Με ένα εντυπωσιακό καστ που περιλαμβάνει τους Ούμα Θέρμαν, Πίτερ Ντίνκλατζ, Κρίστεν Ρίτερ, Νιλ Πάτρικ Χάρις και Τζον Λίθγκοου, το «Dexter Resurrection», το sequel του «Dexter: New Blood» κάνει πρεμιέρα σήμερα (12/7, COSMOTE SERIES HD). Ο Ντέξτερ Μόργκαν, ο πιο γνωστός serial killer της μικρής οθόνης, επιβιώνει από μια σφαίρα στην καρδιά, την οποία του έριξε ο ίδιος του ο γιος και επιστρέφει στη ζωή, αυτή τη φορά κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Ο Μάικλ Σ. Χολ, πρωταγωνιστής και παραγωγός της σειράς μιλά στο ΒΗΜΑ για τη δεύτερη ευκαιρία του χαρακτήρα του, για τον αγώνα εξιλέωσης και την πατρική αγάπη, για τα ηθικά διλήμματα που επιστρέφουν πιο σύνθετα από ποτέ και για τη δική του ανάγκη να δώσει ξανά νόημα σε έναν ρόλο που καθόρισε την καριέρα του.
Πρώτα απ’ όλα, τι συναισθήματα σας προκαλεί αυτή η νέα αρχή; Ποιες είναι οι βασικές αλλαγές στον χαρακτήρα σας από το «New Blood» μέχρι το «Resurrection»;
Νομίζω ότι ο Ντέξτερ έχει κυριολεκτικά μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή, απελευθερωμένος ίσως από ένα βαρύ παρελθόν. Για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, μπορεί να προχωρήσει μπροστά χωρίς να τον βαραίνουν όλα όσα προηγήθηκαν. Η αίσθηση της μετάνοιας και της αυτοεπιβαλλόμενης εξορίας έχει τελειώσει. Μπορεί να διεκδικήσει ξανά την ταυτότητά του με έναν τρόπο που δεν μπορούσε εδώ και χρόνια. Υπάρχει μια ζωντάνια, μια ελαφρότητα σε αυτό και μια διάθεση για ρίσκο. Ταυτόχρονα, επανέρχεται δυναμικά στον «κώδικά» του και έχει μια βαθιά σύνδεση με τον γιο του, την οποία πλέον δεν αμφισβητεί. Είναι υπαρκτή, είναι αυθεντική και την τιμά.
Πώς θα εξελιχθεί η σχέση πατέρα-γιου στο «Resurrection»; Αποτελεί άλλωστε βασική θεματική.
Ο Ντέξτερ βγαίνει από το κώμα και μαθαίνει πως ο γιος του πιθανότατα βρίσκεται στη Νέα Υόρκη. Δεν κάθεται να το σκεφτεί -απλώς φτιάχνει μια τσάντα, ανοίγει το παράθυρο, βγαίνει και φεύγει. Πάντα είχε ερωτήματα για τη δική του ικανότητα να συνδέεται με άλλους ανθρώπους. Αλλά στην περίπτωση του γιου του, μιας απτής απόδειξης της δικής του ανθρώπινης υπόστασης, αυτές οι αμφιβολίες εξαφανίζονται. Νομίζω πως, μέσα στην παραίσθησή του, πίστευε πως ήταν «δώρο» να ζητήσει από τον γιο του να τον σκοτώσει. Τώρα καταλαβαίνει πως αυτό ήταν βαθιά τραυματικό. Θέλει τουλάχιστον να βεβαιωθεί πως είναι καλά. Φοβάται την απόρριψη, αλλά όπως φαντάζεστε, οι συνθήκες τον οδηγούν να δράσει.
Από όσα λέτε αντιλαμβάνομαι ότι το «Resurrection» θα είναι πιο σκοτεινό και συμβολικό. Πώς μεταφράζεται δραματουργικά ο τίτλος «Resurrection»;
Είναι μια αναγέννηση. Του δίνεται το σημάδι ότι η ζωή δεν έχει τελειώσει γι’ αυτόν. Κι είναι στο χέρι του να δει τι θα κάνει με αυτή τη δεύτερη ευκαιρία και ποιος θέλει να είναι από εδώ και πέρα. Σίγουρα η σειρά έχει το σκοτάδι της, πάντα το είχε, αλλά νομίζω ότι αυτή τη σεζόν υπάρχει και χιούμορ, και μια αίσθηση ελαφρότητας, ζωντάνιας. Ο χαρακτήρας, όπως και η σειρά γενικά, αποκτά ξανά μια ενέργεια που έψαχνε εδώ και καιρό. Ναι, υπάρχουν βαρύτατες καταστάσεις και αντίπαλοι, αλλά ο Ντέξτερ δείχνει να έχει ξαναβρεί τη ζωτικότητά του.
«Είναι ο Ντέξτερ ένας καλός άνθρωπος που κάνει κακά πράγματα ή ένας κακός άνθρωπος που κάνει καλά πράγματα; Μπορείς να το δεις και από τις δύο πλευρές».
