Φωτογραφίζεται ιστάμενος δίπλα από τον Ντόναλντ Τράμπ προκειμένου να υπενθυμίσει ότι εκπροσωπεί μια υπερδύναμη, μια εν δυνάμει αυτοκρατορία ( ονείρωξη της οποίας ηθικός αυτουργός υπήρξε ο πρώην YΠΕΞ Αχμέτ Νταβούτογλου). Βάζει το δεξί του χέρι στην καρδιά ωσάν να ανακρούεται ο εθνικός ύμνος (των ΗΠΑ;) και προβαίνει σε ασύστολες δηλώσεις για ομοιότητες και συμπτώσεις μεταξύ Ναζί και Ελλήνων, ως προς τη βάρβαρη και κτηνώδη συμπεριφορά, αγνοώντας μια απλή ιστορική αλήθεια: οι Ελληνες στην διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου αναλογικά είχαν υποστεί τις δεύτερες μετά τη Σοβιετική Ενωση μεγαλύτερες απώλειες σε έμψυχο υλικό, όταν η χώρα του –χάρη στην βολική ουδετερότητά της-δεν υπέστη ουδέ κατ’ελάχιστον αυτά που υπέφερε η Ελλάδα από τις θηριωδίες των Ναζί H Eλλάδα δεν ανταποδίδει τη σκληρότητα την οποία υπέστη .

Το άκρον άωτον της υποκρισίας του-που αγγίζει σαφώς και τα όρια της γελοιότητας- ήταν όταν αρνήθηκε να καθίσει με τον Ελληνα πρωθυπουργό στο ίδιο τραπέζι(«Δεν θέλω να βρεθώ στον ίδιο χώρο και να βρεθώ στην ίδια φωτογραφία με εκείνον (!!!)» διότι οι Ελληνες στρατιώτες, ή αστυνομικοί, εκτέλεσαν από 1 έως 4 (ο αριθμός διαφεύγει) πρόσφυγες χωρίς να έχει εξακριβωμένα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι όντως οι εν λόγω πρόσφυγες υπήρξαν θύματα των «αιμοβόρων»   ωσάν ναζί Ελλήνων.

Υστερα από το μοιραίο πραξικόπημα των Τούρκων στρατιωτικών, το καλοκαίρι του 2016, κατέστη υστερικά και άκρως επικίνδυνα ανασφαλής σε σημείο που να απειλεί θεούς και δαίμονες και να θυμίζει τον Ιωσήφ Στάλιν στο ύφος και το ήθος της παράνοιας της εποχής των εκκαθαρίσεων του 1936. Διώξεις επί διώξεων: στρατιωτικών, δημοσιογράφων δικαστικών, δασκάλων και καθηγητών και εν γένει δημοσίων υπαλλήλων. Υποφέρει σαφώς από μανία καταδιώξεως ( ο Φετουλάχ Γκιουλέν έχει γίνει ο υπ’αριθμόν 1 «τηλεχθρός» του) και βλέπει παντού συνωμοσίες κατά του ιδιότυπου κράτους-τρόμου που έχει εγκαθιδρύσει με την ψήφο-είναι λυπηρό-του τουρκικού λαού.

