Στην Αθήνα παρακολουθούμε στις αίθουσες το «Ανθρωπος αντίγραφο» του Ζοζέ Σαραμάγκου. Ο κινηματογράφος αγκαλιάζει τη λογοτεχνία με ανανεωμένη θέρμη. Οχι πως οι σχέσεις τους διεκόπησαν ποτέ. Σινεμά και λογοτεχνία είναι συγκοινωνούντα δοχεία, ειδικά όταν πρόκειται για ιστορίες περιπέτειας και φαντασίας που ασκούν έλξη στο νεανικό κοινό (Χάρι Πότερ, Λυκόφως, Αρχοντας των δαχτυλιδιών, Το χρονικό της Νάρνια κ.τ.λ.). Η ευπώλητη λογοτεχνία αξιοποιείται ταχύτατα στον τομέα της ψυχαγωγίας ή, όπως έχει υποστηρίξει ο Ανδρέας Αποστολίδης, η έκδοση σε βιβλίο είναι ένας οικονομικός τρόπος για να δοκιμαστεί η εμπορική απήχηση μιας αφήγησης προτού αρχίσει η πολυέξοδη κινηματογραφική παραγωγή. Ροθ, Καμί και Σαραμάγκου δεν ανήκουν όμως στην ευπώλητη αλλά στην καλή λογοτεχνία, τη «δύσκολη».
Η υπερπαραγωγή ανούσιου λόγου έχει στρέψει το ενδιαφέρον στους σύγχρονους κλασικούς; Δεν γράφονται πια καλά σενάρια; Διαμορφώνεται μια τάση; Ο ελληνικός κινηματογράφος θα την ακολουθήσει; Θα φανεί. Πάντως το κοινό ανταποκρίνεται, όπως έδειξε η πρόσφατη επιτυχία της κινηματογραφικής «Μικράς Αγγλίας».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
