Κάτι ίσως αρχίζει να μορφοποιείται σε ό,τι αφορά τη συνειδητοποίηση των κοινών προβλημάτων απέναντι στα οποία η Ευρωπαϊκή Ενωση ως ενιαία υπόσταση οφείλει να απαντήσει.
Τα επικυρίαρχα μέλη, με προεξάρχοντα δύο, βρίσκονται τώρα μπροστά σε de facto αποφάσεις των χωρών που έχουν προβλήματα. Οι κυβερνήσεις τους προχωρούν σε πρωτοβουλίες προσπερνώντας την πειθαρχία αλλά και τη θεσμική πρόβλεψη που ως τώρα ετηρείτο.
Αν σε αυτές τις πρωτοβουλίες δεν υπάρξει ανταπόκριση από όσους ως τώρα αντέτασσαν τη δική τους αποτελεσματικότητα σε όλους τους άλλους, η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι καταδικασμένη να απονομιμοποιηθεί όχι μόνο πολιτικά αλλά και κοινωνικά.
Οι διάφορες δηλώσεις και τα επικριτικά σχόλια κατά του Γιούνκερ, ο οποίος προσπαθεί να εγκαινιάσει μιαν άλλη πολιτική αλληλεγγύης, έστω οριακής, δεν βοηθούν.
Η πίεση όμως που οι λαοί αρχίζουν να ασκούν υπό την απειλή ότι όλοι θα πληρώσουν, ακόμα και οι ευτυχισμένοι, κάτι αποδίδει από την ώρα που δείχνει ενδεχόμενο όσα δεν ικανοποιηθούν σήμερα, κάθε μέρα να μεγεθύνονται. Και να αφορούν όλους.
Στη συγκυρία του τώρα ο νέος πρόεδρος της Επιτροπής και ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας έχουν υποχρέωση να συνεχίσουν δίνοντας τη δυνατότητα σε όσους δείχνουν και αξιόπιστοι να αισθανθούν μέλη και όχι μέρη της ευρωπαϊκής προοπτικής. Τα μέρη μπορεί κανείς να τα αγνοήσει. Τα μέλη όμως αν τα προσπεράσεις, ανάπηρο γίνεται το όλο.
Ο κ. Γιάννης Μεταξάς είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
