Η κουβέντα – μέρος της οποίας δημοσιεύθηκε στο ΒΗΜΑdonna Ιουνίου – περί ελληνικού design συνεχίζεται με την Μαρία Πολυξά …        

 

 

«Δεν ξέρω κατά πόσο έχει σημασία ή όχι, σίγουρα είναι trend για τους Eλληνες και επίσης το σίγουρο είναι ότι με την οικονομική κρίση δημιουργήθηκε ένα κενό στην αγορά λόγω ρευστότητας και έτσι τα καταστήματα αποφάσισαν επιτέλους να αγοράσουν ελληνικής παραγωγής προϊόντα με χαμηλότερο minimum order. Δεν πιστεύω ότι είναι κακό να ονομάζουμε την χώρα παραγωγής όταν το προϊόν απευθύνεται σε τουρίστες, αυτή εξ αλλού είναι και η έννοια του σουβενίρ. Τελικά, ίσως όλη αυτή η τάση να είναι μια ευκαιρία να ξεφύγουμε και από την ξενομανία όσον αφορά τα κοινά προϊόντα αλλά και ο τουρίστας να αγοράζει ένα σουβενίρ made in Greece και όχι in china».

 

«Χρησιμοποιώ το χιούμορ σε πολλά προϊόντα μου – όσο πρέπει πιστεύω. Είναι πολύ εύκολο να προσπαθεί κάποιος να κάνει  χιούμορ και τελικά να γίνει από γραφικός έως σαχλός. Προσωπικά δεν ξεκίνησα να φτιάχνω κούκλες με παραδοσιακές στολές επειδή ήθελα να είμαι μέρος της τάσης αλλά περισσότερο επειδή μου ζητήθηκαν. Είναι πολύ ελκυστικό να δουλεύεις με αρχαιοελληνικές και παραδοσιακές αναφορές: τα μοτίβα, τα χρώματα και οι αναλογίες προκαλούν την έμπνευση».

 

 «Δεν είναι αυτοσκοπός να σχεδιάσω κάτι το οποίο είναι ελληνικό, συμβαίνει όμως. Τα ελληνικά στοιχεία είναι οικεία προφανώς λόγω εμπειριών και εικόνων που βλέπουμε σε όλη την χώρα. Προτιμάω στολές, ανθρώπινες μορφές και ζώα».

«Δεν ξέρω αν όλη αυτή η προσπάθεια αποδειχθεί μια τάση που θα “ξεφουσκώσει»». Δυστυχώς ο κορεσμός έρχεται πάντα αλλά ευτυχώς οι δημιουργικοί άνθρωποι τον προλαβαίνουν».


trapme.blogspot.com