Την Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ, Γιάννης Πανούσης μίλησε στους Μπάμπη Παπαπαναγιώτου και Αργύρη Παπαστάθη για το συνέδριο της ΔΗΜΑΡ.{{{ audio1 }}}

Για το συνέδριο της ΔΗΜΑΡ και το αν υπάρχει αναγκαιότητα για εναλλακτική υποψηφιότητα απέναντι στον κ. Κουβέλη

«Αν ήμουν ο κ. Κουβέλης – και το έχω ξαναπεί – δεν θα κατέβαινα υποψήφιος. Εκκρεμεί αυτή τη στιγμή η παραίτησή του. Πρέπει στο συνέδριο, αν θέλουν να τηρήσουν κάποια διαδικασία, να εξεταστεί πρώτα το αν γίνεται η παραίτηση του κ. Κουβέλη δεκτή, γιατί μόνο το συνέδριο μπορεί να αποφασίσει και δεύτερον να δει αν θα είναι υποψήφιος με έναν με κανέναν ή με πολλούς. Ο κ. Κουβέλης όμως αυτή τη στιγμή πάει να διαχειριστεί το – τι να πω τώρα; Το 0,5%; Το 0,7% Το 1%; Με μια στρατηγική όσο θολή ήταν και πριν. Δηλαδή με το θαύμα. Ότι θα γίνει, λέει, ολική επαναφορά… Με ποιους; Με ποιο χρονοδιάγραμμα; Με ποιο πολιτικό χρόνο; Άρα, μοιάζει να είναι σαν αυτοσκοπός, ένα συνέδριο με φρου-φρου κι αρώματα που ακούγονται γενικώς, ότι πρέπει να επιζήσει η Ανανεωτική Αριστερά για το έθνος κτλ., και στην ουσία θα συζητήσει την επανεκλογή του κ. Κουβέλη, ο οποίος είχε παραιτηθεί. Αλλιώς δεν θα υπήρχε κανένας λόγος επανεκλογής του. Και την επανεκλογή μιας Κεντρικής Επιτροπής που σε μεγάλο βαθμό θα είναι τα ίδια πρόσωπα που μας οδήγησαν στην ήττα. Άρα, δεν έπρεπε να γίνει. Δεν έπρεπε να γίνει έτσι, έπρεπε να γίνει αλλιώς, στο μεσοδιάστημα μεταξύ των ευρωεκλογών και σήμερα και να έχουν αλλάξει όλα.

Εγώ, αυτή τη δημοκρατικοφάνεια του «ό,τι πει το συνέδριο», λες και δεν στήνονται συνέδρια ή όλα έρχονται όλα από παρθενογένεση, τα θεωρώ δεδομένους συσχετισμούς. Για σκεφτείτε να κατέβει κάποιος άλλος. Εγώ δεν θα είμαι . Είναι ξεκάθαρο. Αν έφευγε ο κ. Κουβέλης και δεν ήταν υποψήφιος, θα ήταν ένα θέμα προς συζήτηση. Δεν έχω κανένα λόγο να μπω σε θεωρίες πατροκτονίας. Σκεφτείτε όμως ότι κατεβαίνει κάποιος άλλος και σκεφτείτε ότι μπορεί να κερδίσει. Ο κ. Κουβέλης θα μείνει υπό αυτόν τον κύριο; Όχι, θα φύγει, θα φύγει κι ο κ. Λυκούδης και τα ιστορικά στελέχη και ο κύριος αυτός που θα κερδίσει θα μείνει με την καυτή πατάτα στα χέρια με ένα κόμμα που θα έχει χάσει τα πάντα, θα έχει χάσει τον ιστορικό του ηγέτη. Άρα όλα αυτά μοιάζουν με φάρσα τελικά. Μια φάρσα δημοκρατικοφανούς επανεκλογής όλων αυτών των αιωνίων αυλικών ή των αιωνίων ηγεσιών..»

Για το αν θα πάει στο συνέδριο:

«Θα πάω στο συνέδριο προφανώς. Θα πάω απαισιόδοξα. Δεν πιστεύω ότι βγαίνει τίποτα έτσι. Αν ήθελε να γίνει κάποια σημαντική αλλαγή θα είχε γίνει ήδη αυτούς τους τρείς μήνες. Θα είχε γίνει ένα χρόνο που κάνουμε αντιπολίτευση φεύγοντας από μια κυβέρνηση στην οποία μπήκαμε και βγήκαμε χωρίς να καταλάβουμε το πώς.»