Πριν από την κρίση και την έναρξη της ύφεσης στην Ελλάδα οι αναφορές στην εξωστρέφεια και στις εξαγωγές από πρωθυπουργικά χείλη ήταν εξαιρετικά σπάνιες και μάλλον αποσπασματικές, απόρροια ενός γενικότερου κλίματος περί αειφορίας ανάπτυξης, μέσω δανεικών, κατανάλωσης και κατασκευών. Τα τελευταία χρόνια η ανάδειξη της εξωστρέφειας ως βασικού πυλώνα ενός αναπτυξιακού προτύπου για τη χώρα εξελίχθηκε από σύνθημα και ευχολόγιο σε ξεκάθαρη επιχειρησιακή αλλά και πολιτική επιλογή.
Η άνοδος των εξαγωγών την περίοδο 2009-2013 κατά 57% έθεσε τις βάσεις για την προώθηση σημαντικών διοικητικών μεταρρυθμίσεων στο πλαίσιο μιας Εθνικής Στρατηγικής Εξωστρέφειας, με την επιτυχή σύμπραξη μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Οι βάσεις για τη μετεξέλιξη της εξωστρέφειας ανάγκης προς την εξωστρέφεια προοπτικής έχουν πια τεθεί. Αποδεδειγμένα διαπερνούν κομματικές γραμμές και συσπειρώνουν παραγωγικές δυνάμεις. Διεθνείς οργανισμοί και κυρίως οι ίδιες οι εξαγωγικές επιχειρήσεις επιβεβαιώνουν την πρόοδο που έχει συντελεστεί σε επίπεδο άρσης γραφειοκρατικών εμποδίων, μείωσης του χρόνου και του κόστους εξαγωγικών διαδικασιών, προσπάθεια που συνεχίζεται με συνέπεια, όπως έδειξαν οι πρόσφατες νομοθετικές παρεμβάσεις του υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας.
Σήμερα, ήρθε η ώρα για επόμενο βήμα της οικοδόμησης του νέου προτύπου. Μέσα από την ανακούφιση φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων από δυσβάσταχτα βάρη, την ενίσχυση της ρευστότητας και της απασχόλησης, την απελευθέρωση παραγωγικού δυναμικού. Δράσεις και εξαγγελίες όπως η ενεργοποίηση ενός Αναπτυξιακού Ταμείου στα πρότυπα της γερμανικής KfW και η ίδρυση Αναπτυξιακής Τράπεζας, που αποτελούσαν βασικές εισηγήσεις του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων προς την επίσημη Πολιτεία όλα αυτά τα χρόνια, απηχούν τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας για την εξουδετέρωση της παγίδας ρευστότητας που στραγγαλίζει τις επιχειρήσεις.
Ως απάντηση στις νέες προκλήσεις, η επόμενη φάση της εθνικής στρατηγικής εξωστρέφειας θα πρέπει να περιλάβει τη στοχευμένη προσέγγιση, διείσδυση και επέκταση τόσο στις παραδοσιακές, όσο και σε νέες αγορές, με νέα προϊόντα και νέους τρόπους προώθησης εξαγωγών. Είναι εξαιρετικά κρίσιμη η αξιοποίηση από πλευράς της επίσημης Πολιτείας της συσσωρευμένης εμπειρίας από τον εξαγωγικό κόσμο και προκειμένου να προβληθούν και να προωθηθούν τα ελληνικά προϊόντα σύγχρονα, αποτελεσματικά και επιθετικά, με συγκεκριμένο σχέδιο ανά αγορά-στόχο, όπως για παράδειγμα η Κίνα και ανά γεωγραφική περιοχή (π.χ. Υποσαχάρια Αφρική και Λατινική Αμερική).
Πρόσφατη έκθεση της Κομισιόν έκανε λόγο για «το παζλ των χαμένων ελληνικών εξαγωγών» προβλέποντας ότι με την άρση γραφειοκρατικών εμποδίων η αξία των εξαγωγών θα μπορούσε να ήταν ως και 30% ή κατά 16 δισ. ευρώ υψηλότερη. Οι εξαγωγές αυτές δεν έχουν χαθεί, περιμένουν απλά τα υπόλοιπα κομμάτια του παζλ, για να αναδείξουν την πλήρη δυναμική των ελλήνων εξαγωγέων. Μία δυναμική, που με ποιοτικές πλέον παρεμβάσεις θα οδηγήσουν προς την επίτευξη του αναπτυξιακού πλάνου της κυβέρνησης, όπως αναλύθηκε από τον Πρωθυπουργό, κ. Αντώνη Σαμαρά, για μία εξωστρεφή οικονομία, που θα αντιστοιχεί στο 50% τουλάχιστον του ΑΕΠ της χώρας.
Τα φώτα της εφετινής ΔΕΘ σταδιακά θα σβήσουν. Τα μνημόνια και η στενή εποπτεία της χώρας θα τελειώσουν επίσης. Το ζητούμενο είναι η συνέχιση των μεταρρυθμίσεων και η προώθηση εκείνων των δράσεων, σε καθεστώς πολιτικής σταθερότητας, που θα έχουν ουσιαστικό αντίκτυπο στην πραγματική οικονομία της χώρας, στην ποιότητα ζωής των ανθρώπων της και στην ποιότητα του επιχειρηματικού της περιβάλλοντος. Και όπως έλεγε ο Χένρι Φορντ, «η ποιότητα επιτυγχάνεται κάνοντας το σωστό, όταν κανείς δεν σε βλέπει».
* Η κυρία Χριστίνα Σακελλαρίδη είναι πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