Είστε ο πρωταγωνιστής αλλά και ο Executive Producer. Πώς διαχειρίζεστε την πίεση να αποδείξετε ότι η σειρά έχει ακόμα κάτι νέο να πει; Ειδικά όταν υπάρχουν εκατομμύρια φαν σε όλο τον κόσμο.
Είμαι μέλος μιας δημιουργικής ομάδας και συμμετέχω σε όλες τις συζητήσεις για το πού κατευθυνόμαστε και πώς θα το καταφέρουμε. Ναι, όλοι νιώθουμε ένα βάρος ευθύνης απέναντι στους φαν, που αγαπούν βαθιά αυτόν τον χαρακτήρα. Αλλά δίνουμε κάθε φορά τον καλύτερό μας εαυτό.
Αυτή η ευθύνη σάς βαραίνει και ως καλλιτέχνη; Πώς βρίσκετε την ελευθερία να εξερευνήσετε νέα στοιχεία στον χαρακτήρα; Τι θα θέλατε να θυμούνται οι θεατές από αυτή την επιστροφή;
Όσο φτιάχνουμε τη σειρά, μας ανήκει. Όταν τελειώσει, δεν μας ανήκει πια -ανήκει στο κοινό. Ελπίζω αυτό που τους προσφέρουμε να έχει νόημα γι’ αυτούς. Να νιώσουν τη ζωντάνια που νιώσαμε κι εμείς στα γυρίσματα.
Τι να περιμένουμε στο φινάλε; Είναι πραγματικά το τέλος του Ντέξτερ;
Δεν ξέρω. Στο τέλος αυτής της σεζόν, μένουν πολλές πόρτες ανοιχτές για να συνεχιστεί η ιστορία. Ο Ντέξτερ είναι ένας άνθρωπος και, όπως όλοι, θα έχει το ίδιο τέλος. Το τι θα γίνει μέχρι τότε, δεν μπορώ να το πω.
Μπορείτε όμως να μας πείτε αν πρόκειται για μια ιστορία τιμωρίας ή κάθαρσης;
Αυτά είναι τα δύο μεγάλα θέματα που παίζονται. Έχει ήδη υποστεί τιμωρία, ενώ κι άλλοι έχουν πληρώσει για τα λάθη του. Υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο περισσότερης τιμωρίας. Αλλά υπάρχει και μια βαθιά ανάγκη για εξιλέωση, όπως κι αν ορίζεται αυτή. Ο Ντέξτερ, παρά τα πάντα, είναι κάπως αισιόδοξος. Συνεχίζει να εμφανίζεται, να συνδέεται με τον κόσμο. Και μέρος της εξιλέωσης είναι η προσπάθεια να επανορθώσει στη σχέση του με τον γιο του. Αυτό είναι κομμάτι της αφήγησης αυτής της σεζόν.
Αυτή η διαδρομή, όπως την περιγράφετε, προκαλεί και ηθικά διλήμματα. Ποια είναι αυτά και πώς εκφράζονται στη δράση;
Η σειρά πάντα κινούταν σε γκρίζες ηθικές ζώνες. Είναι ο Ντέξτερ ένας καλός άνθρωπος που κάνει κακά πράγματα ή ένας κακός άνθρωπος που κάνει καλά πράγματα; Μπορείς να το δεις και από τις δύο πλευρές. Στην πραγματικότητα, είναι και τα δύο. Είναι βαθιά προβληματικός, παρορμητικός, εσωτερικά σκοτεινός. Αλλά προσπαθεί να αναλάβει ευθύνη για αυτό. Δεν νομίζω ότι οι πράξεις του είναι ηθικά δικαιολογήσιμες, αλλά είναι κατανοητές. Και η υπευθυνότητα με την οποία αντιμετωπίζει τη σκοτεινή του πλευρά έχει κάτι αξιοθαύμαστο. Ίσως αυτό να αρέσει στον κόσμο.
Έχετε δηλώσει πως οι θεατές βλέπουν τον Ντέξτερ ως τέρας αλλά και ως άνθρωπο. Πιστεύετε ότι σήμερα, σε αυτό το καθεστώς μόνιμης ψηφιακής παρουσίας, θα μπορούσε ένας τέτοιος χαρακτήρας να υπάρξει στην πραγματικότητα;
Δεν ξέρω. Ο Ντέξτερ υπάρχει σ’ ένα φανταστικό σύμπαν. Είναι ικανός με τρόπους σχεδόν θαυματουργούς, πολλές φορές μη ρεαλιστικούς. Αυτό είναι και μέρος της γοητείας. Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν μπορεί να γίνει καπνός ή να εξαφανιστεί. Γιατί αυτά που καταφέρνει είναι εξωφρενικά!
Info: To «Dexter Resurrection» προβάλλεται στο COSMOTE SERIES HD. Πρεμιέρα το Σάββατο 12/7, 23.00 με διπλό επεισόδιο 24 ώρες μετά την Αμερική.
