Μπορεί η κυβέρνηση και ο υπουργός Παιδείας να έχουν ως πρώτη προτεραιότητά τους να κλείσουν το μέτωπο που άνοιξε με την εκκλησία για το μάθημα των θρησκευτικών, μόνο που για να γίνονται μαθήματα πρέπει καταρχήν να λειτουργούν και τα σχολεία.Δεν είναι βέβαια πρώτη φορά που ανοίγουν θεωρητικά τα σχολεία, αλλά στην πράξη πολλά υπολειτουργούν ή και δεν ανοίγουν καθόλου λόγω των ελλείψεων σε εκπαιδευτικό προσωπικό.

Η κατάσταση όμως φέτος έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο αφού είναι δεκάδες τα σχολεία με τεράστιες ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό. Ακόμα και οι διορισμοί αναπληρωτών που ανακοινώθηκαν την περασμένη εβδομάδα δεν πρόκειται να λύσουν το πρόβλημα, καθώς οι περισσότεροι θα τοποθετηθούν στις θέσεις τους στο τέλος του Οκτώβρη.Ιδιαίτερα σε κάποιες απομακρυσμένες περιοχές καθώς και στα ειδικά σχολεία η κατάσταση είναι κάτι παραπάνω από τραγική.

Χιλιάδες μαθητές αναμένεται να χάσουν σχεδόν δύο μήνες από τη σχολική χρονιά με προφανείς επιπτώσεις στην εκπαιδευτική διαδικασία.Για να μη μιλήσουμε για την αναστολή λειτουργίας των ολοήμερων σχολείων και τα προβλήματα που προκαλεί σε χιλιάδες οικογένειες που δεν ξέρουν τι να κάνουν.

Είναι τεράστια η ευθύνη της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας, που περί άλλα ετύρβαζε, σπρώχνοντας τα προβλήματα κάτω από το χαλί , αδιαφορώντας για τις επερχόμενες συνέπειες.Γιατί παρά τα δεδομένα οικονομικά προβλήματα, λύσεις υπήρχαν, αρκεί να τις αναζητούσε κάποιος,αρκεί να υπήρχε ένα στοιχειώδες σχέδιο διαχείρισης της κατάστασης. Αλλά η προτεραιότητα ήταν οι αποσπάσεις για να βολευτούν κάποιοι ημέτεροι και όχι η κάλυψη των κενών στα σχολεία.

Έστω και τώρα, μέσα στο ασφυκτικό αυτό πλαίσιο,επιβάλλεται να κινητοποιηθούν για να διορθώσουν ότι μπορούν, για να μην χαθεί και άλλος χρόνος. Αρκετά έχει πληρώσει ως τώρα η νέα γενιά την κρίση και την αβελτηρία των πολιτικών, δεν χρειάζεται να πληρώσει κι άλλο…

ΤΟ ΒΗΜΑ