Οι δυτικές δημοκρατίες προϋποθέτουν δύο δομικά μεγέθη: μια μεσαία τάξη που καταναλώνει και ένα αξιόπιστο κράτος δικαίου (Kaplan, «Η επερχόμενη αναρχία»).
Ομως τα μεσοστρώματα στην Ελλάδα έχουν καταρρεύσει πλήρως, εξαιτίας των άγριων οικονομικών πολιτικών που στηρίχθηκαν στην αφελή φαντασίωση ότι με τη βάρβαρη περικοπή των μισθών όλα θα διορθώνονταν!
Και μαζί με την εξαφάνιση της μεσαίας τάξης αποδυναμώθηκε έντονα και το πολιτικό κόμμα που την εκπροσωπούσε (το ΠαΣοΚ).
Επομένως σίγουρα υπάρχει μια φοβερή αναγκαιότητα για μια Κεντροαριστερά που θα καλύψει πολιτικά τον παραπάνω χώρο.
Ωστόσο, για να πετύχει το εγχείρημα της Κεντροαριστεράς, πρέπει να συντρέχουν δύο πράγματα (και εδώ αναφέρομαι ιδίως στην κίνηση των «58»).
1. Ενα σαφές «ιδεολογικό περίγραμμα». Υπενθυμίζω ότι ο λαϊκιστής αλλά ευφυέστατος Ανδρέας Παπανδρέου είχε μιλήσει για το «μπλοκ των μη προνομιούχων» (στο οποίο είχε ενταχθεί όλος ο περιθωριοποιημένος κόσμος μετά τον εμφύλιο πόλεμο).
Αντίθετα οι «58» ξεκίνησαν με ένα διακηρυκτικό κείμενο που συνιστούσε ένα εντελώς «πλαδαρό» κάλεσμα προς τους προοδευτικούς πολίτες και αυτό ήταν ένα τεράστιο ιδεολογικό έλλειμμα (αφού δεν υπήρχε καμία αναφορά στην ισότητα της κατανομής του πλούτου που ήταν πάντοτε ο πολικός αστέρας της αριστερής σκέψης).
2. Η σύγχρονη Κεντροαριστερά δεν μπορεί να επιτύχει με μαθουσάλες της περιόδου Σημίτη!
Η κοινωνία θέλει νέους ανθρώπους και η προωθούμενη πρόβλεψη για την εκλογή των ευρωβουλευτών με σταυρό θα δώσει τη δυνατότητα στον κόσμο να «ξεπετάξει» το παλιό πολιτικό προσωπικό!
Ο σταυρός επιπλέον θα μειώσει το απίστευτο δημοκρατικό έλλειμμα που υπάρχει στην αρχιτεκτονική της υπό γερμανική ηγεμονία Ευρώπης (και ο αντίλογος που διατυπώνεται από τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλους διανοουμένους είναι αδικαιολόγητος)!
Το συμπέρασμα; Οι «58» και οι άλλες κεντροαριστερές κινήσεις θα πετύχουν μόνο αν κατεβούν ενωμένοι και μόνο αν προωθήσουν άφθαρτα πρόσωπα με σαφές όραμα!
Ο κ. Γρηγόρης Καλφέλης είναι καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
