Ενας από τους λόγους για τους οποίους η ταινία «Απέραντο γαλάζιο» («Le grande bleu») άρεσε τόσο πολύ στο κοινό, όχι μόνον της γενιάς της (1988) αλλά και πολλών γενεών που ακολούθησαν, ήταν ότι είχε καταφέρει κάτι που καμία άλλη ταινία δεν είχε ως τότε καταφέρει: να μπει στη συνείδηση των θεατών και να τους κάνει κοινωνούς της παράξενης σχέσης δύτη – θάλασσας μέσω ενός extreme σπορ στο οποίο με μόνα όπλα τα χέρια και τα πόδια του και με μόνο μια ανάσα, ο αθλητής θα πρέπει να καταδυθεί όσο πιο βαθιά μπορεί και να επιστρέψει στην επιφάνεια.
Ενας δεύτερος λόγος ήταν φυσικά το ίδιο το νησί της Αμοργού, ο σκηνικός χώρος της ιστορίας της ταινίας που υπήρξε προσωπική επιλογή του σκηνοθέτη της Λικ Μπεσόν. Εμπνευσμένο από τη ζωή και τις δραστηριότητες των διάσημων αθλητών ελεύθερης κατάδυσης Ζακ Μαγιόλ και Ενζο Μαγιόρκα, το μυθοπλαστικό σενάριο του Μπεσόν ξεκινά από τα παιδικά χρόνια τους με ασπρόμαυρες σκηνές γυρισμένες στο νότιο άκρο του νησιού της Ιου και σιγά-σιγά μεταφέρεται στην Αμοργό η οποία χάρη στο «Απέραντο γαλάζιο» αναδείχθηκε με πανέμορφο τρόπο. Χιλιάδες θαυμαστές ήρθαν στο νησί από τα πέρατα του κόσμου για να απολαύσουν από πρώτο χέρι τη μαγεία των φυσικών τοποθεσιών του που είχαν δει στη μεγάλη οθόνη. Στο Μαγγανάρι αλλά και στη διάσημη παραλία της Αγίας Αννας, κάτω από το Μοναστήρι της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας, όπου το μεγαλύτερο (και ελκυστικότερο) κομμάτι της ταινίας γυρίστηκε.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
