Η ζωή δεν ήταν γενναιόδωρη με τον Πατρίκ Μουράτογλου. Και αυτό είναι κάτι που ακούγεται μάλλον περίεργο και μοιάζει το δίχως άλλο αταίριαστο για έναν άνθρωπο που έχει υπερβεί από καιρό τον πήχη αυτού που είναι αποκρυσταλλωμένο στο συλλογικό ασυνείδητο ως κοινωνική, επαγγελματική και οικονομική επιτυχία.
Ο 55χρονος coach έχει δημιουργήσει μία από τις μεγαλύτερες ακαδημίες τένις στον κόσμο με 15 παραρτήματα σε 10 διαφορετικές χώρες – φυσικά δεσπόζουσα θέση έχει το Mouratoglou Tennis Center στο Costa Navarino –, είναι ο άνθρωπος που καθοδήγησε τη Σερένα Γουίλιαμς σε μερικές από τις κορυφαίες στιγμές της καριέρας της από το 2012 έως το 2022, αλλά και εκείνος το προσωπικό ραντάρ του οποίου εντόπισε το ταλέντο του Μάρκου Παγδατή και του Στέφανου Τσιτσιπά.
Ο Μουράτογλου ενσαρκώνει μία από τις πιο αναγνωρίσιμες και τις πλέον επιδραστικές φυσιογνωμίες της παγκόσμιας τενιστικής κοινότητας. Εχει καταγράψει την εμπειρία του σε βιβλία, με πιο πρόσφατο το «Champion Mindest: Coach Yourself to Win at Life» που κυκλοφόρησε μόλις τον περασμένο Μάιο, έχει συνάψει συνεργασίες με περιώνυμα brands και διαθέτει ακροατήριο 1,7 εκατομμυρίων followers στο Instagram, ενώ – αυτοδίκαια θα παρατηρούσε κανείς – έχει το δικό του επεισόδιο στο ντοκιμαντέρ «The Playbook: Οι Κανόνες του Παιχνιδιού» (2020) του Netflix.
Κι όμως, αν κανείς αποσπάσει την προσοχή του από τα σπουδαία ανδραγαθήματά του και εστιάσει στις λεπτομέρειες, θα καταλήξει πως η ζωή υπήρξε άδικη με τον σταρ προπονητή στον οποίο όλοι αποδίδουν το παρατσούκλι «The Mentalist» (Ο Μάγος). Από τεσσάρων ετών ο Μουράτογλου ονειρευόταν μια καριέρα στο τένις. Τα κορτ ήταν ο μόνος χώρος στον οποίο το εσωστρεφές και κλειστό παιδί που υπήρξε κάποτε ένιωθε οικεία. Ομως, παρά το πάθος που έκαιγε μέσα του παιδιόθεν, εκείνος ακολούθησε τελικά το σχέδιο των γονιών του και δεν έγινε ποτέ επαγγελματίας αθλητής.
Ο Μουράτογλου θα είχε κάθε λόγο να περάσει τη ζωή του μεμψιμοιρώντας για εκείνο που δεν του επετράπη να πραγματοποιήσει. Θα μπορούσε να πορεύεται στη ζωή προβάλλοντας το ανεπούλωτο τραύμα του και μηρυκάζοντας την αδικία. Επέλεξε όμως τον άλλο δρόμο. Αποφάσισε να απαντήσει στην αδικία που βίωσε με γενναιοδωρία και μέσα από την ακαδημία που ίδρυσε το 1996 να προσφέρει στους νεότερους αθλητές εκείνα που στερήθηκε και δεν απόλαυσε ποτέ ο ίδιος.
Εκείνο το κάποτε δειλό και φοβικό παιδί είναι σήμερα ένας άνθρωπος που εμπνέει όχι μόνο με τις λέξεις αλλά ακόμα και με το βλέμμα του. Ακόμα και αν αυτό το βλέμμα φθάνει στον συνομιλητή του με τη διαμεσολάβηση μιας κάμερας. Από την ακαδημία του στο Costa Navarino, όπου βρέθηκε πριν από λίγες ημέρες, ο Πατρίκ Μουράτογλου εξηγεί γιατί το πάθος, η φλόγα και η πίστη μπορούν να κάνουν τη διαφορά όχι μόνο στα κορτ της αντισφαίρισης αλλά και στο τερέν της ίδιας της ζωής.
