Ανω κάτω ένα δημοσιογραφικό συνέδριο λόγω… Ουκρανίας

Αν η ένταση των συζητήσεων είναι ενδεικτική της επιτυχίας ενός συνεδρίου τότε η 12η διοργάνωση μπορεί να πει κανείς ότι ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένη, γεγονός που θα πρέπει να χαροποίησε την κυρία Νταριγκά Ναζερμπάγεβα, κόρη του προέδρου της χώρας κ. Νουρσουλτάν Ναζερμπάγεφ, η οποία εδώ και δώδεκα χρόνια αποτελεί την ψυχή του συνεδρίου.

Ανοίγοντας τις εργασίες του φόρουμ ο Γενικός Γραμματέας της χώρας κ. Αμπιλντέκ Ζακσιμπέκοφ ανέγνωσε μήνυμα του προέδρου στο οποίο επισημάνθηκε ότι στα 12 χρόνια λειτουργίας του το συνέδριο κατάφερε να γίνει σημείο αναφοράς και να αναγνωριστεί ως πλατφόρμα ανταλλαγής απόψεων για τα καυτά ζητήματα όχι μόνο της περιοχής, αλλά και ολόκληρου του κόσμου. Επίσης τόνισε το γεγονός ότι τον Μάιο θα υπογραφεί στην Αστανά η συμφωνία για τη δημιουργία της Ευρασιατικής Οικονομικής Ενωσης που φιλοδοξεί να γίνει ένας ισχυρός πόλος έλξης για τις χώρες της περιοχής και να αποτελέσει πιθανόν ένα αντίπαλο δέος στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Στη συνέχεια η κυρία Ναζερμπάγεβα καλωσόρισε τους περισσότερους από 600 συνέδρους από 30 διαφορετικές χώρες που έπαιρναν μέρος στο φόρουμ. «Πολλοί από τους άγραφους κανόνες της νέας παγκόσμιας τάξης που προέκυψαν μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου δεν ισχύουν πλέον. Κάθε σημαντικός παίκτης ερμηνεύει τους κανόνες με τον δικό του τρόπο, ενώ η τάση για συγκρούσεις μεγαλώνεισε διάφορα μέρη του κόσμου. Είμαστε ανήσυχοι για την Ουκρανία, μια φιλικά προσκείμενη χώρα με την οποία έχουμε σημαντικές εμπορικές σχέσεις και μοιραζόμαστε πολλά κοινά» σημείωσε μεταξύ άλλων.

Στην πρώτη συνεδρία με θέμα την νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων ο πρώην πρόεδρος της αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων κ. Νιουτ Γκίνγκριχ προέτρεψε τους Ρώσους και τους Αμερικανούς να πάρουν μια «βαθιά ανάσα και να αποφύγουν την ανοιχτή σύρραξη». Η Ρωσία δεν πρόκειται να εγκαταλείψει την Κριμαία και ο κόσμος πρέπει να το αποδεχτεί, τόνισε ο κ. Γκίνγκριχ, ενώ σημείωσε ότι τα πράγματα θα γίνουν πραγματικά επικίνδυνα «αν η Ρωσία κινηθεί εναντίον της Εσθονίας».

Στην ίδια συνεδρία ο κ. Εούντ Μπαράκ, πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ, υποστήριξε την ανάγκη να επιτευχθεί μια νέα ισορροπία δυνάμεων στον κόσμο. «Είναι απαραίτητη μια νέα προσέγγιση γιατί καμία δύναμη δεν μπορεί πλέον να υπαγορεύει τη θέλησή της στον υπόλοιπο κόσμο» τόνισε.

Ο κ. Μπαράκ κατάφερε να εξοργίσει πολλούς από τους παρευρισκομένους, καθώς μπορεί μεν να έκανε έκκληση για μια νέα προσέγγιση στο παγκόσμιο επίπεδο, αλλά όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο το Ισραήλ αντιμετωπίζει τους Παλαιστινίους, τουλάχιστον από όσα είπε, δεν πρόκειται να υπάρξει καμία νέα αντιμετώπιση.

Από την πλευρά του ο Κονσταντίν Ζατούλιν, βουλευτής στο ρωσικό κοινοβούλιο, ο οποίος εξαιτίας των σκληροπυρηνικών απόψεων που εκφράζει θεωρείται persona non grata στην Ουκρανία, δήλωσε ότι «η διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης οδήγησε στο τέλος της παγκόσμιας τάξης», ενώ για την περίπτωση της Κριμαίας είπε ότι η στάση της Ρωσίας δεν ήταν «προσχεδιασμένη», αλλά αναγκάστηκε να επέμβει μετά την απομάκρυνση του προέδρου της χώρας Γιανουκόβιτς προκειμένου να προστατεύσει τα συμφέροντα και την ασφάλεια των ρωσικής καταγωγής κατοίκων στις ανατολικές επαρχίες της χώρας.

