικά τα κίτρινα λαμπιόνια, πάνω από το πωλητήριο με τους δίσκους, τα cd και τα μπλουζάκια.
To πωλητήριο για τη συναυλία των Dandy Warhols
Οι περισσότεροι από τους πρώτους που μπήκαν μέσα, έπιασαν θέση ακριβώς μπροστά στην σκηνή, κάποιοι από αυτούς θα ανήκουν, λίγο αργότερα, στους τυχερούς που θα ανταλλάξουν κατάματα βλέμματα με τους μουσικούς και θα πάρουν, για αναμνηστικό, τις τυπωμένες λίστες τραγουδιών των συγκροτημάτων.
Oι πρώτοι που μπήκαν στο Universe για τη συναυλία των Dandy Warhols
Καλοκαίρι μέσα
Για να απαντήσουμε στο εύλογο ερώτημα, «Πώς γίνεται συναυλία σε κλειστό χώρο κατακαλόκαιρο Αθήνα;» ελικά «Γίνεται και παραγίνεται».
Ο κλιματισμός και ο εξαερισμός ήταν κάτι παραπάνω από επαρκής. Για του λόγου το αληθές και ενώ η ώρα πήγαινε 19:47 και κανένας δεν είχε ακόμα ανέβει στην σκηνή αλλά και ο χώρος παρέμενε μισοάδειος από θεατές, κάποια ελαφριά ζακετάκια έκαναν την εμφάνισή τους σε ορισμένους ώμους.
The Callas
Ή ώρα ήταν 20:20 όταν (επιτέλους) ξεκίνησε η δράση. Στη σκηνή ανέβηκαν οι Callas (Άρης Ιωνάς – κιθάρα, φωνητικά, Λάκης Ιωνάς -μπάσο, φωνητικά, Χρυσάνθη Τσουκαλά – ντραμς, φωνητικά, και Χρήστος Μπεκίρης – κιθάρα).
Το ακροατήριο των 200 περίπου ατόμων δείχνει είτε να τους γνωρίζει και να τους αγαπά ήδη, είτε να παρασέρνεται από την πρώτη του επαφή με τον vintage – pank rock ήχο τους.
Oι Callas έπαιξαν με μεγάλη ένταση και δυναμική για 45 λεπτά καταφέρνοντας να δώσουν αυτό ακριβώς που υπηρετεί ένα opening act. Nα ζεσταθεί η ατμόσφαιρα και το κοινό.
The Callas
Sisters Of Your Sunshine Vapor
Με αστραπιαίες και εντυπωσιακά συντονισμένες κινήσεις των τεχνικών η σκηνή ετοιμάστηκε ταχύτατα για να υποδεχθεί το ροκ τρίο των αμερικανών Sisters Of Your Sunshine Vapor (Sean Morrow – φωνή/κιθάρα, Eric Oppitz – μπάσο/πλήκτρα,Rick Sawoscinski – ντραμς/κρουστά).
Οι αμερικανοί έδωσαν ένα πολύ ενδιαφέρον live, 45 περίπου λεπτών, με εντυπωσιακό ήχο και ροή και με τις εξαιρετικές φωνητικές ερμηνείες του Morrow να δένουν απόλυτα με τον πολύ εμπνευσμένο «σαματά» του γκρουπ.
Sisters Of Your Sunshine Vapor
Παύση
Λίγα λεπτά μετά τις 22:00, οι Sisters Of Your Sunshine Vapor αφήνουν τη σκηνή και αναλαμβάνουν δράση οι τεχνικοί. Από κάτω ο κόσμος ήταν σαφώς περισσότερος αλλά όχι και σε σημείο που να χαρακτηρίζεις τον χώρο «φίσκα».
Χρειάστηκε κάτι παραπάνω από μισή ώρα ετοιμασιών και soundcheck για να ξεκινήσει το live των Andy Warhols, διάστημα κατά το οποίο, μιας και η συντριπτική πλειοψηφία των φίλων των Dandy Warhols, δεν διανύουμε και την πρώτη μας νιότη, υπήρξαν και κάποια αυθόρμητα χασμουρητά, απολύτως ταιριαστά για ένα βράδυ Τετάρτης που η ώρα έχει περάσει τις 22:30.
Δεν έλειψαν μάλιστα και κάποια διακριτικά σφυρίγματα, στα όρια μεταξύ επευφημίας για αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει και αποδοκιμασίας γιατί αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει δεν έχει ακόμα ξεκινήσει.
Dandy Warhols
Ήρθε πάντως η στιγμή των Dandy Warhols. Τεχνητός καπνός, υποφωτισμένη σκηνή και oι αμερικανοί ξεκινούν με το Ride, το Best Friend και το The Dandy Warhols’ T.V. Theme Song, κομμάτια, και τα τρία κομμάτια, από το ντεμπούτο άλμπουμ τους το 1995.
Aκολούθησαν πέντε τραγούδια από τα τέλη της δεκαετίες του ΄90 μέχρι και το πιο πρόσφατο άλμπουμ τους, το Rockmaker που κυκλοφόρησε το 2024.
Courtney Taylor – Taylor. Credits: Ρωμανός Λιούτας
Η Zia McCabe
Ομολογουμένως, στον καθένα κάνουν εντύπωση διαφορετικά πράγματα. Δεν μπορεί όμως να μη γίνει αναφορά σε δύο συγκεκριμένους ανθρώπους: Στη Zia McCabe και σε έναν αφανή, αγνώστων στοιχείων, ήρωα.