Μια και βρίσκεστε στην Ελλάδα αυτή την περίοδο, θα ήθελα να μιλήσουμε για τη σύνδεση που έχετε με τη χώρα μας. Αν δεν κάνω λάθος, ο πατέρας σας, Πάρις Μουράτογλου, έχει ελληνική ρίζα.
«Ο πατέρας μου δεν είναι ελληνικής καταγωγής, είναι Ελληνας. Οχι Γάλλος. Οπως και οι δύο παππούδες μου από την πλευρά του πατέρα μου είναι Ελληνες. Ηρθε στη Γαλλία όταν ήταν περίπου 13 χρόνων. Τεχνικά, λοιπόν, είμαι μισός Ελληνας και έχω μια πολύ στενή σχέση με την Ελλάδα.
Οι παππούδες μου είχαν ένα σπίτι στην Αλόννησο και πρέπει να σας πω ότι πέρασα όλη μου την παιδική ηλικία, όλες τις καλοκαιρινές μου διακοπές εκεί. Κατά συνέπεια, ήμουν ανέκαθεν πολύ εξοικειωμένος με την Ελλάδα. Στη συνέχεια αποφάσισα να γνωρίσω και την υπόλοιπη χώρα. Πλέον κάθε χρόνο έρχομαι στο Costa Navarino και στη συνέχεια ταξιδεύω στα νησιά. Εχω επισκεφθεί σχεδόν όλες τις Κυκλάδες».
Ποιο είναι το αγαπημένο σας σημείο στην Ελλάδα; Η Αλόννησος λόγω των παιδικών αναμνήσεων;
«Δεν ξέρω. Αν έπρεπε να επιλέξω έναν τόπο για να έχω ένα σπίτι, μάλλον θα διάλεγα την Πάρο. Ή κάποιο άλλο νησί των Κυκλάδων».
Το γεγονός ότι είστε Ελληνας ήταν και ένα κίνητρο για να δημιουργήσετε την ακαδημία στο Costa Navarino; Ηταν ο λόγος που ήρθατε εδώ;
«Ναι, φυσικά. Κατ’ αρχάς, ήθελα να ενισχύσω ακόμη περισσότερο τη σύνδεσή μου με την Ελλάδα αλλά και να βοηθήσω το ελληνικό τένις. Μην ξεχνάτε πως συνεργάστηκα με τον Μάρκο Παγδατή, έναν κύπριο τενίστα. Τον ανακάλυψα όταν ήταν 13 ετών και τον βοήθησα να χτίσει την καριέρα του και να φθάσει ως τον τελικό του Australian Open.
Επειτα, είδα ένα βίντεο ενός νεαρού παίκτη, του Στέφανου Τσιτσιπά, και κάλεσα τον πατέρα του να έρθει στην ακαδημία μου. Κάναμε το ίδιο και με αυτόν. Είναι μαζί μας από τα 15 ή 16 του και συνεχίζουμε να τον στηρίζουμε. Εχουμε ιδρύσει 15 ακαδημίες σε όλον τον κόσμο και μία από τις πρώτες – ίσως και η πρώτη – ήταν στο Costa Navarino εξαιτίας των ελληνικών μου ριζών. Είναι ένας υπέροχος τόπος.
«Η φωτιά καίει ακόμα μέσα στον Στέφανο Τσιτσιπά. Πιστεύω σ’ αυτόν 100%»
Βρίσκομαι εδώ αυτές τις ημέρες και η τοποθεσία είναι πραγματικά απίστευτη. Πολλοί φίλοι μου, Αγγλοι, Γάλλοι, Αμερικανοί, έρχονται για διακοπές εδώ. Την προηγούμενη εβδομάδα ήρθε ο ιδιοκτήτης του καλύτερου εστιατορίου στις Κάννες και μου έστειλε screenshot γιατί είδε την ταμπέλα “Mouratoglou” στο Costa Navarino. Την επόμενη εβδομάδα έρχεται ένας άλλος φίλος μου, ο μάνατζερ του Γουίλ Σμιθ.
Το τενιστικό κέντρο είναι από τα καλύτερα. Εχει θέα στη θάλασσα, φανταστικές εγκαταστάσεις, ατομικά και ομαδικά μαθήματα, padel και pickleball. Για όσους αγαπούν τα σπορ και θέλουν να συνδυάσουν διακοπές και προπονήσεις, αυτό είναι το ιδανικό μέρος».
