Είχε επενδύσει σε ένα ψέμα. Άλλωστε τα τελευταία χρόνια ζει σε ένα δικό του κόσμο, με το περιβάλλον του να μην καταγράφει την πραγματικότητα, αλλά να του λέει αυτό που θέλει να ακούσει.

Στην τελευταία (κατά τα φαινόμενα) εμφάνισή του ως πρόεδρος της ΕΟΚ, ο Γιώργος Βασιλακόπουλος είχε υποστηρίξει ότι οι εκλογές θα γίνουν του χρόνου (2021). Έτσι ήθελε να πιστεύει κι η σημερινή απόφαση της ΓΓΑ τον έκανε να χάσει το έδαφος κάτω από τα πόδια του.

Ο εκνευρισμός του ήταν έκδηλος, οι φωνές έβγαιναν έξω από τα γραφεία της Ομοσπονδίας στο ΟΑΚΑ. Κατάλαβε ότι έφτασε το τέλος εποχής και πως πλέον δεν μπορεί να στηριχθεί πουθενά.

Τελευταία του ελπίδα το ΣτΕ, όπου θα επιχειρήσει (αν προλάβει) να προσβάλει ως αντισυνταγματικό τον νόμο, που θέτει όριο ηλικίας στους συμμετέχοντες στις εκλογές. Κι αυτό, όμως, είναι χαμένο παιχνίδι, καθώς όρια ηλικίας έχει κι η ΔΟΕ, όριο ηλικίας θέτει σε διαφορετικά επίπεδα κι η ΕΟΚ, οπότε χαμένος κόπος.

Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος θα είναι τυπικά πρόεδρος της ΕΟΚ για άλλους τρεις μήνες. Μόνο που σε αυτό το διάστημα όλοι γνωρίζουν ότι είναι χωρίς επόμενη μέρα, άρα πλέον δεν μπορεί να πείσει κανέναν, δείχνοντας πυγμή και δύναμη. Η Ομοσπονδία αλλάζει σελίδα. Δεν ξέρουμε ποιος θα είναι ο επόμενος, ξέρουμε ότι το καθεστώς Βασιλακόπουλου θα είναι παρελθόν σε λίγους μήνες. Ήδη μετράμε αντίστροφα…

Όποιος τον είδε στο τελευταίο διάγγελμα, διαπίστωσε πόσο έξω από τα πράγματα είναι. Δεν πέτυχε τίποτα απ’ όσα ισχυρίστηκε ότι θεωρούσε δεδομένα. Πλέον θα πάρει τη θέση που έπρεπε να είχε πάρει εδώ και καιρό, να αποσυρθεί κι η ιστορία θα κρίνει την παρουσία του.

Φεύγει ως ο άνθρωπος που δίχασε όσο κανείς άλλος το ελληνικό μπάσκετ, φεύγει έχοντας αφήσει μια Ομοσπονδία διαλυμένη, τον ΕΣΑΚΕ παραμάγαζο στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, την ΟΔΚΕ σε φιλικά χέρια, που όμως δεν μπορούν να την κρατήσουν στο ύψος της.

Φεύγει, έχοντας κάνει όσο κακό μπορούσε, αφήνοντας τα τελευταία χρόνια να αλωνίζουν οι ημέτεροι. Άλλα για όλα αυτά, έχουμε χρόνο να γράψουμε πολλά, καθώς τώρα πολλά κλειστά στόματα θα ανοίξουν…