Η ΜcCabe, ήταν πραγματικά χάρμα ώτων και οφθαλμών. Το ηχητικό τοπίο που δημιουργούσε με τα πλήκτρα, τους ηλεκτρονικούς ήχους και τα φωνητικά της έδιναν ξεχωριστό χαρακτήρα στις εκτελέσεις των Dandy Warhols.
Ταυτόχρονα, ο τρόπος με τον οποίο έπεφτε το φως πάνω της και ο τρόπος που ανέμιζαν τα μαλλιά της, προφανώς με τη βοήθεια κάποιας συσκευής πίσω της, έδιναν στη σκηνική της παρουσία της κάτι το εξωπραγματικό.
Zia McCabe. Credits: Ρωμανός Λιούτας
Ο αφανής ήρωας
Στην άλλη πλευρά της σκηνής, για την ακρίβεια στο πίσω μέρος αυτής, ξεχώριζε, άθελά του, ο αφανής ήρωας – τεχνικός σκηνής των Dandy Warhols.
Ο άνθρωπος που είχε ήδη φροντίσει για το soundcheck και για όλα όσα έπρεπε να είναι εντάξει στη σκηνή.
Όταν ξεκίνησε το live, ενώ οι Warhols έπαιζαν και τραγουδούσαν μπροστά, εκείνος έδινε μια δικιά του συναυλία πίσω. Δουλειά του ήταν να μην παίξει ο κιθαρίστας Peter Holmström ούτε νότα ξεκούρδιστη.
Έτσι, στο τέλος σχεδόν κάθε κομματιού, ο αφανής ήρωας έπαιρνε την κιθάρα του Holmström για να την κουρδίσει, αφού του είχε ήδη δώσει μια ήδη κουρδισμένη. Η ανταλλαγή αυτή ηλεκτρικών κιθάρων διήρκησε σε όλο σχεδόν το live.
Ο αφανής ήρωας των Dandy Warhols
Τελική ευθεία
Οι Dandy Warhols παίζουν περίπου μία ώρα. Είναι 23:30 αρκετά κεφάλια κινούνται ρυθμικά κάποιοι από τους μπροστά χορεύουν με περισσότερο ενθουσιασμό, αλλά ως εκεί.
Για λόγους άγνωστους, υπήρξαν στιγμές που η χαρακτηριστική φωνή του Courtney Taylor – Taylor, ακουγόταν μόλις και μετά βίας.
Dandy Warhols. Credits: Ρωμανός Λιούτας
Το live κυλά χωρίς ιδιαίτερες εξάρσεις ενθουσιασμού, ώσπου ακούγονται οι πρώτες νότες μιας από τις μεγάλες διαχρονικές επιτυχίες του γκρουπ: We used to be friends.
Προς μεγάλη μας τέρψη οι Dandy Warhols είχαν κρατήσει το καλύτερο για το τέλος και μεταξύ άλλων έπαιξαν το Godless, το Get Off, το Bohemian Like You και έκλεισαν με το Pete International Airport / Boys Better.
We used to be friends
Θα έλεγε κανείς ότι με τα τελευταία αυτά κομμάτια ανέβηκε λίγο το κέφι και σώθηκε κάπως η παρτίδα, όμως αυτό δεν είναι αρκετό για μια μπάντα σαν τους Dandy Warhols, που βέβαια και χθες έδειξαν τον απόλυτο σεβασμό και στο κοινό τους και στην τέχνη τους,
Οι Dandy Warhols έχουν παίξει σε μεγάλες σκηνές και έχουν γράψει τραγούδια που έχουν τραγουδηθεί από χιλιάδες κόσμου.
Brent DeBoer. Credits: Ρωμανός Λιούτας
Η αλήθεια είναι όμως πως η χθεσινή συναυλία τους έμοιαζε περισσότερο με ένα reunion ανθρώπων που κάποτε ήταν πολύ φίλοι, που έχουν πράγματα κοινά που τους δένουν και τους συγκινούν, αλλά και που ταυτόχρονα όλα αυτά, δυστυχώς, έχουν ίσως αρχίσει λίγο να ξεθωριάζουν.
Όσοι πήγαν χθες στο Universe για τους Dandy Warhols, έφυγαν με τη χαρά και τη θέρμη ότι είδαν παλιούς αγαπημένους τους φίλους, αλλά και χωρίς τον ενθουσιασμό για όσα προέκυψαν τελικά από τη συνάντηση αυτή ή τη λαχτάρα για το πότε θα ξαναέρθει η επόμενη.
«Μας διαλέξατε, σας διαλέξαμε»
Το τελευταίο που ακούστηκε από τη σκηνή, ήταν το ψηφιακό outro της Zia ΜcCabe που μας αποχαιρέτησε λέγοντας:
«Σημαίνετε πολλά για εμάς. Συμβολίζετε την άφοβη ανεξαρτησία και κάνετε πάντα τις δικές σας επιλογές και στην τέχνη και στην πολιτική. Και στα ‘90s επιλέξατε εμάς.
»Όχι επειδή ήμασταν σπουδαίοι στην Αγγλία, αλλά επειδή ήμασταν σπουδαίοι για εσάς.
»Εσείς επιλέξατε εμάς και εμείς επιλέξαμε εσάς.
»Έχει περάσει πολύς καιρός. Γι’ αυτό σας ευχαριστούμε, Αθήνα, Ελλάδα.
»Είστε πάντοτε μέσα στην καρδιά μας και ελπίζουμε ότι θα σας δούμε ξανά σύντομα».
Zia McCabe. Credits: Ρωμανός Λιούτας