Μου είπατε ότι δημιουργήσατε την ακαδημία για να μάθουν οι Ελληνες να αγαπούν το τένις. Πιστεύετε ότι οι Ελληνες αγαπάμε το άθλημα πλέον;
«Πολύ περισσότερο από παλιά. Για να αγαπήσει όμως κάποιος ένα άθλημα, χρειάζεται έναν πρωταθλητή. Η Ελλάδα δεν είχε στο παρελθόν πρωταθλητές στο τένις. Μετά τον Στέφανο και τη Μαρία Σάκκαρη, που μπήκαν στο Top 10 της παγκόσμιας κατάταξης, το ενδιαφέρον μεγάλωσε. Και τώρα έχουμε και εγκαταστάσεις. Εχουμε κάνει σημαντικά βήματα στο ελληνικό τένις».
Μιλήσατε για τον Στέφανο Τσιτσιπά. Τον γνωρίζετε από τότε που ήταν έφηβος. Πώς βλέπετε αυτή τη φάση της καριέρας του;
«Μίλησα δημόσια για όσα είπε πρόσφατα ο προπονητής του, τα οποία προσωπικά θεωρώ απαράδεκτα. Δεν είναι προπονητική αυτό. Αν είχε κάτι να του πει, θα μπορούσε να του το πει προσωπικά, όχι στα ΜΜΕ. Είπε ότι ο ίδιος είναι πιο fit από τον Στέφανο – ας κάνουν ένα σπριντ και θα γελάσουμε πολύ με το αποτέλεσμα.
«Οι γονείς μου δεν με άφησαν να γίνω επαγγελματίας, ήθελαν να σπουδάσω. Είχα μεγάλη απογοήτευση και γι’ αυτό αποφάσισα να βοηθήσω άλλους να πετύχουν τα όνειρά τους».
Ο Στέφανος είναι fit. Ισως δεν προπονείται σωστά αυτή τη στιγμή – δεν ξέρω. Αν όμως ισχύει, πρέπει να βρει τους σωστούς ανθρώπους που θα έχει γύρω του. Οχι εκείνους που σπεύδουν να τον κατηγορήσουν, αλλά αυτούς που θα τον βοηθήσουν να χτίσει το μέλλον του.
Περνά δύσκολες στιγμές – όλοι οι πρωταθλητές τις περνούν. Και τότε είναι που χρειάζεσαι βοήθεια, όχι ανθρώπους που θα σου γυρίσουν την πλάτη».
Αρα πιστεύετε ακόμα στον Στέφανο;
«100%. Χρειάζεται να βρει τους σωστούς ανθρώπους. Γνωρίζω ότι έχει έναν πολύ καλό γυμναστή που δουλεύει μαζί μου εδώ και 20 χρόνια και είναι ακόμα μαζί του. Είναι fit. Χρειάζεται όμως έναν δυνατό προπονητή. Η φωτιά καίει ακόμα μέσα του».
Εχετε βοηθήσει πολλούς αθλητές να επανακάμψουν και να επιστρέψουν στις επιτυχίες. Ποια είναι η μέθοδός σας για να βρίσκουν τον καλό εαυτό τους;
«Δεν υπάρχει συνταγή. Πρέπει να ξέρεις πολύ καλά τον αθλητή σου και να καταλαβαίνεις τι τον κινητοποιεί. Χρειάζεται πειθαρχία και πάθος. Ολοι αγαπούν το τένις, αλλά πρέπει να ξυπνάς το πάθος κάθε μέρα. Αν έχεις πάθος και πειθαρχία, όλα είναι δυνατά.
Στο Γουίμπλεντον, οι φετινοί φιναλίστ, ο Σίνερ και ο Αλκαράθ, είχαν απίστευτο πάθος. Το πάθος φθίνει αν περνάς δυσκολίες. Τότε χρειάζεσαι ανθρώπους που θα αναζωπυρώσουν αυτή τη φλόγα».
Εσείς πώς ανακαλύψατε το πάθος σας για το τένις;
«Αγαπώ το τένις από τα τέσσερα χρόνια μου. Ξέρετε, κάποτε ήμουν ένα πολύ ντροπαλό παιδί, με χαμηλή αυτοεκτίμηση. Στο σχολείο ήμουν χάλια, δεν είχα φίλους. Ομως στο τένις ένιωθα ικανός. Ποτέ δεν ήμουν ντροπαλός μέσα στο γήπεδο. Το τένις με βοήθησε να γίνω αυτός που είμαι.
