Σε πολλές δημοκρατίες υποθέτω υπάρχουν αντίθετες κι αντικρουόμενες απόψεις για διάφορα ζητήματα. Αυτό είναι άλλωστε και το χαρακτηριστικό της δημοκρατίας.

Μόνο στην Ελλάδα όμως υπάρχει μια σχολή εξωτερικής πολιτικής που συνοψίζεται στο ψοφοδεές «παιδιά, μην κάνουμε φασαρία και μας ακούσουν οι απέναντι!».

Τελευταίο κρούσμα; Ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός.

Ο οποίος κατηγορείται ότι περιέχει «μονομερή οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας» και αποδίδει «αναποφεύκτως πλήρη επήρεια σε όλα τα νησιά». Κάτι που δεν θα αρέσει στην Τουρκία.

Ομολογώ ότι δακρύζω όταν σκέφτομαι πόσο θα στενοχωρηθούν οι Τούρκοι.

Ενώ κανονικά θα έπρεπε να κάνουμε Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό αφού πρώτα ερωτηθεί η Αγκυρα κι εφόσον συμφωνήσει με τα σχέδια που θα της δείξουμε.

Οι ίδιες ανοησίες λέγονται για τους εξοπλισμούς. Γιατί να εξοπλιζόμαστε, ρωτούν οι ξύπνιοι, όταν μπορούν να εξοπλιστούν και οι Τούρκοι;

Μόνο που οι Τούρκοι εξοπλίζονται ούτως ή άλλως. Δεν μας ρωτούν τι θα κάνουν.

Γι’ αυτό μια σοβαρή Ελλάδα πρέπει να είναι έτοιμη για όλα. Με τις Μπελάρες μας και τα Ραφάλ μας. Και με τις συμμαχίες μας. Κι ας τσαντίζονται οι Τούρκοι.

Γενικότερα μια κατευναστική πολιτική συνοψίζεται στην προκαταβολική αποδοχή της επιβολής του άλλου.

Και συνοδεύεται ενδεχομένως από την ονειρική επιδίωξη «να κλειδώσουμε την Τουρκία σε θεσμικές διαδικασίες ελέγχου της συμπεριφοράς της» (Π.Κ. Ιωακειμίδης, «ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο», 12-13/4).

Ωραία ιδέα, δεν υπάρχει αμφιβολία. Και οικονομική σε σύγκριση με τους εξοπλισμούς.

Αλλά ποιος σοβαρός άνθρωπος στον πλανήτη πιστεύει ότι η Τουρκία που ξέρουμε έχει την παραμικρή διάθεση να θέσει υπό οιονδήποτε έλεγχο τη συμπεριφορά της;

Κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Τρώνε, πίνουν και την Αρτα φοβερίζουν.

Κατά συνέπεια λοιπόν τρεις σκασίλες έχουμε αν στενοχωρηθούν με έναν Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμού που δεν είναι της έγκρισής τους.

Ούτε εκείνοι μας ρώτησαν αν συμφωνούμε με τη «Γαλάζια Πατρίδα» ή με τον ρόλο που διεκδικούν για πάρτη τους στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.

Γι’ αυτό είναι επικίνδυνο να καλλιεργείται η αυταπάτη πως αν κάνουμε το κορόιδο θα μπορέσουμε να τα βρούμε με την Τουρκία ή έστω να προσφύγουμε στη Χάγη ή κάπου αλλού για να τα βρουν κάποιοι άλλοι για πάρτη μας.

Οταν μάλιστα η όποια διευθέτηση δεν μπορεί παρά να είναι εις βάρος των ισχυρισμών και των διεκδικήσεών μας. Ακόμη και εις βάρος της κυριαρχίας μας.

Προφανώς δεν συμφέρει.

Αλλά έτσι θα έχουμε την ησυχία μας, βρε αδελφέ. Αρκεί να μην κάνουμε φασαρία και μας ακούσουν οι απέναντι!