Είναι πολύ σπουδαίο να σε εμπνέει κάποιος να τον προσφωνείς «δάσκαλο» ακόμη και όταν δεν ήταν δάσκαλός σου. Μ’ εμένα συνέβη με δύο δημιουργούς: τον Γιάννη Μόραλη και τον Παναγιώτη Τέτση. Και συμβαίνει αυτές οι δύο μορφές να εμπλέκονται τώρα στην κορυφή της σύγχρονης ελληνικής ζωγραφικής. Ο ακαδημαϊκός και επί δεκαετίες καθηγητής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών Παναγιώτης Τέτσης είναι το τιμώμενο πρόσωπο στην πρώτη απονομή του Βραβείου Εικαστικών Τεχνών Γιάννης Μόραλης.
Ο Μόραλης δεν είναι πια σωματικά ανάμεσά μας να μας αφήνει εκστατικούς με τις ρήσεις του στου Φιλίππου στο Κολωνάκι ή στο Αιάκειο στην Αίγινα. Είναι όμως το πνεύμα του και οι πίνακές του. Ειδικά εφέτος που συμπληρώνεται ένας αιώνας από τη γέννησή του και το 2016 έχει αφιερωθεί σε αυτόν. Ο Τέτσης βρίσκεται ψυχή τε και σώματι ανάμεσά μας, ήδη στη δέκατη δεκαετία της ζωής του, ενεργός ζωγράφος μεγάλων διαστάσεων έργων που απαιτούν από τον δημιουργό εκτός από έμπνευση και απαράμιλλη μαεστρία στον χειρισμό του χρώματος, και σωματική ρώμη και πολύ κουράγιο. Τα θαυμάσαμε στην πιο πρόσφατη από τις πάμπολλες εκθέσεις του «Π. Τέτσης: Η αποθέωση του τοπίου. Ζωγραφική 2010-2014»στο Ιδρυμα Θεοχαράκη.
Οταν ακόμη δούλευε τα έργα στο εργαστήριό του, με σόκαρε είναι αλήθεια, δείχνοντάς μου τους πίνακες της ενότητας Ζάστανι: «Τον βράχο τον λένε Ζάστανι, είναι λίγο πιο μακριά από την πόλη, και καθώς αυτός πέφτει σχεδόν κάθετα στη θάλασσα υπάρχει ο θρύλος ότι όταν οι γέροι, ιδίως οι αρσενικοί, είχανε παραγεράσει και δεν ξέραν τι να τους κάνουν, τα παιδιά τούς βάζανε σε ένα κοφίνι, τους πηγαίνανε εκεί απάνω στον βράχο και τους πετάγανε με το κοφίνι κάτω στη θάλασσα. Ενας Καιάδας για ηλικιωμένους. Βέβαια όλα αυτά πιστεύω ότι είναι ψέματα και ότι δεν συνέβαινε κάτι τέτοιο. Εγώ τον ζωγράφισα γιατί μου δίνει αυτή την αίσθηση του ζοφερού. Αυτός δεν σας δίνει την αίσθηση ότι μπορεί να σας ρίξουν κάτω από εκεί πάνω, να κατρακυλήσετε;».
Προηγουμένως ο ζωγράφος μάς είχε πει: «Δεν σημαίνει ότι κάθε μέρα υπάρχει η φώτιση εκ Θεού. Αυτά που λένε “έμπνευση” κ.λπ. μην τα πιστεύετε. Σας το λέω ειλικρινά. Αυτό το “δεν είχα έμπνευση” το λένε οι τεμπέληδες. Οχι ότι απορρίπτω τη σπίθα, να έχεις μια ιδέα, μια αφορμή, ένα τσίγκλισμα. Αλλά αυτό, κατά κάποιον τρόπο, έρχεται η ώρα του που φουσκώνει σαν το ζυμάρι. Καλλιεργείται δηλαδή. Και τότε δεν λέγεται πια έμπνευση. Οταν φύγετε εσείς, θα καθίσω στο εργαστήριό μου απέναντι στα έργα. Χθές έβλεπα ότι έπρεπε να κάνω τούτο, σήμερα που θα τα χαζέψω ξανά, θα δω ότι έπρεπε να κάνω και αυτό. Θα δοκιμάσω, θα απορρίψω την ίδια στιγμή ή την άλλη ημέρα ή μπορεί ύστερα από έναν μήνα ή ύστερα από χρόνια».
Το Βραβείο Εικαστικών Τεχνών Γιάννης Μόραλης θέσπισε ο υπουργός Πολιτισμού Αριστείδης Μπαλτάς και το απονέμει στον Παναγιώτη Τέτση αναγνωρίζοντας την εξέχουσα τέχνη του, την προσφορά του ως δασκάλου στην ΑΣΚΤ και εκφράζοντας τις ευχαριστίες του για τη μεγάλη δωρεά έργων του στην Εθνική Πινακοθήκη –Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου. Το βραβείο θα παραλάβει ο Παναγιώτης Τέτσης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο. Το έργο του θα παρουσιάσει η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα.

info:

Η εκδήλωση απονομής του Βραβείου Γιάννης Μόραλης στον Παναγιώτη Τέτση θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 29 Φεβρουαρίου, στις 19.30, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Προσέλευση ως τις 19.15.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