Την Πέμπτη 2 Οκτωβρίου ο ανεξάρτητος βουλευτής, Σπύρος Λυκούδης μίλησε στους ΜπάμπηΠαπαπαναγιώτου και Αργύρη Παπαστάθη για την Κεντροαριστερά και την ψήφο εμπιστοσύνης που ζητάει η κυβέρνηση.{{{ audio1 }}}
Για τους σκοπούς της πρωτοβουλίας της κυβέρνησης να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης
«Για να διαμορφωθεί με μεγαλύτερη ισχύ κυβερνητική πλειοψηφία και να δοθεί μεγαλύτερη παράταση ζωής και μια ισχυροποίηση της κυβέρνησης τουλάχιστον για πέντε μήνες, μέχρι την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας. Να μην αμφισβητείται δηλαδή η συνοχή της, επομένως και η πολιτική της πλειοψηφία στη Βουλή. Νομίζω ότι θα της βγει. Δεν βλέπω να υπάρχουν απώλειες στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Δεν βλέπω ποιος θα μπορούσε να αρνηθεί από τους κυβερνητικούς βουλευτές της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ την ψήφο και να ρίξει την κυβέρνηση.»
Για το αν θα δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση
«Δεν θα ψηφίσω. Προσανατολισμός μου είναι να μη δώσω ψήφο εμπιστοσύνης. Δεν ανήκω στο στρατόπεδο εκείνων που πάση θυσία και με κάθε τρόπο θέλουν να πέσει η κυβέρνηση. Επειδή πιστεύω ότι χρειάζεται ένα στάτους πολιτικής σταθερότητας για να μπούμε στη νέα περίοδο, γι’ αυτό κι εγώ δεν θα συναινούσα στην επιδίωξη της αντιπολίτευσης με κάθε τρόπο, ακόμη και με την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας, να πέσει η κυβέρνηση. Από την άλλη μεριά, όμως, είναι τελείως διαφορετικό το να μου ζητάει το κυβερνητικό στρατόπεδο με μια συγκεκριμένη πρόταση να ενταχθώ σ’ αυτό. Διότι η ψήφος εμπιστοσύνης είναι μια πρόσκληση σε μένα να γίνω ο 156ος βουλευτής της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Δεν θα γίνω…»
Για τις πολιτικές του επιδιώξεις και τις συζητήσεις για την Κεντροαριστερά
«Πολιτική μου επιθυμία και προσανατολισμός είναι να κάνω ό,τι μπορώ – και αυτό έκανα και όταν ήμουν στη ΔΗΜΑΡ και επέμενα στο κόμμα μου να μπει με πρωταγωνιστικό ρόλο στην υπόθεση της Κεντροαριστεράς. Αυτό θα κάνω και τώρα. Θα προσπαθήσω όσο μπορώ και όπως μπορώ να υπάρξει μια μεγάλη συνάντηση αυτού του χώρου. Έχω πολιτικές συζητήσεις και με τους δύο χώρους (σ.σ.: ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι), δεν είναι κάτι που γίνεται τώρα. Είμαι στη διάθεση και την καλοπροαίρετη επιθυμία ανίχνευσης των δυνατοτήτων να συμπλεύσουμε όλοι μαζί στη δημιουργία μιας μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης, αλλά δεν βλέπω και οι άλλοι δύο πολιτικοί χώροι να έχουν την ίδια επιθυμία, με την ίδια ένταση, για τη συγκρότηση αυτού του πολιτικού χώρου…»
