Καλοκαίρι ψηλά στο βουνό στα πιο κοσμοπολίτικα θέρετρα

Κι όμως, μπορεί κάποια στιγμή μέσα στο καλοκαίρι να συμβεί και αυτό: Η θάλασσα (δηλαδή η πολυκοσμία στις παραλίες) να αρχίσει να κουράζει, τα beach bars να ακούγονται εκκωφαντικά, η μοναδική ανάσα δροσιάς να είναι τα air conditions μέσα σε κλειστά δωμάτια. Oλα αυτά δείχνουν πως ήρθε πιθανώς η ώρα του βουνού.

Γιατί οι υψηλές οι κορυφές δεν είναι μόνο για τον χειμώνα. Από τις Αλπεις έως τις Ανδεις και από τα Βαλκάνια έως τα Βραχώδη Ορη των ΗΠΑ, τα ορεινά θέρετρα όλου του κόσμου (ακόμα και η δική μας Αράχοβα) ντύνονται με άλλο φως το καλοκαίρι.

Το χιόνι δίνει τη θέση του στα δροσερά λιβάδια, οι χιονοδρόμοι στους περιπατητές και ο καπνός από τις καμινάδες στο αναζωογονητικό αεράκι. Αυτό είναι το περιβάλλον όπου περιπλανιόμαστε σήμερα.

Οι κοσμοπολίτικοι ορεινοί προορισμοί που μας υποδέχονται για να μας υπενθυμίσουν πως το καλοκαίρι δεν χρειάζεται να είναι μόνο μια πετσέτα δίπλα στη θάλασσα και ένα λαδωμένο και ξεροψημένο στον ήλιο σώμα που αναζητά εναγωνίως λίγη σκιά. Μπορεί να είναι και ένα μονοπάτι που ανηφορίζει ανάμεσα σε βουνά και λίμνες, η απαραίτητη ζακέτα (ειδικά όταν πέφτει ο ήλιος) και η θέα από ψηλά σε έναν κόσμο μοσχομυριστό, καταπράσινο και απολαυστικά δροσερό.

St. Moritz

Στην καρδιά της ελβετικής Κοιλάδας Ενγκαντίν, το Σεν Μόριτζ παραμένει εδώ και δεκαετίες συνώνυμο της πολυτέλειας, της κοσμοπολίτικης ατμόσφαιρας και της αριστοκρατικής φινέτσας. Ενας προορισμός που έχει συνδέσει το όνομά του με τους πιο διάσημους επισκέπτες, τα εμβληματικά ξενοδοχεία και την ιστορία του χειμερινού τουρισμού. Και που και το καλοκαίρι παραμένει δημοφιλής σε όσους αναζητούν λίγη δροσιά στις καταπράσινες πλαγιές των βουνών.

Η ιστορία του ξεκινά, σύμφωνα με τις πηγές, από την πρώιμη Εποχή του Χαλκού. Στη συνέχεια οι Κέλτες ήταν εκείνοι που πρώτοι ανακάλυψαν τις ιαματικές πηγές με τα θεραπευτικά νερά του. Η φήμη του εξαπλώθηκε προσελκύοντας προσκυνητές και ευγενείς ήδη από τον Μεσαίωνα.

Στα μέσα του 19ου αιώνα, ο ξενοδόχος Γιοχάνες Μπάντρουτ στοιχημάτισε (σύμφωνα με μία εκδοχή) με άγγλους επισκέπτες ότι ο χειμώνας στο Σεν Μόριτζ ήταν πιο ευχάριστος από τον χειμώνα στο Λονδίνο, ξεκινώντας τον χειμερινό τουρισμό, και μετέτρεψε τον οικισμό σε κορυφαίο θέρετρο των Αλπεων. Σημαντικοί σταθμοί στην ιστορία του είναι η φιλοξενία των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων το 1928 και το 1948.

Η θέα από την εξωτερική πισίνα του ξενοδοχείου Kulm στη λίμνη και τις γύρω κορυφές του Σεν Μόριτζ κόβει την ανάσα.

Η περιοχή έχει υπάρξει καταφύγιο για διεθνείς προσωπικότητες και μέλη της υψηλής κοινωνίας. Ανάμεσα στους διάσημους που λέγεται πως πέρασαν από την περιοχή (κάποιοι εκ των οποίων διατηρούσαν ή έχουν σήμερα σπίτι εκεί) συγκαταλέγονται ο εφοπλιστής Σταύρος Νιάρχος αλλά και σταρ όπως η Ελίζαμπεθ Τέιλορ, η Οντρεϊ Χέπμπορν και, πιο πρόσφατα, η Κέιτ Μος. Η λάμψη του Σεν Μόριτζ αντικατοπτρίζεται στα εμβληματικά του ξενοδοχεία: Το Badrutt’s Palace Hotel θωρείται το απόλυτο σύμβολο πολυτέλειας και φιλοξενίας, με την ιστορία του να ξεκινά από το 1896. Το Grand Hotel des Bains Kempinski, το Kulm Hotel και το Suvretta House ξεχωρίζουν επίσης για τη διαχρονική κομψότητά τους.

