Τα μυθιστορήματα του Φάις δεν είναι ανέμελα ταξίδια σε χειμαρρώδεις αφηγήσεις αλλά ένας διαρκής πειραματισμός με τη διαδικασία της γραφής- των βιβλίων και της Ιστορίας. Ενα έργο σε δύο μέρη είναι το νέο του μυθιστόρημα. Θεατρικό το πρώτο, με διαλόγους και σκηνικές οδηγίες, μοιάζει, στην αυτοτέλειά του, έτοιμο να ανεβεί στη σκηνή. Ενας εγγονός και επίδοξος συγγραφέας συνομιλεί, σε έναν διάλογο του παραλόγου, με τη γιαγιά του, πρώην κορυφαίο στέλεχος του ΚΚΕ, η οποία πάσχει από Αλτσχάιμερ. Το δεύτερο μέρος, η «Κόκκινη Ελλάδα», είναι ένα βιβλίο μέσα στο βιβλίο. Είναι το βιβλίο που γράφει ο εγγονός στο οποίο καταγράφονται, με ντοκυμαντερίστικη λεπτομέρεια,
αποσπασματικές εναλλασσόμενες μαρτυρίες από την περίοδο του Εμφυλίου και τη θητεία στην κομμουνιστική Αριστερά. Κεντρικός άξονας που συνδέει τα δύο μέρη, η μοιραία φυσιογνωμία του ηγέτη της Αριστεράς Νίκου Ζαχαριάδη. Και ερωτήματα για την ιδιοσυστασία και την ιστορική διαδρομή της ελληνικής κομμουνιστικής Αριστεράς που διατυπώνονται, ρητά ή υπαινικτικά, για να μείνουν σκόπιμα αναπάντητα.
Το μυθιστόρημα εξελίσσει τα βασικά συστατικά της πεζογραφίας του Φάις: τον αναστοχασμό της Ιστορίας, τη μετακίνηση ανάμεσα στη μυθιστορηματική και στη θεατρική γραφή και την ανατομία της συγγραφικής διαδικασίας. Η δομή του μεταμοντέρνα περίτεχνη, η γραφή του έντονα αυτοαναφορική. Οπως όμως και στα προηγούμενα μυθιστορήματα του Φάις («Το μέλι και η στάχτη του Θεού», «Ελληνική αϋπνία», «Το κίτρινο σκυλί»), η πνοή της Ιστορίας δίνει ζωή στον ψυχρό εγκεφαλικό σχεδιασμό.
Ο Οδυσσέας, ο παλαιστής, ο μετανάστης, ο ληστής
Ενας αλβανός μετανάστης στην Ελλάδα επιστρέφει το 2041 στην πατρίδα του, η οποία έχει γίνει με τη σειρά της χώρα υποδοχής μεταναστών και αναπολεί τη δική του εμπειρία της μετοίκησης. Πραγματικές ιστορίες μεταναστών στην Ελλάδα που άρχισε να συλλέγει ο συγγραφέας από το 2005 εναλλάσσονται με την αφήγηση του ήρωα παρουσιάζοντας από διαφορετικές οπτικές το ιδιαίτερα επίκαιρο ζήτημα της μετανάστευσης, την αναδόμηση του εαυτού σε μια ξένη κουλτούρα και κυρίως την «άλλη» γλώσσα και τη λειτουργία της ως μέσου επικοινωνίας, καλλιτεχνικής έκφρασης και χώρου συνάντησης της ταυτότητας του «ξένου» με την κουλτούρα που τον υποδέχεται.
Δεκαέξι διηγήματα μεταξύ θείας και ανθρώπινης κωμωδίας.Η ώρα της κρίσης στο κέντρο της Αθήνας και ο έρωτας σε κρίση,τα άγρια πέη που βόσκουν σε κοπάδια στην αφρικανική σαβάνα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της καρδιάς της, η Αθήνα την άνοιξη του 1978 αλλά και τον φουτουριστικό Δεκέμβριο του 2118, το τελευταίο τσιγάρο και μεταμοντέρνοι χωρισμοί… Δεκαέξι θραύσματα ενός μυθιστορήματος που εξερράγη προτού εκδοθεί,όπου ο συγγραφέας επιμένει να χαρτογραφεί τον προσωπικό του κόσμο.Εναν κόσμο όπου το ευτράπελο μοιάζει καθημερινό και το καθημερινό περιγράφεται ως εντελώς αλλόκοτο.
Η Μιρέλα,μια νεαρή αθηναία φωτογράφος, συναντά σε ένα πανηγύρι σε χωριό της Μακεδονίας τον Τζεμάλ, έναν τούρκο παλαιστή, που βγάζει το ψωμί του παλεύοντας στα πανηγύρια με έλληνες και βαλκάνιους παλαιστές.Σε ένα πολυπρόσωπο μυθιστόρημα που διαδραματίζεται στα πρώτα χρόνια του αιώνα μας σε διάφορες πόλεις,από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη ως την Ξάνθη και την Κωνσταντινούπολη, μια ολόκληρη παρέα- ανάμεσά τους μια εκκεντρική δημοσιογράφος,ένας συγγραφέας που προσπαθεί να γίνει δερβίσης και ένας καθηγητής Οθωμανικής Ιστορίας- μπλέκεται σε ένα ερωτικό γαϊτανάκι με αντικείμενο επιθυμίας τον αήττητο στην παλαίστρα Τούρκο.
Η Πελαγία στάθηκε μάνα για τα μικρότερα αδέλφια της. Μαθηματικός ήθελε να γίνει αλλά παράτησε σπουδές, έρωτες, τις κοριτσίστικες φαντασιώσεις και την πολυτέλεια να ονειρεύεται για να βοηθήσει την οικογένεια.Από νωρίς στη βιοπάλη,στη βιοτεχνία παραδοσιακών χριστουγεννιάτικων διακοσμήσεων «Βηθλεέμ».Δουλειά και προσήλωση στην ασήμαντη καθημερινότητα.Κεραυνοί συνταράσσουν όμως την πρωτεύουσα και τη ζωή της Πελαγίας,τη βγάζουν από τη συμβιβασμένη ζωή και τη μίζερη ασφάλειά της και την οδηγούν ως την Κωνσταντινούπολη…και εκεί θα αναμετρηθεί με τις αντοχές και τους φόβους της σε ένα σύγχρονο παραμύθι με απρόβλεπτη εξέλιξη.
Ο Οδυσσέας είναι ένας εξηντάχρονος συγγραφέας απομονωμένος σε μια άγρια ορεινή περιοχή. Η Μπλουζ είναι μια μοναχική επιμελήτρια λογοτεχνικών κειμένων και σκηνοθέτις ντοκυμαντέρ που τον αναζητεί καταμεσής του χειμώνα με την πρόφαση ότι θα γυρίσει ντοκυμαντέρ για τη ζωή του. Στην πραγματικότητα όμως είναι σταλμένη από τον εκδότη του για να τον πιέσει να ολοκληρώσει το βιβλίο του. Συναντώνται στο σπίτι του στο βουνό, μέσα στο καταχείμωνο, και αναπτύσσουν σταδιακά μια οικειότητα που τους απελευθερώνει. Κυρίως όμως είναι η αφορμή για να γνωρίσει ο καθένας τον εαυτό του.
Η Βιβή Χολέβα μεγάλωσε σε χωριό και ήθελε να γίνει γιατρός. Σήμερα περιποιείται ηλικιωμένους κατ΄ οίκον και έχει έναν γιο που βαδίζει σε παράξενα μονοπάτια. Χάσμα βιωμάτων αγεφύρωτο μοιάζει να χωρίζει μάνα και γιο. Σε μια πενθήμερη εκδρομή στους Δελφούς ανοίγουν τα «σακιά» με τις πίκρες, τις ενοχές και τα μυστικά τους. Μέσα από την ιστορία τους η συγγραφέας αναφέρεται στα ηθικά και ψυχικά φορτία που επωμίζεται εδώ και χρόνια ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, ειδικά των λαϊκών περιοχών, το οποίο μακριά από τα κέντρα εξουσίας παρακολουθεί αδύναμο την ιστορία- και τη ζωή – να γράφεται ερήμην του.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
