Σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε οι κοινωνίες στον ανεπτυγμένο κόσμο αντιμετωπίζουν μια τεράστια πρόκληση: πώς θα προασπίσουν την υγεία των πολιτών, διασφαλίζοντας παράλληλα τη βιωσιμότητα των συστημάτων υγείας. Το πρόβλημα είναι σύνθετο καθώς αγγίζει βαθιά υπαρξιακά ζητήματα (η νόσος ως απειλή για την ύπαρξη), εγείροντας ταυτόχρονα και διλήμματα ως προς τη σχέση του ατομικού δικαιώματος στην υγεία και του κοινωνικού/δημόσιου συμφέροντος. Η παροχή της βέλτιστης δυνατής θεραπείας σε κάθε ασθενή φαίνεται αυτονόητη επιλογή, είναι όμως πάντοτε εφικτή; Το ερώτημα καθίσταται οξύτερο αν αναλογιστούμε τα αδιέξοδα της «κλασικής» ιατρικής, η οποία συχνότατα είναι αναποτελεσματική και συνάμα πολύ δαπανηρή και, σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμα και επικίνδυνη λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
