Μπόλικη εσωστρέφεια την επομένη του τελικού για την ΑΕΚ. Και όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα είναι σχεδόν βέβαιοι πως πλέον μπορεί να αλλάξουν πολλά. Εκτός από ένα. Ο τρόπος με τον οποίο έβλεπε ο Δημήτρης Μελισσανίδης τον Μάσιμο Καρέρα μέχρι το απόγευμα του Σαββάτου.

Η σχέση τους μετά το αποτέλεσμα του Σαββάτου δεν είναι πια ίδια. Και προσπαθώντας να πιάσουμε λιγάκι την ατμόσφαιρα; Μάλλον είναι η πρώτη φορά που η διοίκηση κάνει δεύτερες σκέψεις για τον Ιταλό.

Η ίδια διοίκηση που έσπευσε να του ανανεώσει το συμβόλαιο από τον Μάη. Αν γύριζε τον χρόνο πίσω; Μάλλον η ιστορία θα γράφονταν διαφορετικά.

Ήταν… κατραπακιά αυτή η ήττα από τον Ολυμπιακό.  Από τον Ολυμπιακό του Τζολάκη και του Μπρούνο.  Τον Ολυμπιακό του Τοροσίδη στο τελευταίο ματς της καριέρας του και των απόντων που κόντραραν στα ίσα τους παρόντες.

Και ήττα εμφατική. Με ολόκληρη την Ελλάδα να βγάζει στους Πειραιώτες το καπέλο για την ανωτερότητα τους.  Δεν μπόρεσε η ΑΕΚ όχι να αγγίξει αυτό το κύπελλο, αλλά ούτε να το κοιτάξει από μακριά με βάση όσα έδειξε στο χορτάρι.

Στο μεταξύ τέταρτος στη σειρά χαμένος τελικός. Έντονη η κριτική που ασκείται στον ίδιο τον ιδιοκτήτη από το κοινό της ομάδας.  Όλα στοιχεία που προφανώς βαραίνουν και άλλο την ατμόσφαιρα.

Μια στιγμή: Εγώ σου γράφω ρεπορτάζ. Αληθινό ρεπορτάζ που δεν θα διαβάσεις στα… non paper που στέλνουν τα γραφεία Τύπου. Έχε το αυτό στο μυαλό σου πριν πας παρακάτω.

Θεωρεί η διοίκηση της ΑΕΚ ότι ο βασικός υπεύθυνος για αυτή την εικόνα αποσύνθεσης στον Βόλο είναι ο προπονητής.

Θεωρεί πως η ομάδα αποδείχθηκε ανέτοιμη σε όλους τους τομείς. Ψυχολογικά. Αγωνιστικά. Πως ήταν αδιάβαστη τακτικά. Πως δεν έδειξε έστω το ένστικτο της επιβίωσης που επιβάλλεται σε τέτοιες περιπτώσεις για ένα ματς που χάθηκε από το… 9΄.

Αυτόν τον «λογαριασμό» στέλνει ο Τίγρης στον Καρέρα. Και ο Ιταλός που είναι «γάτα» το πήρε ήδη το μήνυμα. Και με τη σειρά του είναι έτοιμος να απαντήσει. Για όλα εκείνα τα απίστευτα που έχει συναντήσει στην Ελλάδα και που κάνει το επάγγελμα του προπονητή να μοιάζει ελλιπές για την περίσταση. Δεν θέλουν κόουτς εδώ. Ταχυδακτυλουργούς θέλουν.

Πως να προετοιμάσεις ένα ματς που αλλάζει τρεις φορές ημερομηνία διεξαγωγής σε σαραντά-επτά ημέρες;

Πως να κάνεις προγραμματισμό όταν δεν ξέρεις ούτε το γήπεδο που θα παίξεις, ούτε καλά-καλά τον αντίπαλο που έχει απέναντι σου;

Όταν φεύγουν σωρηδόν οι παίκτες από το ρόστερ σου και δεν έχεις ούτε… εναλλακτικό σχέδιο πέρα από μια εντεκάδα;

Πως να γυρίσεις μια αναμέτρηση που χάνεις από το 9΄ όταν ο μοναδικός έξτρα επιθετικός σου είναι ο Μαχαίρας;

Μπάχαλο κανονικό. Ότι ακριβώς δηλαδή έλεγε ο Ολυμπιακός όλο αυτό το διάστημα αναφερόμενος στα καραγκιοζιλίκια της Ομοσπονδίας.  Ότι έλεγε όλη η Ελλάδα βλέποντας το θέατρο σκιών να εξελίσσεται. Άλλο που στην ΑΕΚ δεν έβγαζαν τσιμουδιά, μιας και όλες οι αποφάσεις της ΕΠΟ θεωρούνταν πως έφεραν το κύπελλο ένα βήμα πιο κοντά στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Ο Καρέρα δεν είναι ο Μουρίνιο. Είναι όμως προπονητής. Επαγγελματίας. Κανονικός. Δεν είναι… διοίκηση. Είναι ένας άνθρωπος που ψάχνει τις απαντήσεις μέσα από το ποδόσφαιρο. Θεωρεί λοιπόν πως όλος αυτός ο τραγέλαφος και τη δουλειά του δεν του επέτρεψε να κάνει και πως αποσυντόνισε τους ποδοσφαιριστές του κάνοντας τα πράγματα χειρότερα για την ομάδα του.

Που να ήξερε βέβαια ο Ιταλός και τα υπόλοιπα: ποιοι ήταν οι εμπνευστές όλης αυτής της παρωδίας. Ποιοι είναι οι αφεντάδες που υπηρετεί η ΕΠΟ. Ποιοι ήταν εκείνοι που έπεσαν μέσα στον λάκκο που έσκαψαν. Φοβερά πράγματα!

Τέλος πάντων. Που θα πάει το πράγμα από εδώ και στο εξής στη σχέση του Τίγρη με τον Καρέρα; Πιθανότατα ο καθένας μπορεί να καταλάβει. Το ματς με τη Σεντ Γκάλεν στις 24 Σεπτέμβρη στην Ελβετία, μοιάζει με το σημείο «μηδέν». Είπαμε απο εδώ και στο εξής όλα μπορεί να συμβούν. Εκτός απο το να κολλήσει το γυαλί που ράγισε στον Βόλο.