Η μεταναστευτική τραγωδία

Οταν το μεταναστευτικό έφτασε στην κορύφωση της κρίσης του το 2016, άρχισαν τα ευρω-ανατολίτικα παζάρια για να βρεθεί μια λύση στο οξύτατο μεταναστευτικό πρόβλημα. « Θα σας δώσουμε 6 δις αρκεί να κρατήσετε στη χώρα σας αυτά τα εκατομμύρια προσφύγων και μεταναστών», πρότειναν οι Ευρωπαίοι και οι Τούρκοι, σε καιρούς χαλεπούς για την οικονομία τους, συμφώνησαν ασμένως. Αλλά η ΕΕ αποδείχθηκε μπαταχτσού πρώτης τάξεως, όταν ύστερα από τρία δις που τους κατέβαλαν , διέκοψαν την αποστολή ρευστού που τόσο είχαν ανάγκη οι Τούρκοι, οπότε αυτοί έγιναν τούρκοι από το θυμό τους και έσπευσαν να προβούν σε διαμαρτυρικές δηλώσεις. «Εχουμε περίπου τέσσερα εκατομμύρια μετανάστες στη χώρα μας» είπαν. «Πώς θα τους συντηρήσουμε όταν εσείς αποδεικνύεστε ασυνεπείς στις οικονομικές σας υποχρεώσεις που αναλάβατε;. Ανοίγουμε, ως εκ τούτου, τα σύνορα και αφήνουμε τους μετανάστες/πρόσφυγες να χιμήξουν στην Ευρώπη και ειδικότερα στην Ελλάδα (παρακάμπτοντας τη Βουλγαρία) που δεν έχει κλείσει τα σύνορά της και αποτελεί βασικά το πρώτο βήμα» της εξόδου προς το ευρωπαϊκό όνειρο.

Κατόπιν, απευθυνόμενος προς τους πρόσφυγες/μετανάστες τους γνωστοποίησε ότι επιτέλους το ευρωπαϊκό τους όνειρο θα γινόταν πραγματικότητα. Μπορούσαν να φύγουν από την Τουρκία και μέσω Ελλάδας που είχε τις πόρτες ανοιχτές (τότε), να καpτευθυνθούν στην ευρωπαϊκή χώρα της αρεσκείας τους. Ετσι απλά ήταν τα πράγματα πλην όμως ο Ελληνας πρωθυπουργός κ. Κ. Μητσοτάκης επέλεξε να κλείσει και να περιφρουρήσει τα σύνορα αποστέλλοντας στρατό και ειδικές δυνάμεις οι οποίες αποδείχθηκαν κέρβεροι των συνόρων, με υπερβάλλοντα, ομολογουμένως ζήλο, προς μεγάλη απογοήτευση και οργή των μεταναστών/προσφύγων, οι οποίοι με την «ανιδιοτελή» βοήθεια και ενθάρρυνση των Τούρκων, έλαβαν καπνογόνα (αλλά και όπλα, ίσως) και άρχισαν τις μάχες κατά των Ελλήνων που ήθελαν να διαφυλάξουν την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας τους.

Η αλήθεια είναι ότι οι μετανάστες/πρόσφυγες δεν ήταν εισβολείς. Ηθελαν απλώς να «περάσουν» από τη χώρα μας. Αλλά με την παρότρυνση Ερντογάν έγιναν εισβολείς και απωθήθηκαν, όπως ήταν αναμενόμενο. Ομως αυτό δημιούργησε έντεχνα την εικόνα του «ξενόφοβου-ρατσιστή Ελληνα».

Το Human rights watch κατά της Ελλάδας

Καταφέραμε να γίνουμε «κερατάδες και ζημιωμένοι» από ένα ΜΚΟ κύρους, όπως είναι το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με βραβείο Νόμπελ και άλλα εύσημα για τους αγώνες που έδωσε και εξακολουθεί να δίνει υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Το περί ου ο λόγος ΜΚΟ κατηγορεί την Ελλάδα για άθλια μεταχείριση των προσφύγων και παραθέτουν συγκεκριμένες περιπτώσεις κακοποίησής τους από ένστολους μασκοφόρους που βρίζουν και χτυπούν αλύπητα Αφγανούς, Σύρους, Πακιστανούς, Μαροκινούς και άλλων εθνικοτήτων πρόσφυγες στα ελληνοτουρκικά σύνορα.

