Η κυβέρνηση κατάρτισε και κατέθεσε στο ΣτΕ σχέδιο προεδρικού διατάγματος για το μπόνους δόμησης, με το οποίο επιχειρείται να ξεμπλοκαριστούν οικοδομικές άδειες, που είχαν «παγώσει» με προηγούμενη απόφαση του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου.
Η στόχευση είναι διπλή. Αφενός να αναθερμανθεί η οικοδομική δραστηριότητα και αφετέρου να αυξηθεί η προσφορά στέγης.
Επί της ουσίας, ωστόσο, συμβαίνει η μία συντεταγμένη εξουσία του κράτους να νομοθετεί, η άλλη να ακυρώνει και η πρώτη να επανέρχεται για να παρακάμψει την ακύρωση.
Συμβαίνει επίσης σε έναν πυκνοδομημένο αστικό ιστό να χτίζεται και η τελευταία γωνιά γης. Έξι δεκαετίες από τον περίφημο νόμο περί αντιπαροχής και ακόμη συναντά κανείς ταμπέλες των κατασκευαστών με την ένδειξη «Ζητούνται οικόπεδα».
Στο μεταξύ, σε περιοχές που άλλοτε είχαν αναζητηθεί οικόπεδα και είχαν βρεθεί ακόμη και σε ρέματα, δεκάδες χιλιάδες κατοικίες, γερασμένες και κακοχτισμένες, παραμένουν κλειστές.
Το μοντέλο της ξέφρενης και χωρίς σχέδιο οικοδομικής δραστηριότητας έχει φτάσει στο τέλος του. Το πηλοφόρι και το μυστρί σήμερα δε χτίζουν σπίτια ούτε μπορεί να «δοξάζονται» ως πυλώνας μιας οικονομίας του 21ου αιώνα.
Διαιωνίζουν απλώς έναν φαύλο κύκλο που καθιστά τις ελληνικές πόλεις αβίωτες.
