Παρότι η νέα στρατηγική εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ, υπό τον Ντόναλντ Τραμπ, μοιάζει να υιοθετεί πλήρως τη ρητορική της ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς, τα ίδια τα κόμματα που υποτίθεται πως στηρίζει, παραμένουν εντυπωσιακά σιωπηλά. Ο λόγος; Το «America First» δεν ταιριάζει εύκολα με το «Germany First» ή το «France First».
«Προώθηση της ευρωπαϊκής μεγαλοσύνης»: Έγγραφο ή… ακροδεξιό μανιφέστο;
Σύμφωνα με τους New York Times, το επίμαχο τμήμα της αμερικανικής στρατηγικής ακούγεται σα να γράφτηκε απευθείας από ευρωπαϊκό ακροδεξιό κόμμα. Η κυβέρνηση Τραμπ περιγράφει την Ευρώπη ως «αποδυναμωμένη» και σε πορεία «αλλοίωσης», λόγω της μαζικής μετανάστευσης, κατηγορώντας τις ελίτ για λογοκρισία και καταστολή της αντιπολίτευσης.
Ο ίδιος ο αμερικανός πρόεδρος δήλωσε πως η Γηραιά Ήπειρος είναι «αδύναμη» και «σαπίζει».
Το έγγραφο καλεί τις ΗΠΑ να στηρίξουν «πατριωτικά» κόμματα στην Ευρώπη, ενάντια στη μετανάστευση, όπου όμως, η αντίδραση ήταν οργισμένη: πολλοί μίλησαν για ωμή αμερικανική παρέμβαση στα εσωτερικά της ηπείρου.
Η μεγάλη σιωπή: Γιατί η Ακροδεξιά της Ευρώπης κάνει πως… δεν είδε τον Τραμπ
Αν και θα περίμενε κανείς χειροκροτήματα και πανηγυρισμούς, οι ευρωπαϊκές ακροδεξιές ηγεσίες είναι πιο παγωμένες από ποτέ. Μετά τη δεύτερη θητεία του Τραμπ, ξέρουν πλέον καλά ότι το «America First» σημαίνει «Europe… Last», καθώς συγκρούσεται με τα εθνικά τους συμφέροντα.
Όταν ο Τραμπ εξελέγη, το 2016, ενθουσιάστηκαν. Σήμερα όμως, η εικόνα έχει αλλάξει ριζικά και οι ακροδεξιοί κρατούν αποστάσεις.
Οι δασμοί που «μάτωσαν» τους ευρωπαίους συμμάχους του Τραμπ
Οι νέοι αμερικανικοί δασμοί άφησαν άφωνα, ακόμη και τα κόμματα που στήριζαν τον Τραμπ. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (E.C.F.R.) ρώτησε ευρωπαίους – και ακροδεξιούς ψηφοφόρους – αν η εκλογή Τραμπ ήταν καλή ή κακή για τη χώρα τους. Τα στοιχεία ήταν αποκαλυτπικά.
Στη Γερμανία, μόλις 20% των ψηφοφόρων του AfD είπαν ότι ο Τραμπ ήταν καλός για τη χώρα – 47% απάντησαν πως όχι. Στη Γαλλία, μόνο 18% των υποστηρικτών του Εθνικού Συναγερμού τού δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης, έναντι 43% που λένε το αντίθετο. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι ψηφοφόροι του Reform UK διχάστηκαν.
Ακόμη και κορυφαίοι ακροδεξιοί ηγέτες ξεσπάθωσαν: Η Άλις Βάιντελ χαρακτήρισε τους δασμούς «εξαιρετικά κακούς». Ο Ζορντάν Μπαρντελά μίλησε για «οικονομικό πόλεμο» και παραδέχτηκε πως ο Τραμπ «είναι καλός για τους Αμερικανούς, αλλά κακός για τους Ευρωπαίους».
Η αλήθεια που κανείς δεν λέει: Τα εθνικά συμφέροντα δε συμβαδίζουν
Όπως τονίζει ο Μαρκ Λέοναρντ, διευθυντής του E.C.F.R., οι ιδεολογικές συγγένειες δεν αρκούν. Ειδικά στα ζητήματα εμπορίου και ασφάλειας, τα συμφέροντα των ΗΠΑ και εκείνα των εθνικιστικών ευρωπαϊκών κομμάτων συγκρούονται αναπόφευκτα. τα εθνικά συμφέροντα συγκρούονται κατά μέτωπο. Σε έναν κόσμο όπου όλοι φωνάζουν «πρώτα η πατρίδα μας», δεν υπάρχει χώρος για σταθερές, πραγματικές συμμαχίες. Μόνο για συγκρούσεις, αφού κάθε χώρα βλέπει την παγκόσμια σκηνή ως μηδενικού αθροίσματος.
Η επόμενη μέρα: Θα τολμήσει η ευρωπαϊκή Ακροδεξιά να κοντράρει τον Τραμπ;
Ίσως ήδη το κάνει: Ο Μπαρντελά ζητά ευρωπαϊκά αντίποινα για τους δασμούς. Η Βάιντελ κατηγορεί τις Βρυξέλλες για υποταγή στις ΗΠΑ, καθώς δεν τόλμησαν να αντισταθούν και η «συμφωνία» στην οποία κατέληξαν, αποτελεί καταδίκη της Ε.Ε.
Από τη μια, αυτές οι δηλώσεις παραπέμπουν σε μια τυπική αντι-ευρωπαϊκή ρητορική. Από την άλλη, ίσως κρύβουν κάτι βαθύτερο και αποτελούν προάγγελο ενός μέλλοντος όπου τα ακροδεξιά κόμματα της Ευρώπης, παρότι θεωρούνται «σύμμαχοι» του Τραμπ, θα μπορούσαν τελικά να δυσκολέψουν την εφαρμογή της ατζέντας του και να εξελιχθούν στον μεγαλύτερο πονοκέφαλό του.