Αναμφίβολα πρέπει να υπάρχει-ως ένα βαθμό- μια δόση αλήθειας στους ισχυρισμούς αυτούς, (υπάρχουν άλλωστε και τα σχετικά video). Οπως και αναμφίβολα ο κουτοπόνηρος σκοπός των Ευρωπαίων ήταν και είναι να αναθέσουν όλη τη βρόμικη δουλειά που προκαλείται από το μεταναστευτικό στην Ελλάδα. και προς τούτο βγάζουν την ουρά τους απέξω γιατί εκείνο που επιθυμούν διακαώς (και δεν το κρύβουν καθόλου) είναι να μην έχουν μετανάστες/πρόσφυγες στη χώρα τους. Να μη μολυνθεί η Ευρώπη, στάση που τηρούν απαρέγκλιτα η Κεντρική και η Βόρεια Ευρώπη με προεξάρχουσες τις χώρες του Βίζεγκραντ (Ουγγαρία, Πολωνία, Τσεχία και Σλοβακία).

Ωστόσο, η Ελλάδα κερδισε τα εύσημα για τη γενναία υποστήριξη των ελληνικών συνόρων της (που είναι και σύνορα της Ευρώπης), όπως υπογράμμισε η νέα επικεφαλής της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν που έσπευσε να επισημάνει ότι η Ελλάδα είναι «η ασπίδα» (sic) προστασίας των ευρωπαϊκών συνόρων. Και επειδή προφανώς πρόκειται περί ανθρώπινης ασπίδας, ο καθένας μπορεί να συμπεράνει τι σημαίνει αυτό: Ότι η Ελλάδα αναλαμβάνει να διεκπεραιώσει τη βρόμικη δουλειά με ό,τι αυτό συνεπάγεται παραμένοντας εκτεθειμένη και υποδυόμενη το ρόλο του κακού της ταινίας. Διότι το χειρότερο είναι πως γίνεται αντιπαθής στη διεθνή κοινότητα εμφανιζόμενη, ως ρατσιστική ανελεύθερη και αυτόχρημα αφιλόξενη χώρα που χρησιμοποιεί βάρβαρα μέσα καταστολής κατά των κατατρεγμένων προσφύγων και γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων της   τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν είδε όμως τους ανεμιστήρες που εγκατέστησαν οι Ελληνες με σκοπό να απωθήσουν τα καπνογόνα που γενναιόδωρα τους έριχναν οι πρόσφυγες καθ’ υπόδειξη των Τούρκων.

H EE και τα καμώματά της

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η ευρωπαϊκή ελίτ αφήνει την Ελλάδα να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Όπως είναι ηλίου φαεινότερο και ότι ο Σουλτάν Ερντογάν δοκιμάζει την υπομονή μας επιδιώκοντας την πρόκληση θερμού επεισοδίου. Με εξαίρεση τον Εμανουέλ Μακρόν που επέδειξε κάποια απτά δείγματα ενεργούς συμπαράστασης, ας μην περιμένουμε τίποτε άλλο από τους αδελφούς Ευρωπαίους που δεν θέλουν επ’ουδενί να ταραχθεί η μακάρια ησυχία και καλοπέρασή τους.

Εν τω μεταξύ οι προκλήσεις εις βάρος μας κορυφώνονται, ενώ ο ξένος Τύπος αναφέρεται σε σενάρια ελληνοτουρκικής σύγκρουσης, ωσάν να αναφέρεται σε συνάντηση δημοφιλών ποδοσφαιρικών ομάδων.

Σύνεση, αυτοσυγκράτηση, ψυχραιμία. Ως πότε όμως; Εχουν και αυτά τα όριά τους.

Πώς συμβαίνει να κόπτεται η ΕΕ για την αξιοπρέπεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα των προσφύγων, ενώ από την άλλη αναθέτει στην Ελλάδα την αυστηρή διαφύλαξη των ευρωπαϊκών συνόρων και την απώθηση των προσφύγων; Αλλά ακόμα και αν ήθελαν τους πρόσφυγες, τώρα πλέον δεν μπορούν να κάνουν τίποτα λόγω της ύπαρξης του «προνοητικού» Κανονισμού του Δουβλίνου(ΙΙΙ).