Το Σεν Μόριτζ παραμένει χειμώνα-καλοκαίρι το απόλυτο meeting point της διεθνούς ελίτ, αλλά και μια περιοχή μοναδικής φυσικής ομορφιάς, ιδανική για όποιον επιλέγει κάτι πολύ διαφορετικό από τις γεμάτες κόσμο και φασαρία πλαζ.

Zermatt

Στους πρόποδες του εμβληματικού Mάτερχορν, το Τσερμάτ προβάλλει ως ένας από τους πιο κοσμοπολίτικους και ανεπιτήδευτα γοητευτικούς προορισμούς της Ελβετίας. Απαλλαγμένο από τα αυτοκίνητα, με ατμόσφαιρα που συνδυάζει την παράδοση με τη σύγχρονη πολυτέλεια, προσελκύει χειμώνα-καλοκαίρι τους λάτρεις της φύσης καθώς και τα μέλη του διεθνούς jet set.

Και να σκεφτεί κανείς πως μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα ήταν ένα απομονωμένο αγροτικό χωριό. Η μοίρα του άλλαξε ριζικά το 1865, όταν ο άγγλος ορειβάτης Εντουαρντ Γουίμπερ κατέκτησε για πρώτη φορά την κορυφή του Μάτερχορν.

Το γεγονός αυτό, αν και σημαδεύτηκε από τραγωδία, έβαλε το Τσερμάτ στον παγκόσμιο χάρτη και εγκαινίασε την εποχή του ορειβατικού τουρισμού. Η ανάπτυξη, που είχε ξεκινήσει και με την κατασκευή του πρώτου ξενοδοχείου Monte Rosa το 1855 (το οποίο λειτουργεί ακόμη), συνεχίστηκε με τη σιδηροδρομική σύνδεση του 1891, γεγονός που άνοιξε τον δρόμο για μαζικό τουρισμό. Και έφερε στην περιοχή και τους επωνύμους: Λέγεται πως η Ανι-Φριντ Λίνγκσταντ των ABBA έζησε στο Τσερμάτ για σχεδόν δύο δεκαετίες.

Και πως ο Φιλ Κόλινς διατηρεί ιδιοκτησία στην περιοχή. Μεταξύ άλλων, η Νικόλ Κίντμαν, ο Ρόμπι Γουίλιαμς, η Βανέσα Μέι απολαμβάνουν συχνά τη διακριτική πολυτέλεια του τόπου. Την ιστορία του χωριού ο επισκέπτης μπορεί να τη μάθει στο Matterhorn Museum – Zermatlantis.

Και τη φιλοξενία του θα την απολαύσει στα ιστορικά του ξενοδοχεία: Στο Grand Hotel Zermatterhof που ιδρύθηκε το 1879, στο 3100 Kulmhotel Gornergrat, που θεωρείται το υψηλότερο ξενοδοχείο στις Αλπεις, και στα εμβληματικά Mont Cervin Palace και Riffelalp Resort 2222m.

Chamonix

Τον χειμώνα προσφέρει ευκαιρίες για χειμερινά σπορ, το καλοκαίρι παρέχει δροσιά, πεζοπορίες, αναρρίχηση, extreme sports αλλά και διεθνή φεστιβάλ. Βρίσκεται στους πρόποδες του επιβλητικού Μον Μπλαν (Λευκό Ορος) και θεωρείται ένας από τους πιο εμβληματικούς προορισμούς των Αλπεων.

Η ιστορία του Σαμονί ξεκινά κατά τον 11ο αιώνα, οπότε φαίνεται πως στην περιοχή ιδρύθηκε ένα μοναστήρι. Για αιώνες, η τοπική οικονομία βασιζόταν στην κτηνοτροφία και την καλλιέργεια σιτηρών. Η μεγάλη αλλαγή ήρθε το 1741, όταν δύο άγγλοι αριστοκράτες, ο Γουίλιαμ Γουίνταμ και ο Ρίτσαρντ Πόκοκ, ανακάλυψαν το Mer de Glace, έναν από τους πιο εντυπωσιακούς παγετώνες της Ευρώπης, και έκαναν το Σαμονί διεθνώς γνωστό.

