Από μήνες τώρα, λέξεις, φράσεις απίστευτης απρέπειας αλλά και κενότητας μας απευθύνονται. Και… βλέπονται ακόμα. Τα σωματικά ύφη που τις υποστηρίζουν είναι ίσης επιβεβαιωτικής αισθητικής. Ακόμη και όταν επικρατεί ησυχία και τίποτε από κάποιους δημόσιους άνδρες ή δημόσιες γυναίκες δεν εκφωνείται, και πάλι τότε νοερά φανταζόμαστε τι θα μας έλεγαν. Ακόμη και τότε απειλούμεθα μέσα από την εύγλωττη της ύβρεως απουσία.
Παραλήπτες –θεατές ή ακροατές –ήχων και εικόνων θα θέλαμε κάποιοι να διαμαρτυρηθούμε προσυπογράφοντας την παρακάτω «διακήρυξη». (Αφαιρώντας βέβαια από τη λέξη τη ρηματική αλαζονεία που τη συνοδεύει.)
Πρώτον: Αποφασίζουμε εφεξής να δυσπιστούμε σε ό,τι μας προτείνεται αν αυτό υποστηρίζεται μέσα από δραματοποιημένες και ηχηρές διατυπώσεις που φράττουν τον δρόμο προς τη σκέψη. Αυτές που έχουν εκδιώξει το «μήπως», το «ίσως» ή την καμπύλη κίνηση των χεριών και των βλεμμάτων. Εικόνες του νου που την αμφιβολία υιοθετούν και έτσι τη σχετικότητα της στάσης μας δημοσιοποιούν.
Δ
εύτερον: Δηλώνουμε πως δεν μας αρέσει να εξακολουθούμε να προσβαλλόμεθα από συμπεριφορές ειρωνικές ή δηκτικές. Δεν είμαστε υποχρεωτικά συνασθενείς με όσους από ίση αναίδεια μας υποπτεύονται ακροατές τους.
εύτερον: Δηλώνουμε πως δεν μας αρέσει να εξακολουθούμε να προσβαλλόμεθα από συμπεριφορές ειρωνικές ή δηκτικές. Δεν είμαστε υποχρεωτικά συνασθενείς με όσους από ίση αναίδεια μας υποπτεύονται ακροατές τους.
Τρίτον: Αποφασίζουμε να σταθούμε ιδιαίτερα διερωτηματικά απέναντι σε κάποιους που παρά τις προθέσεις τους έχουν «αρχειοθετηθεί». Και έχουν από καιρό κριθεί ως εξ αντικειμένου αναντίστοιχοι προς τα συνθετότατα προβλήματα του τόπου. Την απόφαση της απόσυρσης, όσο επώδυνη και αν είναι για τον «καλλιτέχνη», πρέπει να την πάρουν. Το προσκήνιο δεν τους αντέχει. Και το παρασκήνιο δεν νομιμοποιεί τις από εκεί αθέατες παρεμβάσεις τους. Η αυλαία δεν μπορεί διαρκώς να ανοιγοκλείνει. «Παλαίστη» (για όσους θυμούνται) δεν είναι η πολιτική.
Τέταρτον: Αρνούμεθα –δυστυχώς δεν είμαστε ακόμη πολλοί –να συνεχίσουμε να πιστεύουμε πως οι Μεσσίες μάς είναι απαραίτητοι και απαιτούμε να μας εκτίθενται οι προτάσεις. Οσο τεχνικές και αν είναι, θέλουμε, όσο πληρέστερα γίνεται, να είναι παρουσιασμένες. Ωστε, πέρα από τη φυσική απατηλότητα των γενικεύσεων, να μπορούμε να έχουμε τη δυνατότητα να τις εκτιμήσουμε.
Την προσυπογραφή σας στη διακήρυξη βέβαια θα την αποθέσετε, αν συμφωνείτε, στις 20 Σεπτεμβρίου. «Η αριστεία στην εξουσία»! Πώς το βλέπετε;
*Ο κ. Γιάννης Μεταξάς, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, είναι τακτικό μέλος της Académie Européenne Interdisciplinaire des Sciences.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