Γρηγόρης Καλφέλης

Η συζήτηση η οποία έγινε στη Βουλή για τις κατηγορίες οι οποίες έπρεπε να αποδοθούν εναντίον των πολιτικών προσώπων για την τραγωδία των Τεμπών , δείχνει με τον πιο διαυγή τρόπο ότι η Ελληνική Βουλή πήρε «την πορεία προς την ασημαντότητα»

«Η κατηγορία για εσχάτη προδοσία εναντίον του Πρωθυπουργού δεν είναι δυνατό να «σταθεί»

Φοβάμαι ότι κάθε χρόνο λέμε τα ίδια και στο τέλος τίποτε δεν αλλάζει στο αποτυχημένο σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός υπερέβη το όριο άμυνας απέναντι στις θηριωδίες της Χαμάς και προκαλεί ανθρωπιστικό όλεθρο

Ο Γερμανός φιλόσοφος Μαξ Σέλερ έλεγε, ότι «η πραγματική τραγωδία αναφύεται όταν η ιδέα της δικαιοσύνης οδηγεί στην καταστροφή υψηλότερων αξιών»

Σε σχέση με το ζήτημα της παρέμβασης των δημόσιων δυνάμεων, όταν τελούνται αξιόποινες πράξεις στα Πανεπιστήμια, το νομοθετικό οπλοστάσιο είναι επαρκέστατο

«Ελπίζουμε ακόμη για την αλήθεια, αν δεν επικρατήσει μια ακραία κομματική πόλωση»

Η αυταρχική και πρωτοφανής παρέμβαση στα Πανεπιστήμια

O Iησούς ήθελε να επιφέρει τη μεγάλη επανάσταση ενός θεού που δίνει ελπίδα σε δίκαιους και αμαρτωλούς, που δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες, πιστούς και άπιστους, αγνούς και ακάθαρτους.

Pοιες είναι οι νομικές υποχρεώσεις της χώρας μας λόγω των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου;

Κατά περίεργο τρόπο σε μια πολιτισμικά συντηρητική χώρα και με έντονο το θρησκευτικό συναίσθημα, όπως η Ελλάδα, είχε επιτραπεί ήδη από το 2002 η «παρένθετη κύηση» (με δικαστική απόφαση), αλλά μόνο για τις γυναίκες εκείνες οι οποίες δεν θα μπορούσαν να αποκτήσουν δικό τους τέκνο.

Η τραγική υπόθεση των Τεμπών, αλλά και η υπόθεση της Ρόδου δείχνουν ανάγλυφα ότι κάτι πρέπει να αλλάξει στη θεσμική λειτουργία της Δικαιοσύνης και της Βουλής, ώστε να μην αποδυναμώνεται η Δημοκρατία μας!

Η ποινική διαδικασία αφορά το δημόσιο συμφέρον της Πολιτείας, γιατί ακριβώς διερευνά την τέλεση εγκλημάτων.

Τέτοιες αντικοινοβουλευτικές πρακτικές είναι απαραίτητο κατά τον Κανονισμό της Βουλής να τιμωρούνται αυστηρότερα και όχι απλώς με την περικοπή της μισής βουλευτικής αποζημίωσης ενός μήνα.

Οι Βουλευτές των περισσότερων κομμάτων δεν θέλησαν - λόγω ταπεινών κομματικών συμφερόντων - να διερευνήσουν, εάν υπήρχε «η δια παραλείψεως ποινική ευθύνη» μετά το 2014 και μέχρι την ημέρα που διαπράχθηκε το έγκλημα των Τεμπών.

Θα ακολουθήσουν αυτή την πολύτιμη σαιξπηρική εντολή για την ανεύρεση της αλήθειας οι Βουλευτές, η Δικαιοσύνη και όσοι άλλοι εμπλέκονται θεσμικά σε αυτή την τραγική υπόθεση των Τεμπών;

Και η Δικαιοσύνη να εκπληρώσει το χρέος της για να μάθουμε την αλήθεια.

Τα κρίσιμα ερωτήματα και το συμπέρασμα

Οι δικαστικές Αρχές δεν έστειλαν όλα τα αποδεικτικά στοιχεία στη Βουλή. Μετά από δύο χρόνια δεν γνωρίζουμε αν μεταφερόταν εύφλεκτο υλικό στην αμαξοστοιχία.

Αυτό τον εφιάλτη του «απόλυτου δεσποτισμού» εκπροσωπεί σήμερα στην Αμερική ο ίδιος ο Προέδρος Ντόναλντ Τραμπ , αφού δεν υπάρχουν πλέον στις ΗΠΑ τα περίφημα θεσμικά αντίβαρα ελέγχου της κυβερνητικής εξουσίας ( τα checks and balances).