Δύο παιδιά, ένα κοινό όνειρο, μία τραγική κατάληξη.
Οσο κι αν προσπαθούμε ως φύσει αισιόδοξα όντα να μην αφήσουμε τίποτα να μας επηρεάσει στην καθημερινότητά μας, η εικόνα αυτού του νεκρού παιδιού (και του πατέρα του) σε μία όχθη του Ρίο Γκράντε στο Μεξικό, που κάνει από χθες τον γύρο του κόσμου, δεν θα μπορούσε να μην ξυπνήσει στην μνήμη μας τον μικρό Αϊλάν.
Και μπορεί η εικόνα με τον μικρό Αϊλάν να κείτεται στην παραλία της Αλικαρνασσού να μας ήρθε με μιας στο μυαλό, κάνοντας όμως μία γρήγορη έρευνα θα διαπιστώσει κανείς πως από εκείνη την ημέρα έχουν περάσει τέσσερα χρόνια.
Τέσσερα χρόνια ίδια πολιτικής, τέσσερα χρόνια ίδιων συμφερόντων, τέσσερα χρόνια εγκλημάτων κατά της ζωής μεταναστών.
Ηταν Σεπτέμβριος του 2015 όταν ο μικρός Αϊλαν βρέθηκε νεκρός σε μια παραλία της Αλικαρνασσού στην Τουρκία.
Το μικρό προσφυγόπουλο δεν κατάφερε να επιβιώσει από το ναυάγιο του δουλεμπορικού που μετέφερε Σύρους πρόσφυγες από την Αλικαρνασσό στην Κω.
Από το ναυάγιο πνίγηκαν κι άλλα παιδιά. Ανάμεσά τους, ο αδερφός του.
Ο Γκαλίπ και ο Αϊλάν δεν φορούσαν σωσίβια, ενώ ο μόνος επιζών από την 4μελη οικογένεια ήταν ο πατέρας τους Αμπντουλάχ που κατάφερε να γυρίσει στην ακτή.
Ο μικρός Αϊλάν βρέθηκε στις ακτές της Αλικαρνασσού από έναν Τούρκο συνοριοφύλακα πεσμένος μπρούμυτα στην άμμο.
Ο άνδρας συγκλονισμένος μόλις είδε το νεκρό παιδί, σήκωσε απαλά στα χέρια του το άψυχο σώμα του παιδιού και το απομάκρυνε από την παραλία. Το ίδιο έκανε κάποιος συνάδελφός του, με το σώμα του 5χρονου Γκαλίπ.
Η φωτογραφία του μικρού αγοριού στην παραλία της Τουρκίας, η εικόνα του άψυχου κορμιού του να «χτυπιέται» από τα κύματα έγινε παντού πρώτο θέμα, ενώ ο Αϊλάν έγινε το σύμβολο της ανείπωτης τραγωδίας χιλιάδων προσφύγων που έφυγαν από την Συρία για ένα καλύτερο μέλλον.
Το όνομα του αγοριού «άγγιξε» εκατομμύρια ανθρώπων, ενώ η εικόνα που μας σημάδεψε έγινε εξώφυλλο σε δεκάδες εφημερίδες και περιοδικά.
Τέσσερα χρόνια μετά, μία ακόμη τραγική ιστορία συγκλονίζει την υφήλιο. Αυτή της δίχρονης Βαλέρας και του πατέρα της που βρέθηκαν νεκροί στην όχθη του Ρίο Γκράντε, στον ποταμό που χρησιμοποιούν οι μετανάστες για να περάσουν από το Μεξικό στις ΗΠΑ.
Οι εικόνες συγκλονίζουν. Το μικρό κορίτσι νεκρό δίπλα στον πατέρα του, τον οποίο είχε αγκαλιάσει πριν αφήσει την τελευταία της πνοή.
Η ιστορία πίσω από αυτή την εικόνα ακόμη πιο τραγική, καθώς ο Οσκαρ Αλμπέρτο απογοητευμένος από το γεγονός ότι δεν μπορούσε να παρουσιαστεί στις αρχές των ΗΠΑ για να ζητήσει άσυλο, αποφάσισε να διασχίσει το ποτάμι με την κόρη του στην αγκαλιά.
Το σχέδιο ήταν να περάσει την κόρη του από το ποτάμι και να γυρίσει για να πάρει την σύζυγό του Τάνια Βανέσα Αβάλο.
Ωστόσο αυτό δεν συνέβη ποτέ.
Η Βαλέρια φοβήθηκε όταν ο πατέρας της την άφησε μόνη της και έπεσε μέσα στο νερό. Ο Ραμίρεζ επέστρεψε γρήγορα πίσω για να την σώσει, ωστόσο όταν την έπιασε, τους παρέσυραν τα ισχυρά ρεύματα.
«Όταν η κόρη μας πήδηξε στο ποτάμι τότε ο άνδρας μου προσπάθησε να την φτάσει, αλλά εκείνη πήγαινε όλο και πιο μακριά με αποτέλεσμα όταν καταφέρει να την φτάσει να είναι πολύ αργά. Τα ρεύματα τους παρέσυραν», ανέφερε η σύζυγος του αδικοχαμένου άνδρα.
Τα πτώματά τους βρέθηκαν την επόμενη μέρα εκατοντάδες μέτρα μακριά από το σημείο που προσπάθησαν να περάσουν απέναντι.
Οι εικόνες αυτές είναι απόδειξη πως οι τραγωδίες των αδύναμων δεν έχουν τελειωμό, και η ανάγκη για αλλαγή δεν υπάρχει πουθενά.
Άνθρωποι πεθαίνουν αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο, είτε αυτό είναι στην Αμερική είτε στην Ευρώπη.
Τα θύματα της φτώχειας και του πολέμου παραμένουν απροστάτευτα μπροστά σε σκληρές πολιτικές που αποσκοπούν στα συμφέροντα των δυνατών. Η πολιτική Τραμπ κυριαρχεί παντού, είτε στα σύνορα με το Μεξικό είτε στο Αιγαίο.
Οι «φράχτες» ανάμεσα στους ανθρώπους εκτείνονται όλο και περισσότερο, ενώ πλέον το αίσθημα αλληλεγγύης περιβάλλεται από ένα χοντρό συρματόπλεγμα.