Το 1786, η πρώτη ανάβαση στο Μον Μπλαν από τους Ζακ Μπαλμά και Μισέλ Πακάρ σηματοδότησε την απαρχή της ορειβασίας και του αλπινισμού. Κατά τον 19ο αιώνα η περιοχή άρχισε να αναπτύσσεται τουριστικά, με την ίδρυση πολυτελών ξενοδοχείων και τη δημιουργία της Compagnie des Guides de Chamonix (το 1821), της παλαιότερης ένωσης ορειβατών στον κόσμο. Το 1924 το Σαμονί φιλοξένησε τους πρώτους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, εδραιώνοντας τη φήμη του ως παγκόσμιο κέντρο χειμερινού τουρισμού.

Το εμβληματικό κόκκινο τρενάκι μεταφέρει χειμώνα-καλοκαίρι τους επιβάτες του από τα 1.035 μ. του Σαμονί στον σταθμό Montenvers. Photo Shutterstock

Εκεί λειτουργεί το Aiguille du Midi, το υψηλότερο τελεφερίκ της Γαλλίας, που οδηγεί στα 3.842 μέτρα (o σταθμός Klein Matterhorn στο Τσέρματ της Ελβετίας αγγίζει τα 3.883 μ. και κρατά τα σκήπτρα του υψηλότερου στην Ευρώπη), προσφέροντας πανοραμική θέα στις Αλπεις. Εκεί βρίσκεται και το διάσημο «Step into the Void», μια γυάλινη πλατφόρμα πάνω από το κενό. Το Tramway du Mont-Blanc, ένα από τα παλαιότερα ορεινά τρένα, οδηγεί σε εντυπωσιακά σημεία.

Το Μουσείο των Αλπεων και το Maison de la Montagne αφηγούνται την ιστορία της ορειβασίας και της περιοχής. Και το Σαμονί έχει προσελκύσει διαχρονικά διάσημους επισκέπτες, από τον Γκαίτε, τον Βίκτωρα Ουγκό και τη Μαίρη Σέλεϊ παλαιότερα, μέχρι την Πενέλοπε Κρους και την Κάιλι Μινόγκ πιο πρόσφατα. Το Hôtel Mont-Blanc, το Grand Hôtel des Alpes και το Hôtel Richemond είναι τρία από τα διασημότερα καταλύματά του.

Cortina d’Ampezzo

Η «βασίλισσα των Δολομιτών» το καλοκαίρι είναι ιδανική για πεζοπορίες και ποδηλασία σε μονοπάτια και μικρούς δρόμους με υπέροχη θέα. Στην καρδιά της ορεινής Βόρειας Ιταλίας, περιβάλλεται από εντυπωσιακές κορυφές.

Αν και ήταν γνωστή από παλιά, η τεράστια δημοφιλία της ξεκίνησε στα 50s, όταν φιλοξένησε τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1956. Η διοργάνωση (μία από τις πρώτες που μεταδόθηκε τηλεοπτικά) έβαλε την Κορτίνα στον παγκόσμιο χάρτη του τουρισμού πολυτελείας και της χειμερινής διασκέδασης. Ωστόσο ο τόπος προσφέρεται για κάθε εποχή. Ετσι, και το καλοκαίρι οι Δολομίτες δημιουργούν ένα απαράμιλλο σκηνικό για ορειβασία και πεζοπορία.

Η λίμνη Σοράπις είναι ένα από τα πιο φωτογραφημένα φυσικά τοπία της περιοχής, ιδανικό επίσης για πεζοπορία. Και το «Cinque Torri», ένα εντυπωσιακό σύμπλεγμα βράχων, παραμένει εδώ και δεκαετίες αγαπημένο σημείο των ορειβατών. Στην Κορτίνα ντ’Αμπέτσο βρίσκεται μεταξύ άλλων το εμβληματικό Cristallo Resort & Spa (που επιστρέφει σύντομα με τη σφραγίδα Mandarin Oriental). Εξίσου διάσημο είναι και το Grand Hotel Savoia.

Aspen

Είναι το πιο διάσημο κοσμοπολίτικο ορεινό θέρετρο των ΗΠΑ, με τα πολυτελή resorts του, την έντονη πολιτιστική ζωή και τα φεστιβάλ του, καθώς και με την υπέροχη φύση του. Ενα χειμερινό θέρετρο που και το καλοκαίρι μετατρέπεται σε κέντρο δραστηριοτήτων όπως η ορεινή ποδηλασία, το hiking, αλλά και οι συναυλίες.

Η ιστορία του Ασπεν, στους πρόποδες των επιβλητικών Rocky Mountains (Βραχώδη Ορη), ξεκινά από την εποχή των χρυσοθήρων, από το 1879, οπότε το χωριό ιδρύθηκε ως οικισμός μεταλλωρύχων, αρχικά με το όνομα Ute City.

Γρήγορα εξελίχθηκε σε ένα από τα σημαντικότερα κέντρα εξόρυξης ασημιού της Αμερικής. Η άνθηση αυτή κράτησε ως το 1893, όταν η κατάρρευση της τιμής του ασημιού οδήγησε στην παρακμή της πόλης και στη δραματική μείωση του πληθυσμού της.

