Οι Πανελλήνιες Εξετάσεις κάθε χρόνο στη χώρα μας είναι αναμφίβολα μια διαδικασία οδυνηρή, που ταράζει επί μέρες την ηρεμία όχι μόνον των υποψήφιων αλλά και των δικών τους ανθρώπων. Επί τρία χρόνια στο Λύκειο οι μαθητές απλώς παρίστανται και όλη η εκπαίδευση και προπαρασκευή τους για τις εξετάσεις γίνεται στα φροντιστήρια.

Από την Γ΄ Γυμνασίου οι γονείς βρίσκονται στην αναζήτηση καλού φροντιστηρίου για την κατεύθυνση που επιλέγουν τα παιδιά τους. Και η επιλογή δεν γίνεται μετά από ένα σωστό και συστηματικό επαγγελματικό προσανατολισμό, αλλά από τις προτιμήσεις των υποψηφίων, που επηρεάζονται, κατ’ ανάγκη πρώτα, από την οικονομική κατάσταση των γονιών, και στη συνέχεια, άλλοτε από τη δυνατότητα διαδοχής στο επάγγελμα μέλους της οικογένειας, άλλοτε από το ρεύμα της εποχής και άλλοτε από την βούληση μόνο των ίδιων που δεν συνδυάζεται πάντα με τις δυνατότητές τους.

Με το σημερινό, εξάλλου, σύστημα σε μια περίοδο, μάλιστα, οικονομικής δυσχέρειας, τα παιδιά των ασθενέστερων οικονομικά οικογενειών έχουν σαφέστατα πολύ λιγότερες ευκαιρίες και έτσι ενισχύεται η κοινωνική ανισότητα.

Το όλο σύστημα των εξετάσεων ξεκινά, βέβαια, από την εκπαιδευτική πολιτική της χώρας και συγκεκριμένα από την βαρύτητα που δίνεται στην εκπαίδευση του σχολείου, η οποία είναι σημαντική και για την μετέπειτα πορεία των νέων. Τούτο μάλιστα, διαπιστώνεται και από τους διδάσκοντες στο Πανεπιστήμιο, όταν αντιμετωπίζουν την επίδοση των φοιτητών τους στο πρώτο έτος των πανεπιστημιακών τους σπουδών.

Η θεσμοθέτηση του εθνικού απολυτηρίου και η κατάργηση των Πανελληνίων Εξετάσεων συζητούνται επί χρόνια και επί όλων των κυβερνήσεων, χωρίς, δυστυχώς, αποτέλεσμα. Η τριετής φοίτηση και η επίδοση στο Λύκειο δεν επιτρέπεται να υποβαθμίζεται ως εκπαιδευτική βαθμίδα, και να αποτελεί απλά έναν προθάλαμο για το Πανεπιστήμιο.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, ως υπουργός Παιδείας εκτιμούσε ιδιαίτερα το Εθνικό Απολυτήριο, που ισχύει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, και όχι μόνον. Το 2012 είχε κατατεθεί από το ΠΑΣΟΚ σχετικό νομοσχέδιο για το σύστημα πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και το Εθνικό Απολυτήριο. Εξάλλου, ο καθηγητής Γεώργιος Μπαμπινιώτης ως υπουργός Παιδείας της Ν.Δ. υποστήριξε σθεναρά την αλλαγή των Πανελληνίων θεωρώντας ότι οι εξετάσεις είναι στην ουσία αποκλειστικά εισαγωγικές και όχι απολυτήριες και δεν ελέγχουν αν ο εξεταζόμενος αφομοίωσε όσα διδάσκονται στο Λύκειο. Αλλά και από την Αριστερά ο καθηγητής Κώστας Γαβρόγλου ως υπουργός Παιδείας θεωρούσε ότι με το ισχύον σύστημα αντιμετωπίζεται το σχολείο ως πάρεργο, και οι μαθητές προσηλώνονται στην παραπαιδεία για την εισαγωγή τους στο Πανεπιστήμιο.

Είναι φανερό ότι δεν παρατηρείται διαφωνία των κομμάτων, με τα οποία συμφωνεί και η εκπαιδευτική κοινότητα αλλά και η κοινωνία ευρύτερα. Εξάλλου, το επιτυχημένο κάποτε και απαρχαιωμένο σήμερα σύστημα, που δεν εφαρμόζεται στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών. Απαιτείται ένας τρόπος εισαγωγής στο Πανεπιστήμιο σύγχρονος και λιγότερο πιεστικός για παιδιά και γονείς. Καθώς, λοιπόν, τις προάλλες ζητήθηκε από το ΠΑΣΟΚ να συζητηθεί στην Βουλή το σημαντικό αυτό θέμα της πρόσβασης στο Πανεπιστήμιο, πιστεύω ότι δεν υπάρχει πλέον λόγος άλλης αναβολής. Επιτέλους, ας προχωρήσουμε!

Η κυρία Στέλλα Πριόβολου είναι ομότιμη καθηγήτρια, πρόεδρος Σώματος Ομοτίμων Καθηγητών ΕΚΠΑ, έφορος Σχολών Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός.