Το επταήμερο του Διόδωρου

Πόσο εύκολα αρχίζουν οι νέες χρονιές και πόσο δύσκολα αρχίζουν τα κείμενα σκέπτομαι, ημερολόγιό μου, καθώς έχω τη λευκή σελίδα σου μπροστά μου –τη λευκή οθόνη σου, για να ακριβολογούμε. «Αρχίζουν εύκολα» εννοώ ότι απλώς οι νέες χρονιές κάνουν δήλωση «ήρθα, εδώ είμαι» και πειθήνιοι εμείς λέμε «1η Ιανουαρίου», «2 Ιανουαρίου»… το με τι περιεχόμενο γεμίζουμε τις ημερομηνίες αυτές δεν αφορά τον χρόνο.

• Ο Γιώργος Κατρούγκαλος, ας πούμε: πέντε χρόνια τώρα ήταν υπερενεργός· δεν άφησε τηλεοπτική εκπομπή, διαδήλωση, πλατεία, αμφιθέατρο που να μη σκάβει τον λάκκο των αντιπάλων του που κυβερνούσαν. Και βρέθηκε στη θέση τους –δηλαδή στον ίδιο λάκκο που έσκαβε για αυτούς: πρέπει να πάρει μέτρα πολύ χειρότερα από εκείνους, γιατί στο μεταξύ η κατάσταση έγινε πολύ χειρότερη, την έκανε ο ίδιος χειρότερη.

• Αλλά τουλάχιστον δεν θα χάσω την αγαπημένη μου συνήθεια να αδειάζω από την τσέπη μου αποδείξεις στο ψάθινο καλάθι που είχα τοποθετήσει σε ράφι της βιβλιοθήκης μου, ανάμεσα στο Κεφάλαιο και στο Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Ηταν η πρώτη μου κίνηση αμέσως μόλις έμπαινα στο σπίτι. Ο Τρύφων Αλεξιάδης μας ενημέρωσε πως δεν είχαμε καταλάβει καλά τα περί ψηφιακών αποδείξεων με κάρτες. Θέλει αποδείξεις έγγραφες αυτός, με μελάνι και χαρτί, σαν τους λάτρεις των τυπωμένων εφημερίδων και βιβλίων. Που θα τις κρατάμε πέντε χρόνια να παλιώνουν σαν καλό κρασί –πέσαμε σε λόγιο και γκουρμέ φορομπήχτη.

• Μας την έκλεψαν ή τους τη δανείσαμε; Αυτό το ερώτημα με απασχολεί από τη στιγμή που άκουσα πως ο Κιμ Γιονγκ Ουν διαθέτει βόμβα υδρογόνου. Σαν αυτή που είχαν Τσίπρας – Βαρουφάκης και θα έκαναν τις αγορές να χορεύουν στο ταψί –τι έχουμε ακούσει αυτά τα πέντε χρόνια, Θεέ των άθεων.

• Να καταπιώ λοιπόν το ότι δημιουργήθηκε τελικά η άχρηστη, λαφαζανικής έμπνευσης, «Δημόσια Επιχείρηση Ενεργειακών Επενδύσεων» μόνο και μόνο για να διοριστεί διευθύνων σύμβουλος κάποιος Αργύρης Αργυρίου, σύζυγος της βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ Χαράς Καφαντάρη; «Και βέβαια! Το σκέφτεσαι να ήταν ακόμη ο Λαφαζάνης στην κυβέρνηση και να τον είχε διορίσει αυτός αντί για τον Σκουρλέτη;».

• Μας πήρε το ποτάμι, μας πήρε ο ποταμός του χρόνου που δημιουργούμε εμείς, ημερολόγιό μου· μαυρίζει η ψυχή μου, ώρες ώρες, θυμάμαι το δημοτικό να προτρέπει «βγάλ’ τα τα μαύρα, βγάλ’ τα, Λενιώ μου, και μ’ έφαγε ο καημός» αλλά αυτή απαντά «τα μαύρα δεν τα βγάζω γιατί μου μοιάζουνε / είμαι μικρούλα, μελαχρινούλα και μου ταιριάζουνε».