Το δυνατό χαρτί του Αιγαίου

Ο θεσμός, που ξεκίνησε από την Αθήνα το 1985, από τη Μελίνα Μερκούρη, επιστρέφει στη χώρα μας μετά την Πάτρα (το 2006) και μεγάλος αριθμός δήμων έχει ήδη κινητοποιηθεί. Η Καλαμάτα, η δημιουργικά αντιφατική Ελευσίνα, οι πόλεις της Κρήτης (Χανιά, Ρέθυμνο, Ηράκλειο), η Δράμα, η Καβάλα, η Ξάνθη, το Μαρούσι, ο Πειραιάς, τα Ιωάννινα, ο Βόλος, η Ρόδος, η Κως, το Ναύπλιο, η Σπάρτη, το Μεσολόγγι, η Χαλκίδα και η Τρίπολη έχουν δηλώσει ενδιαφέρον που πρέπει να κατατεθεί επίσημα τον Οκτώβριο.

Υπάρχει, όμως, μία συμμετοχή που τρυπώνει ανάμεσα στα φαβορί: μια πολυνησιακή υποψηφιότητα, που αναγκάζει τη Σύρο και τις Κυκλάδες να απλώσουν το δίχτυ με τον θησαυρό τους και να δείξουν ότι η δική τους ψαριά ξεχειλίζει από πολιτισμό. «Οι Κυκλάδες είναι η πιο εύγλωττη έκφραση της νησιωτικότητας, είναι μια συστάδα από βαπόρια –όπως είναι και το σήμα μας για την υποψηφιότητα –τα οποία πλέουν στο Αιγαίο, είναι η απόδειξη της πολυσυλλεκτικότητας της χώρας» λέει ο συντονιστής επικοινωνίας της ομάδας εργασίας της υποψηφιότητας «Σύρος – Κυκλάδες 2021», Βασίλης Καραμητσάνης.

Πώς ξεκίνησε η πρόταση για την υποψηφιότητα «Σύρος – Κυκλάδες 2021»; «Το Φόρουμ 2021 ήταν μια ιδέα της Κοινωνίας των Πολιτών της Σύρου, των ανθρώπων που ασχολούνταν με τον πολιτισμό, την οποία οι τοπικές αρχές στήριξαν και έτσι δημιουργήθηκε μια ομάδα εργασίας που πλέον προχωρά με βάση τις απαιτήσεις του θεσμού. Η Σύρος διαθέτει τεράστιο πολιτιστικό εύρος σε σχέση με το μέγεθός της λόγω αστικής παράδοσης και υποδομών (το «Απόλλων», που χτίστηκε στα πρότυπα της Σκάλας του Μιλάνου, είναι ένα μόνο δείγμα) αλλά και λόγω της τοπικής κοινωνίας, που έχει ως μέσο έκφρασης τον πολιτισμό. Ο θεσμός σήμερα έχει ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον, γιατί από το 1985 εξελίχθηκε και από καθαρά πολιτιστικός και μέσο επίδειξης ευρωπαϊκής κοινής ταυτότητας έγινε ένας αναπτυξιακός θεσμός με όραμα».

Ποια είναι τα θετικά σημεία της συγκεκριμένης υποψηφιότητας; «Οι Κυκλάδες έχουν σηματοδοτήσει τον ευρωπαϊκό πολιτισμό και είναι αναγνωρίσιμες. Η Σύρος δεν έχει κοινωνικά και περιβαλλοντολογικά προβλήματα και έχει από τα πιο καθαρά νερά της Μεσογείου –η διαφύλαξη του αρχιτεκτονικού αλλά και του φυσικού περιβάλλοντος ξεκίνησε στην αρχή της δεκαετίας του ’80 –και η Ερμούπολη είναι μια δικοινοτική πόλη, μια μικρογραφία της νέας Ελλάδας, όπου ορθόδοξοι και καθολικοί συνυπάρχουν αρμονικά. Στη Σύρο τα επτά φεστιβάλ και η ανάπλαση της παραλίας της Ερμούπολης παίζουν τον ρόλο τους ενώ και τα τρία διεθνή αεροδρόμια (Μύκονος, Σαντορίνη και από εφέτος και της Πάρου) έρχονται να απαντήσουν ως έναν βαθμό στο μειονέκτημα των νησιών μας, που δεν είναι άλλο από την εποχικότητα και τη δυσκολία της πρόσβασης».

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 21 Ιουνίου 2015