Οι γονείς μου δεν με άφησαν να γίνω επαγγελματίας, ήθελαν να σπουδάσω. Είχα μεγάλη απογοήτευση και γι’ αυτό αποφάσισα να βοηθήσω άλλους να πετύχουν τα όνειρά τους. Ετσι έγινα προπονητής. Εχω την πιο όμορφη δουλειά στον κόσμο: βοηθάω ανθρώπους να πετύχουν τα όνειρά τους».
Διάβασα για το πρόσφατο βιβλίο σας «Champion Mentality». Είναι ένα βιβλίο για το τένις; Ενα βοήθημα αυτοβελτίωσης; Το δικό σας απόσταγμα σοφίας;
«Δεν είναι βιβλίο για το τένις. Είναι ένα βιβλίο αυτοβελτίωσης βασισμένο στην εμπειρία μου με τους μεγαλύτερους πρωταθλητές. Θέλει να βοηθήσει ανθρώπους να πετύχουν τους στόχους τους – όχι μόνο στο τένις, αλλά σε οτιδήποτε.
«Κάποτε ήμουν ένα πολύ ντροπαλό παιδί, με χαμηλή αυτοεκτίμηση. Στο σχολείο ήμουν χάλια, δεν είχα φίλους. Ομως στο τένις ένιωθα ικανός».
Ακόμα και εγώ υπήρξα ένα παιδί με μηδενική αυτοεκτίμηση, τελευταίος στο σχολείο, πάντα άρρωστος. Πίστευα ότι η ζωή μου θα είναι χάλια. Κατάφερα όμως να την αλλάξω. Αν το έκανα εγώ, μπορεί οποιοσδήποτε. Αυτά τα μαθήματα θα διαβάσει κανείς στο βιβλίο».
Αλήθεια, πώς ορίζετε τη νοοτροπία του πρωταθλητή;
«Οι πρωταθλητές θέτουν πάντα στόχους. Δεν αρκούνται σε τίποτα. Θέλουν να βελτιώνονται κάθε μέρα. Θέλουν καθημερινές νίκες. Και το πιο σημαντικό για την αυτοπεποίθηση είναι οι μικρές καθημερινές νίκες.
Μπορεί να είναι κάτι απλό: να ξυπνάς νωρίτερα το πρωί για να πας γυμναστήριο. Μετά από τρεις ή έξι μήνες αλλάζεις. Βλέπεις τον εαυτό σου αλλιώς. Και τότε τολμάς να βάλεις πιο μεγάλους στόχους».
Αρα πιστεύετε στις μικρές καθημερινές αλλαγές.
«Απολύτως. Μία μικρή νίκη την ημέρα φθάνει. Μετά από έναν χρόνο είσαι άλλος άνθρωπος».
Και πρέπει να εκτιμούμε αυτές τις μικρές νίκες.
«Ακριβώς. Πιστέψτε με, όταν δεν τις έχεις και τις αποκτήσεις, θα τις εκτιμήσεις. Κάθε βράδυ θα κοιμάσαι περήφανος για κάτι που έκανες».
Είναι αλήθεια ότι το παρατσούκλι σας είναι «The Mentalist» (Ο Μάγος);
«Ναι, έτσι με φώναξε η Μαρτίνα Χίνγκις. Και μετά το υιοθέτησαν κι άλλοι. Δεν ξέρω αν είμαι μάγος. Απλά θέλω και προσπαθώ να καταλαβαίνω τους ανθρώπους.
Οπως σας είπα, ως παιδί ήμουν πολύ ντροπαλός και δεν μιλούσα σχεδόν με κανέναν. Οπότε έμαθα να παρατηρώ τους άλλους: τη γλώσσα του σώματος, τη φωνή, τα λόγια. Χωρίς να το καταλάβω, ανέπτυξα αυτή την ικανότητα. Της κατανόησης. Οταν προπονώ κάποιον, θέλω να τον κατανοήσω πλήρως. Και μόνο τότε μπορώ πραγματικά να τον βοηθήσω».
Info: Με φόντο το μαγευτικό παραθαλάσσιο τοπίο της Μεσσηνίας, το Mouratoglou Tennis Centre διαθέτει 12 γήπεδα με χωμάτινη και σκληρή επιφάνεια, τρία γήπεδα padel και δύο για pickleball. Οι προπονητές μυούν τους επισκέπτες στη μοναδική μεθοδολογία πίσω από την παγκόσμια επιτυχία του Μουράτογλου και τους βοηθούν να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους.