Τα πράγματα έγιναν πιο έντονα τη δεύτερη ημέρα των εργασιών του συνεδρίου και ιδιαίτερα μεταξύ όσων συμμετείχαν στο πρώτο πάνελ με θέμα συζήτησης την κρίση στην Ουκρανία. Τη συζήτηση διηύθυνε ο παρουσιαστής του ρωσικού καναλιού Channel One κ. Μαξίμ Σεφτσένκο και συμμετείχαν μεταξύ άλλων ο πρώην πρέσβης του Καναδά στη Ρωσία Τζέρεμι Κίνσμαν, ο αναπληρωτής διευθυντής του ρωσικού ραδιοφωνικού σταθμού «Ekho Moskvy» κ. Βλαντιμίρ Βαρφολομέγεφ, η διευθύντρια του Κέντρου Ευρω-ατλαντικών Σπουδών της Σερβίας κυρία Γιελένα Μίλιτς και ο Ντμίτρι Πολόνσκι, υπουργός Πληροφόρησης της Δημοκρατίας της Κριμαίας.

Ανοίγοντας τη συζήτηση ο κ. Σεφτσένκο είπε ότι στην Ουκρανία την εξουσία έχει καταλάβει μια κυβέρνηση «εγκληματιών». Στη συνέχεια η συζήτηση εξελίχθηκε σε έναν «λεκτικό πόλεμο» με την ειρωνεία του Σεφτσένκο να κόβεται με το μαχαίρι.

Υπενθυμίζοντας τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας η κυρία Μίλιτς δήλωσε ότι «όταν οι άνθρωποι με ρωτούν τη διαφορά μεταξύ του Πούτιν και του Μιλόσεβιτς απαντώ ότι η μόνη διαφορά είναι 20 χρόνια» ενώ στη συνέχεια αναφέρθηκε στις διώξεις κοινωνικών ομάδων στη Ρωσία.

Οταν ο Σεφτσένκο τη ρώτησε σε ποιες ομάδες αναφέρεται εκείνη απάντησε «στους ομοφυλοφίλους».

Με αφορμή το γεγονός αυτό ο κ. Πολένσκι είπε ότι έχει κουραστεί να ακούει τα παράπονα αυτής της ομάδας «που συνεχώς κλαίγεται ότι την καταδιώκουν», γεγονός που έκανε τον κ. Κίνσμαν να τον απειλήσει ότι θα αποχωρήσει από τη συζήτηση αν κάνει ξανά παρόμοια σχόλια. «Οι Ουκρανοί έχουν βαρεθεί επί 23 χρόνια να κυβερνώνται από διεφθαρμένες κυβερνήσεις. Οι σημερινές εξελίξεις είναι αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος. Ωστόσο εγώ δεν πιστεύω στα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος στην Κριμαία. Ο Πούτιν βάζει τα θεμέλια για την κατάρρευση της Ρωσίας με το να εισβάλει στην Ουκρανία. Ντρέπομαι για αυτό που το Κρεμλίνο κάνει στην Ουκρανία και θα έπρεπε να ντρέπεται και ο Πούτιν» σημείωσε.

Η Δύση, η Ρωσία και οι αγεφύρωτες διαφορές

Ο κ. Βαρφολομέγεφ είπε ότι στα 20 χρόνια της δημοσιογραφικής του καριέρας δεν είχε ακούσει τίποτα για παραβιάσεις των δικαιωμάτων του ρωσόφωνου πληθυσμού. «Ζητώ συγγνώμη από τον ουκρανικό λαό για το τι συμβαίνει τώρα» είπε.

Από την πλευρά του ο κ. Πολένσκι απάντησε στον κ. Κίνσμαν ότι έχει το δικαίωμα να εκφράζεται όπως θέλει και τόνισε ότι οι «δυτικοί έχουν μια περίεργη αίσθηση για τη δημοκρατία και δεν θα έπρεπε να συνεργάζονται με μια κυβέρνηση στην οποία συμμετέχουν άνθρωποι που δεν έχουν εκλεγεί από κανέναν».

Αξίζει να σημειωθεί ότι στο συνέδριο είχαν προσκληθεί και ουκρανοί πολιτικοί που αρνήθηκαν να συμμετέχουν εκφράζοντας ανησυχία για την προσωπική τους ασφάλεια σε περίπτωση που περνούσαν τα σύνορα για το Καζακστάν.

Στο συνέδριο συζητήθηκαν επίσης οι κυρώσεις των δυτικών εναντίον του Ιράν, η έκρυθμη κατάσταση στη Συρία, καθώς και η γενικότερες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, αλλά σχεδόν σε όλα τα πάνελ η συζήτηση επέστρεφε στην Ουκρανία.

Ενα γενικό συμπέρασμα είναι ότι το συνέδριο ήταν μια καλή ευκαιρία για να διαπιστώσει κανείς τις αγεφύρωτες διαφορές ανάμεσα στη Δύση και τη Ρωσία, ενώ πολλοί από τους συμμετέχοντες επισήμαναν τη διγλωσσία της Δύσης σχετικά με τη δημοκρατία την οποία ευαγγελίζεται, αλλά δεν διστάζει να αγνοεί τις δημοκρατικές διαδικασίες –όπως για παράδειγμα το δημοψήφισμα στην Κριμαία –όταν αυτές δεν τη συμφέρουν.