Ερντογάν «ο παρανοϊκός δικτάτορας» κατά τον χαρακτηρισμό Τούρκου μπασκετμπολίστα

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ερντογάν χρησιμοποιεί ως εφαλτήριο τους μετανάστες /πρόσφυγες προκειμένου να επιτύχει στα σχέδιά του με τους Κούρδους της Συρίας , ανεξαρτήτως κόστους σε ανθρώπινες ζωές, παρά την φανερή υποστήριξη που έχουν οι τελευταίοι από τον πανούργο Βλάντιμιρ Πούτιν, ο οποίος αφετέρου δεν παραλείπει να εξάρει τους δεσμούς φιλίας που διατηρεί με τους Τούρκους. Ένα αληθινά άθλιο παιχνίδι εξουσίας στο οποίο η Ελλάδα βρίσκεται μέσα στο μάτι του κυκλώνα λόγω της γεωγραφικής της θέσης που την καταδικάζει να αντιμετωπίζει εσαεί υπαρξιακά προβλήματα και να έχει βρεθεί πέντε φορές στο χείλος μιας σύγκρουσης με την Τουρκία από το 1967 έως τώρα.

Αισιόδοξος ο ελληνικός Τύπος παρατηρεί μια ύφεση στην ένταση των ελληνοτουρκικών σχέσεων αποδίδοντάς την στη έξαρση του COVID 19. Ούτε όμως ο Κορωνοϊός μπορεί να αποτρέψει την ιταμότητα του Ερντογάν, αφού οι υπερπτήσεις εντείνονται και οι προκλήσεις αυξάνονται παρά την κατάσταση που είναι κακή όχι μόνον για την Ελλάδα αλλά περισσότερο για την Τουρκία, όσο κι αν την υποκρύπτει ο Σουλτάνος, διατεινόμενος ότι Αλλάχ θέλοντος   σε τρεις εβδομάδες (!!!) μπορούν να έχουν αντιμετωπίσει επιτυχώς το COVID 19, παρά τις έντονες ανησυχίες και προειδοποιήσεις των Τούρκων επιστημόνων που προβλέπουν επικείμενη έξαρση του ιού στη χώρα τους.

Εν τω μεταξύ παρά τις συνεχιζόμενες συγκρούσεις ελληνικού στρατού/αστυνομίας, παρουσιάζεται μια ύφεση στις επιδρομές μεταναστών/προσφύγων στην Ελλάδα. Τι ακριβώς συμβαίνει και καίνε τις σκηνές τους πολλοί μετανάστες/πρόσφυγες; Εχοντας καταλάβει την παγίδα που τους έστησε ο Σουλτάνος πολλοί απαίτησαν να γυρίσουν στην Τουρκία και πιο συγκεκριμένα στην Κωνσταντινούπολη όπου ή ζητιανεύουν ή τους εκμεταλλεύονται Τούρκοι εργοδότες.

Αρχισαν οι επιστροφές και δεν θα απορήσουμε αν ο Ερντογάν πει ότι το επέτρεψε για «ανθρωπιστικούς λόγους»: «Για να σώσει τους μετανάστες πρόσφυγες από τη ναζιστική βαρβαρότητα των Ελλήνων».

Στο μεταξύ έρχονται αποκαλύψεις από το έγκριτο Der Spiegel πως οι Τούρκοι προκάλεσαν τεχνητό χάος στον Εβρο και χρησιμοποίησαν ακροδεξιούς γκρίζους λύκους μασκαρεμένους σαν μετανάστες.

Ηταν όντως μεγάλο ευτύχημα που έχουμε τέτοιους γείτονες. Καλύτερους δε θα βρίσκαμε πουθενά.

Ο κ. Θάνος Κακουριώτης είναι ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ.