Ξαναχτύπησε ο τρομερός Θανάσης Καρτερός, που από κομμουνιστής και διευθυντής του Ριζοσπάστη κατέληξε να μεταφράζει… τα μπινελίκια του Ιβάν Σαββίδη προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτή τη φορά τα έβαλε με τους εργαζομένους στο Ρ/Σ «Στο Κόκκινο», επειδή εξέφρασαν δια του εκπροσώπου την αλληλεγγύη τους στους απολυμένους εργαζομένους στην εφημερίδα Documento.

Γιατί εάν δεν το ξέρετε, την ώρα που ο Βαξεβάνης ζητά υπογραφές συμπαράστασης ενάντια στη φίμωση που υποστηρίζει ότι δέχεται η εφημερίδα του επειδή δεν παίρνει την ίδια διαφήμιση, ο ίδιος απολύει εργαζομένους.

Τι πιο φυσιολογικό επομένως εργαζόμενοι να εκφράσουν αλληλεγγύη σε εργαζομένους.

Ιδίως όταν εργάζονται σε ένα μέσο που είχε και αυτό προβλήματα απολύσεων στο παρελθόν και ξέρουν τι σημαίνει αυτό.

Όμως, για τον Θανάση Καρτερό οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να εκφράζουν αλληλεγγύη στους εργαζομένους, αλλά στους… εργοδότες.

Να αποδέχονται δηλαδή τη λογική ότι ο εργοδότης πάντα έχει δίκιο, ακόμη και όταν κάνει απολύσεις.

Μόνο που όλα αυτά απλώς δεν έχουν σχέση με την αριστερά.

Να το πω απλά: στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο δεν θα τα δεις.

Σε καμιά ανακοίνωση του ΣΕΒ είναι πιο πιθανό.

Και δεν μένει μόνο σε αυτό ο Καρτερός, αλλά ουσιαστικά αμφισβητεί και την ίδια τη στάση των εργαζομένων στο «Κόκκινο».

Καταρχάς, όπως πάντα κάνουν τα αφεντικά σε αυτές τις περιπτώσεις, ρωτάει εάν η ανακοίνωση εκφράζει όλους τους εργαζομένους ή όχι, σαν να θέλει να πει ότι μια μειοψηφία υφάρπαξε τη συναίνεση των υπολοίπων που κανονικά θα πανηγύριζαν για τις απολύσεις συναδέλφων τους.

Έπειτα, αμφισβητεί το εάν όλες οι απολύσεις στο Documento είναι απολύσεις υποστηρίζοντας μάλιστα ότι υπήρξαν «ύποπτες παραιτήσεις», ενώ αμφισβητεί και το εάν είχαν εκδικητικό χαρακτήρα.

Και το κυριότερο τους εγκαλεί γιατί δεν ασχολήθηκαν πρώτα με την επίθεση που δέχεται η εφημερίδα του Βαξεβάνη.

Δηλαδή, κατά τη γνώμη του υποτίθεται κομμουνιστή Καρτερού, οι εργαζόμενοι θα έπρεπε πρώτα να συμπαραστέκονται στον ιδιοκτήτη ενός ιδιωτικού μαγαζιού και μόνο έτσι θα δικαιούνται να πουν κάτι για απολυμένους συναδέλφους τους.

Όλα αυτά είναι απλώς κατάντια.

Γιατί όταν ξεπουλάς κάθε ιδεολογία για την προσκόλληση στην εξουσία, όχι μόνο καταλήγεις να θεωρείς πολιτική παρέμβαση την προσπάθεια να υπάρξει «αριστερή διαπλοκή» αλλά αποκτάς και την κυνική οπτική του καπιταλιστή.

Και έτσι φτάνει κανείς να πει ότι νόμος είναι το συμφέρον του ιδιοκτήτη και όχι το δίκιο του εργάτη.

ΥΓ. Και επειδή θα ακούσω πάλι για απολύσεις στον πρώην ΔΟΛ κ.λπ. Εγώ ξέρω ότι στην Alter Ego έχει αυξηθεί και ο συνολικός αριθμός εργαζομένων και ο συνολικός αριθμός εργαζόμενων δημοσιογράφων.