Οι δημοσκοπήσεις, σαν polaroid της κοινής γνώμης, συχνά παρουσιάζουν μια εικόνα που καλό είναι να δεις με περισσότερη προσοχή αντί για τον ελάχιστο χρόνο που τραβούν συνήθως την προσοχή μας.
Η ανάκαμψη της Νέας Δημοκρατίας τις τελευταίες ημέρες είναι δεδομένη, αλλά δεν τη λες και προειδοποιητική βολή για τρίτη θητεία.
Σίγουρα συνέρχεται από τους σοβαρούς κλυδωνισμούς που έφερε η αναζωπύρωση της υπόθεσης των Τεμπών και, ναι, κάποιες θετικές ειδήσεις και παροχές έκαναν την πρόσκαιρη δουλειά τους, αλλά στο τέλος που θα ξυρίσουν τον γαμπρό και τον επόμενο πρωθυπουργό, κανείς δεν θα θυμάται τα pass, αλλά θα περιμένει το πώς.
Πώς θα πορευτεί η Ελλάδα τα επόμενα χρόνια; Τι ακριβώς διασφαλίζει την οικονομική ανάπτυξη της χώρας πέρα από τα όποια ψώνια κάνουν ξένοι επενδυτές επί κυβέρνησης Μητσοτάκη;
Πόσο πραγματικά έχουν καταλάβει στο Μέγαρο Μαξίμου ότι βρισκόμαστε ελάχιστα πριν από το κλείσιμο των δύο ετών – και – αυτής της θητείας και υπάρχουν μεγάλα κοινωνικά στρώματα που δεν έχουν καλύτερη ζωή, αλλά απλώς αποδέχονται ότι έχουν αφήσει πίσω τους τα χειρότερα;
Σε ερώτηση πρόσφατης δημοσκόπησης το 31% θα εμπιστευόταν τη Νέα Δημοκρατία για να χειριστεί μια οικονομική, εθνική ή υγειονομική κρίση.
Κατ’ αρχάς, το περιεχόμενο της ερώτησης δεν το λες και καθαρό και ξάστερο γιατί όντως είναι οι τρεις κρίσεις που χειρίστηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τις κυβερνήσεις του αυτά τα έξι χρόνια που κρατάει το τιμόνι του ποδηλάτου της χώρας, πέρα από το δικό του όταν ανεβαίνει στην Πάρνηθα.
Πέραν όμως τού αν η ερώτηση ήταν πάρ’ το-βάλ’ το, γιατί είναι τόσο επιτυχές το αποτέλεσμα, όπως γράφτηκε και ειπώθηκε σε διάφορα δημοσιογραφικά μετερίζια; Το υπόλοιπο σχεδόν 70%, οι δύο στους τρεις ή οι επτά στους δέκα που δεν εμπιστεύονται τη συγκεκριμένη κυβέρνηση σε μια κρίση, κάνουν λάθος; Ενδεχομένως ναι, μπορεί και όχι.
Αλλωστε ο Ελληνας εμπιστεύεται κυρίως εκ του αποτελέσματος και όχι προκαταβολικά. Ομως, το να ληφθούν δημοσκοπικά ευρήματα αυτού του διαστήματος ως σημεία ουσιαστικής ανάκαμψης της κυβέρνησης αποτελεί βιαστική εκτίμηση σε ένα πολιτικό περιβάλλον που σε όμοιό του δεν έχει βρεθεί ποτέ ξανά η χώρα. Χωρίς plan Β.
Ας περιμένουμε πρώτα να μπει επίσημα το καλοκαίρι γιατί πάλι τα ακαθάριστα οικόπεδα είναι πολλά. Και ο γνώριμος στη Νέα Δημοκρατία στρατηγός άνεμος δυστυχώς για εμάς και τα δάση μας περιμένει την έναρξη της καλοκαιρινού φεστιβάλ πυρκαγιών.