Η αναγέννηση ήρθε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οραματιστές όπως ο επιχειρηματίας Γουόλτερ Πέπκε και ο σκιέρ Φριντλ Φάιφερ μετέτρεψαν το Ασπεν σε διεθνές θέρετρο σκι αλλά και κέντρο πολιτισμού. Σήμερα το Aspen Art Museum φέρνει τη σύγχρονη τέχνη στο κέντρο της πόλης, ενώ το Wheeler Opera House είναι ο ιστορικός χώρος πολιτισμού που, από το 1889, φιλοξενεί συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις.

Η Γκόλντι Χόουν και ο Κερτ Ράσελ είναι από τους πιο γνωστούς (σχεδόν) μόνιμους κατοίκους του. Ο Τζακ Νίκολσον και ο Κέβιν Κόστνερ περιλαμβάνονται στους επωνύμους που το αγάπησαν. Η πολυτέλεια και η ιστορία του Ασπεν αντικατοπτρίζονται, βεβαίως, και στα ξενοδοχεία του: Το Hotel Jerome ιδρύθηκε το 1889 για να φιλοξενήσει στις βελούδινες πολυθρόνες και στα σαν σε σαλούν μπαρ του ακόμα και τους αντισυμβατικούς μποέμ των 60s και των 70s. Το Independence Ghost Town είναι μια καλά διατηρημένη πόλη-φάντασμα κοντά στο Ασπεν, που το καλοκαίρι προβάλλει ως εξαιρετική αφορμή για πεζοπορία.

Είχε εγκαταλειφθεί πλήρως έως το 1912 και σήμερα αποτελεί ιστορικό μνημείο προσβάσιμο μέσω ενός σύντομου μονοπατιού. Στην περιοχή, από τα μέσα Ιουνίου έως τα τέλη Σεπτεμβρίου, πραγματοποιούνται ξεναγήσεις. Είναι ιδανικός προορισμός για όσους ενδιαφέρονται για την ιστορία των χρυσωρυχείων ή θέλουν να περιπλανηθούν σε μερικά από τα ομορφότερα τοπία των ΗΠΑ.

Nahuel Huapi National Park – Bariloche

Αφήνουμε τις ΗΠΑ και κατεβαίνουμε νοτιότερα, στη Λατινική Αμερική. Στην καρδιά της Παταγονίας, ανάμεσα σε δύο κρυστάλλινες λίμνες και με φόντο τις χιονισμένες κορυφές των Ανδεων, το Llao Llao Resort, Golf & Spa αποτελεί το απόλυτο σύμβολο κοσμοπολίτικης πολυτέλειας της Αργεντινής.

Το θέρετρο ξεκίνησε να αναπτύσσεται το 1938, όταν ο ζωγράφος και αρχιτέκτονας Αλεχάντρο Μπουστίγιο, κατόπιν προτροπής του αδελφού του και επικεφαλής της Υπηρεσίας Εθνικών Πάρκων της Αργεντινής Εσεκιέλ Μπουστίγιο, σχεδίασε ένα ξενοδοχείο-ορόσημο για να προσελκύσει τουρίστες υψηλού εισοδήματος στην περιοχή του Εθνικού Πάρκου Ναχουέλ Χουάπι.

Το αρχικό κτίριο, εμπνευσμένο από τα καναδικά ορεινά καταφύγια και κατασκευασμένο με ξύλο από κυπαρίσσι και πέτρα, κάηκε ολοσχερώς το 1939, αλλά ξαναχτίστηκε με πυρίμαχα υλικά και άνοιξε εκ νέου το 1940. Στις δεκαετίες που ακολούθησαν, το Llao Llao φιλοξένησε αριστοκράτες, διπλωμάτες και διασημότητες.

Η παρακμή της δεκαετίας του ’70 οδήγησε στο προσωρινό του κλείσιμο, αλλά το 1993 το ξενοδοχείο αναγεννήθηκε, πλήρως ανακαινισμένο, διαθέτοντας, επιπλέον, ένα από τα πιο εντυπωσιακά γήπεδα γκολφ της Νότιας Αμερικής.

Η ευρύτερη περιοχή είναι ιδανική και το καλοκαίρι για πεζοπορία, mountain biking, ιππασία, rafting κ.λπ. Στους χώρους του ιστορικού ξενοδοχείου φιλοξενούνται εκθέσεις τέχνης, μουσικές βραδιές και άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Στην ευρύτερη περιοχή του Μπαριλότσε υπάρχουν και άλλες πολυτελείς επιλογές για τη διαμονή των επισκεπτών, όπως τα Cabañas Puerto Pireo και Charming Luxury Lodge & Private Spa.