Ενα ζευγάρι ρομποτικών δαχτύλων που φοριούνται ως επέκταση στο ανθρώπινο χέρι, ανέπτυξαν αμερικανοί ερευνητές από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ).
Τοποθετούμενα στον καρπό του χρήστη, τα υπερδάχτυλα μιμούνται τις κινήσεις του άκρου του, υποβοηθώντας δραστηριότητες που σχετίζονται με τη λαβή και αφήνοντας το χέρι του ελεύθερο για την εκτέλεση άλλων εργασιών.
Με τη βοήθεια υπερευαίσθητων αισθητήρων που βρίσκονται ενσωματωμένοι σε ένα κεντρικό γάντι, τα ρομποτικά δάχτυλα είναι σε θέση να υπολογίζουν τη θέση των πραγματικών δακτύλων του χρήστη κάθε φορά. Παράλληλα, ένας ειδικός αλγόριθμος αναλύει τα συλλεχθέντα δεδομένα οδηγώντας στην συγχρονισμένη κίνησή τους.
«Φορετή» χείρα βοηθείας
«Καθημερινά πιάνουμε στα χέρια μας διαφορετικά εργαλεία ή αντικείμενα, π.χ. μαχαίρι και πιρούνι, ένα τιμόνι αυτοκινήτου κ.ά. Όταν λοιπόν τα χρησιμοποιούμε για πολύ καιρό, είναι σαν να γίνονται προέκταση του εαυτού μας» εξηγεί ο καθηγητής δρ Χάρι Ασάντα, από το τμήμα Μηχανικής Μηχανολογίας.
«Αυτό ακριβώς προσπαθούμε να κάνουμε με τη βοήθεια της ρομποτικής – είναι σαν να προσθέτουμε επιπλέον δάχτυλα και χέρια. Και σε αυτήν την περίπτωση, όταν έχουμε τον έλεγχο, μπορούμε να επικοινωνήσουμε πολύ καλά με αυτά και νιώθουμε ότι αποτελούν μια προέκταση του εαυτού μας» προσθέτει ο ίδιος.
Τα ρομποτικά δάχτυλα κρατούν το ποτήρι, ενώ τα πραγματικά ανακατεύουν το ρόφημα
Τα ρομποτικά δάχτυλα, σύμφωνα με τους επιστήμονες, τοποθετούνται χωριστά στο χέρι – ένα δίπλα από τον αντίχειρα και ένα δίπλα από το μικρό δαχτυλάκι.
«Πρόκειται για έναν καινοτόμο και παράλληλα φυσιολογικό τρόπο κίνησης των ρομποτικών δαχτύλων. Δεν χρειάζεται καν να τους δίνουμε εντολές. Το μόνο που έχει να κάνει ο χρήστης είναι να κουνάει τα δάχτυλά του φυσιολογικά. Τα ρομποτικά δάχτυλα αντιδρούν στις κινήσεις του, υποβοηθώντας τα πραγματικά δάχτυλα» τονίζει ο δρ Ασάντα.
Η φοιτήτρια Φέι Γου που παρουσίασε το καινοτόμο πρότζεκτ στο πλαίσιο του συνεδρίου ρομποτικής «Robotics: Science and Systems» το οποίο πραγματοποιήθηκε στην Καλιφόρνια (12-16 Ιουλίου), υπογράμμισε ότι η σταθερή λαβή βασίζεται σε πολλούς παράγοντες, γεγονός που αποτελεί το επόμενο στάδιο της μελέτης των ειδικών.
«Στην περίπτωση ενός αντικειμένου με μικρό μέγεθος το οποίο είναι βαρύ ή γλιστράει, τα ρομποτικά δάχτυλα μπορεί να έχουν την ίδια θέση με εκείνη που θα είχαν αν έπιαναν ένα άλλο αντικείμενο. Ωστόσο η δύναμη που ασκούν είναι διαφορετική. Πως θα μπορούσαν να προσαρμοστούν σε κάτι τέτοιο; Αυτό είναι το επόμενο βήμα το οποίο πρόκειται να εξετάσουμε» λέει η Γου.
Φουτουριστικά γκάτζετ κρύβουν… χέρια
Τα σχετικά ογκώδη ρομποτικά δάχτυλα, πρόκειται ακόμα να υποβληθούν σε «λίφτινγκ» καθώς οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οφείλουν να δώσουν τη θέση τους σε μια πιο «λάιτ» εκδοχή τους.
«Θα μπορούσαμε ενδεχομένως να τα συρρικνώσουμε στο 1/3 του μεγέθους που έχουν τώρα, κάνοντάς τα παράλληλα πιο οικονομικά» παραδέχεται ο δρ Ασάντα. «Ισως θα μπορούσαμε για παράδειγμα, να τα ενσωματώσουμε σε ένα hi–tech βραχιόλι ή ρολόι απ’ όπου θα βγαίνουν τα δάχτυλα όταν τα χρειαζόμαστε και όπου θα καταλήγουν όταν η εργασία τους ολοκληρωθεί. Τα “φορετά” ρομπότ άλλωστε θα μπορούσαν να αποτελέσουν έναν τρόπο να βάλουμε τα ρομπότ στην καθημερινότητά μας» καταλήγει ο ίδιος.
