Η συμμετοχή είναι ομολογουμένως εντυπωσιακή. Περίπου 9.000 είναι οι άνθρωποι που θα βρεθούν στη Χάγη για τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ από τους οποίους οι 6.000 είναι αντιπρόσωποι των κρατών – μελών.
Πρόκειται να παραβρεθούν επίσης 45 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων από χώρες της Συμμαχίας και τους εταίρους της μαζί με τους αντίστοιχους υπουργούς Εξωτερικών και Αμυνας.
Πίσω από τους αριθμούς, ωστόσο, κρύβεται μια άλλη πραγματικότητα. Δεν υπάρχει πλέον μια Αμερική «ήπιας ισχύος», προστάτιδα και συνεργάτιδα των εταίρων της, αλλά μια υπερδύναμη της βούλησης και της επιβολής του ενός.
Ο τρόπος που ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ «άδειασε» τις διαπραγματεύσεις της Γενεύης ανάμεσα στην Ευρώπη και το Ιράν είναι ο τελευταίος μάρτυρας αυτής της πραγματικότητας. Το αμερικανικό χτύπημα στο Ιράν, το πρώτο στη Μέση Ανατολή που έγινε μονομερώς και έξω από κάθε συμμαχικό πλαίσιο, είναι ο πιο ηχηρός.
Η Ευρώπη δείχνει να έχει αντιληφθεί αυτή την πραγματικότητα τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τις αμυντικές της δαπάνες. Στη Χάγη θα φανεί εάν διακρίνει και τη μεγαλύτερη εικόνα.
Είναι η εικόνα τού «και μαζί και μόνοι».
