Την Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2020 έχει προγραμματιστεί μία πολύ σημαντική διαδικασία στη Βουλή. Πρόκειται να συζητηθεί στην «Ώρα του Πρωθυπουργού» η επίκαιρη Ερώτηση του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία Αλέξη Τσίπρα, προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη με θέμα: «Η κυβέρνηση, χωρίς σχέδιο ενίσχυσης των αστικών συγκοινωνιών, αφήνει τους πολίτες να συνωστίζονται στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ) εν μέσω του δεύτερου κύματος της πανδημίας».

Η προηγούμενη συζήτηση-σύγκρουση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τον Πρωθυπουργό έγινε πριν από μερικές ημέρες, με αφορμή την ακατανόητη εκείνη πρόταση μομφής στον υπουργό Οικονομικών. Ως γνωστόν, η πρόταση πήγε άκλαυτη.

Προξενεί πραγματικά απορία το πώς αποφάσισαν στην Κουμουνδούρου να καταθέσουν τώρα αυτή την επίκαιρη ερώτηση στον κ. Μητσοτάκη. Δύσκολα θα αρνηθεί κανείς ότι η κατάσταση στα ΜΜΜ είναι προβληματική. Πλην όμως, δύσκολα θα διακρίνει κανείς και την σκοπιμότητα στην ερώτηση του κ. Τσίπρα, όπως και στην μομφή κατά του Σταϊκούρα.

Τι μπορεί να υποκρύπτει; Μήπως ότι για τη διασπορά του ιού ευθύνεται η ολιγωρία της κυβέρνησης στα ΜΜΜ; Δυστυχώς για τον κ. Τσίπρα, ευτυχώς για κάποιους άλλους, τα στοιχεία δεν δείχνουν ή τουλάχιστον δεν αποδεικνύουν κάτι τέτοιο.

Και αν αυτό επιχειρήσει να ισχυριστεί ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ και να στήσει άλλη μία, τάχα εφ’ όλης της ύλης συζήτηση (λες και οι προηγούμενες του πήγαν καλά…), τι θα έχει να πει για τη Θεσσαλονίκη, όπου πετάχτηκε την Τετάρτη για… αυτοψία), για τις Σέρρες και τις άλλες περιοχές; Μάλλον τίποτε, αλλά μπορεί κανείς με σημαντικές πιθανότητες επιτυχίας να προβλέψει, ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα επικαλεστεί την έκκληση του κ. Τσιόδρα για αποφυγή του συνωστισμού στα ΜΜΜ. Κάτι που με όρους στοιχειώδους λογικής, όλοι καταλαβαίνουν γιατί λέγεται, εκτός από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Όσο επιχειρεί η αξιωματική και η ελάσσων αντιπολίτευση να σηκώσει σκόνη με αφορμή την πανδημία, τόσο θα αποκαλύπτεται η πολιτική της φτώχεια. Όσα λάθη και αν κάνει ο Μητσοτάκης, η ασυνάρτητη απόκριση του Τσίπρα και των στελεχών του θα αποδεικνύεται ανεπαρκής και κατώτερη των περιστάσεων.

Η ουσία και η αιτία της πανδημικής έξαρσης είναι προφανής και δεν έχει να κάνει μόνο με την Ελλάδα. Η Ελλάδα ωστόσο και ειδικώς οι εξαιρετικά επιβαρυμένες περιοχές αυτής της περιόδου, ήταν τα επίκεντρα του ξεσαλώματος. Πάρτι, συναθροίσεις, «αποχαιρετιστήρια πάρτι» πριν το απαγορευτικό και ένα σωρό άλλες εκδηλώσεις μαζικής ανοησίας, φανέρωσαν πολλά. Για μία ακόμη φορά καταδείχθηκε ότι σχέση πολλών πολιτών με αυτό που λέγεται κοινωνική και ατομική ευθύνη και διάφορα άλλα, που είναι μάλλον μάταιο να επαναλαμβάνονται, είναι εξαιρετικά χαλαρή.

Θα τολμούσε άραγε μία αντιπολίτευση να θέσει το ζήτημα σε αυτή τη διάσταση; Στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, κατηγορηματικά όχι. Σιγά μη φταίνε σε κάτι οι πολίτες, φυσικά και όλα οφείλονται στα ΜΜΜ, τα οποία η κυβέρνηση δεν έχει ρυθμίσει όπως θα έπρεπε…

Η έκβαση της συζήτησης της Παρασκευής είναι απελπιστικά προβλέψιμη. Το παράξενο είναι ότι δεν το διαισθάνεται ο κ. Τσίπρας. Επιμένει «να φέρει τον Μητσοτάκη στη Βουλή». Μόνο εκείνος ξέρει γιατί, έπειτα από κάθε φορά.