«Τι θέλουμε εμείς, ως ανταποκριτές, να θυμάται ο κόσμος για τους πολέμους της εποχής μας; Πρέπει να λογοκρίνονται οι πιο σκληρές εικόνες; Και τι γίνεται αν το κοινό αποφασίσει κάτι διαφορετικό;
Αυτό ήταν το θέμα που κυριάρχησε στο μυαλό της εφετινής κριτικής επιτροπής από επιφανείς δημοσιογράφους στα αναγνωρισμένου κύρους βραβεία Μπαγιέ-Καλβαντός για το Πολεμικό Ρεπορτάζ», γράφει το BBC.
«Δεν ήθελα να κοιτάξω», θυμήθηκε με τρεμάμενη φωνή ο Οζμέν, όταν ανέβηκε στην σκηνή για να παραλάβει το βραβείο του.
Και όμως, όταν η τουρκική εφημερίδα του αρνήθηκε να δημοσιεύσει τις φρικιαστικές εικόνες, εκείνος παραιτήθηκε και πούλησε τις φωτογραφίες του στο Paris Match και στο περιοδικό Time.
«Ήθελα να δει όλος ο κόσμος την θηριωδία του Ισλαμικού Κράτους», είπε.
Αλλοι λένε ότι αυτά δεν είναι ρεπορτάζ, είναι προπαγάνδα. Οι δημοσιογράφοι πρέπει να διερευνούν, να δίνουν προοπτική, να εξακριβώνουν τα πραγματικά περιστατικά.
«Πώς μπορούμε να λέμε ότι δεν πρέπει να δημοσιεύονται ή να μεταδίδονται ανατριχιαστικές εικόνες από τον αποκεφαλισμό των Αμερικανών δημοσιογράφων, αλλά στη συνέχεια να επιτρέπουμε σε αυτές τις φωτογραφίες να παίρνουν βραβεία;» αναρωτήθηκε ένας δυτικός ανταποκριτής που έχει κάνει εκτενή ρεπορτάζ στη Συρία.
Ορισμένοι δημοσιογράφοι μίλησαν για τον ευτελισμό της εικόνας που προκαλείται από την παντοδυναμία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Αλλοι την απέρριψαν σαν ηδονοβλεψία.
Αλλά κάποιοι είδαν την βράβευση σαν δήλωση ότι η ωμή φρίκη του πολέμου δεν πρέπει, και δεν θα μπορούσε, να κρυφτεί από τα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης.