ΜΠΟΡΕΙ να μη μας αρέσει καθόλου, αλλά τα ιατρικά λάθη είναι μια πραγματικότητα. Στο κάτω κάτω και οι γιατροί είναι άνθρωποι! Ωστόσο, επειδή το κόστος των ιατρικών λαθών μπορεί να μετρείται σε ανθρώπινες ζωές, εμείς οι κοινοί θνητοί είμαστε λιγότερο έτοιμοι να τους αναγνωρίσουμε το δικαίωμα στο λάθος. Αλλά και οι γιατροί ιστορικά έχουν φροντίσει να μας πείσουν για το αλάθητό τους. Πάρτε για παράδειγμα την περίπτωση της γηραιάς κυρίας η οποία επρόκειτο να χειρουργηθεί για καταρράκτη, και μάλιστα από χειρουργό που ήταν συγγενικό της πρόσωπο. Οταν η εν λόγω κυρία βγήκε από το χειρουργείο, όχι μόνο διατηρούσε ανέπαφο τον καταρράκτη της, αλλά της είχε αφαιρεθεί και η μήτρα! Και βεβαίως μπορεί κανείς να πει ότι στην ηλικία των 74 ετών η απώλεια ενός οργάνου που δεν είναι πια χρήσιμο δεν είναι και το τέλος του κόσμου. Αυτό που είναι όμως χαρακτηριστικό είναι η εξήγηση που δόθηκε στους συγγενείς τόσο από τον συγγενή οφθαλμίατρο όσο και από τον γυναικολόγο που ανέλαβε να εξηγήσει τα ανεξήγητα:

– «Οπως θα διαπιστώσατε, είχαμε ένα αιφνίδιο συμβάν που μας έκανε να μεταβάλουμε τη ροή των πραγμάτων».

– «Ναι,έχω πολύ στενοχωρηθεί με τη μητέρα μου. Εγινε λάθος και της βγάλατε τη μήτρα;» .

– «Οχι,καθόλου.Δεν προλάβαμε να σας ενημερώσουμε,διότι όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Τα φάρμακα για τα μάτια που της είχαν δοθεί προεγχειρητικά τής προκάλεσαν μια σπάνια επιπλοκή που εκδηλώθηκε την τελευταία στιγμή:μητρορραγία.Δεν είχαμε άλλη επιλογή παρά να αφαιρέσουμε το όργανο που την προκαλούσε».

– «Δεν έχει μετά κανέναν κίνδυνο;».

– «Οχι,καλέ.Συνηθισμένο γεγονός στις μεγάλες ηλικίες, και μάλιστα απομακρύνεται και το ενδεχόμενο να αναπτύξει καρκίνο της μήτρας που όλες οι γυναίκες έχετε αυτή την πιθανότητα μετά τα εξήντα».

– «Αφού είναι έτσι,τι να πω;

Εχω εμπιστοσύνη στον ξάδελφο από εδώ. Πότε θα κάνουμε την άλλη εγχείρηση;».

– «Σε δυο-τρεις μέρες,να συνέλθει από τη νάρκωση.Μην ασχολείσαι,θα αναλάβω εγώ την όλη διαδικασία.Μετά θα πάμε όλοι μαζί στο χωριό για τις γιορτές».

Το παραπάνω συμβάν περιγράφεται στο βιβλίο του γιατρού Γιώργου Ιεραπετριτάκη «Ιατρική εξουσία» και είναι ένα από τα πάρα πολλά περιστατικά όπου το ιατρικό λάθος όχι μόνο «κουκουλώνεται» αλλά σχεδόν παρουσιάζεται και ως σωτήρια επέμβαση. Κάπως έτσι παρουσιάστηκε η εκτομή και των δύο ποδιών (αντί του ενός μόνο) διαβητικού ασθενούς: «Στο χειρουργείο, πριν από την επέμβαση,μετρούμε,με ειδικό μηχάνημα, την αιμάτωση των ποδιών για να υπολογίσουμε το ύψος της τομής. Διαπιστώσαμε λοιπόν ότι και το άλλο πόδι είχε πάθει την ίδια ζημιά. Ηταν επόμενο, μας το επέβαλλε η ιατρική δεοντολογία, να προχωρήσουμε σε αυτή την απόφαση για να τον απαλλάξουμε από τον κίνδυνο μιας δεύτερης επέμβασης που με μαθηματική ακρίβεια θα επιβάλλετο εκ των πραγμάτων να γίνει τις αμέσως επόμενες ημέρες.Με όλους τους κινδύνους που αυτή έχει». Τα παραπάνω αποσπάσματα από το πόνημα του κ. Ιεραπετριτάκη, ο οποίος υπηρετώντας στο υπουργείο Δικαιοσύνης για σχεδόν 30 χρόνια είχε την ευκαιρία να πληροφορηθεί από πρώτο χέρι περιστατικά «ανορθόδοξης» συμπεριφοράς γιατρών, δικαιολογούν πλήρως τον υπότιτλο του βιβλίου (Ιατρικά λάθη, κουκούλα και… συμπάθεια). Αποκαλύπτουν δε και το συγγραφικό του ταλέντο: τα μικρής έκτασης χρονογραφήματαευθυμογραφήματα που το απαρτίζουν πετυχαίνουν να μας αποκαλύψουν μια θλιβερή πραγματικότητα που όλοι συνωμοτούμε για την απόκρυψή της (ναι, ναι! και εμείς που δίνουμε το φακελάκι και μετά σφυρίζουμε αδιάφορα), κάνοντάς μας ταυτόχρονα να γελάμε. Αν στα παραπάνω προστεθεί το γεγονός ότι το βιβλίο κοσμείται από σκίτσα του Ορνεράκη, το πόνημα του κ. Ιεραπετριτάκη αξίζει να υπάρχει στη βιβλιοθήκη όλων μας.

soufleri@tovima.gr