Περίπου ένα εκατομμύριο μουσουλμάνοι Ροχίνγκια ενδέχεται να χάσουν σύντομα την ζωτικής σημασίας σύνδεσή τους με τον έξω κόσμο, σε περίπτωση που η κυβέρνηση του Μπαγκλαντές προχωρήσει στην απειλή της να αναστείλει τις υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας στον μεγαλύτερο προσφυγικό καταυλισμό του κόσμου.

Επικαλούμενος την κρατική αλλά και τη δημόσια ασφάλεια, ο υπουργός τηλεπικοινωνιών του Μπαγκλαντές διέταξε αυτή την εβδομάδα την αναστολή των υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας σε στρατόπεδα γεμάτα μουσουλμάνους Ροχίνγκια που εγκατέλειψαν την Μιανμάρ έπειτα από την εθνοκάθαρση που συντελείται εκεί. Το μπλακάουτ είναι προγραμματισμένο να τεθεί σε ισχύ μέχρι την Κυριακή.

Η οδηγία της Ρυθμιστικής Αρχής Τηλεπικοινωνιών του Μπαγκλαντές, η οποία εκδόθηκε την περασμένη Κυριακή, επισημαίνει ότι μόνο πολίτες του Μπαγκλαντές επιτρέπεται να διαθέτουν κάρτες SIM και απαγορεύουν την πώληση υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας στους καταυλισμούς. Στις εταιρείες τηλεπικοινωνιών που παραβιάζουν την εντολή θα επιβληθούν πρόστιμα.

Ενώ το Μπαγκλαντές έχει υποδεχτεί έναν τεράστιο πληθυσμό απάτριδων Ροχίνγκια, η κυβέρνηση αρνείται να τους αναγνωρίσει ως πρόσφυγες και να τους παραχωρήσει τα δικαιώματα που έχουν με αυτό το “στάτους” και επιχειρεί τον επαναπατρισμό τους.

Όπως σε κάθε προσφυγικό καταυλισμό αυτού του μεγέθους, τα περιστατικά βίας, οι δολοφονίες, το εμπόριο ναρκωτικών και οι βιασμοί είναι καθημερινά φαινόμενα. Η εγκληματική δραστηριότητα ήταν ένας από τους λόγους που οι αξιωματούχοι του Μπαγκλαντές δικαιολόγησαν την απαγόρευση των κινητών τηλεφώνων. Οι Ροχίνγκια από την πλευρά τους, λένε ότι πρόκειται για μια άδικη τιμωρία.

“Πώς θα επικοινωνούμε με τους συγγενείς μας χωρίς κινητό τηλέφωνο;” αναρωτιέται ο Μοχάμεντ Γιουσούφ ο οποίος ζει στον καταυλισμό. Όπως δηλώνει στους New York Times, “εάν κάποιος από τους συγγενείς μας αρρωστήσει ή πεθάνει δεν θα μάθουμε το παραμικρό”.

Από τη Σρι Λάνκα και την Ινδονησία, ως το Σουδάν και την Ινδία, οι αρχές κατεβάζουν το διαδίκτυο προκειμένου να “συσκοτίσουν” περιοχές συγκρούσεων ώστε να μη γνωρίζει ο κόσμος τι πραγματικά συμβαίνει. Ήδη από τον περασμένο Ιούνιο στο κρατίδιο Ρακχίν της Μιανμάρ όπου οι Ροχίνγκια διώκονται από τον βιρμανικό στρατό, η κυβέρνηση έκλεισε τις υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας.

Ενώ η πρόσβαση στο Internet αποκαταστάθηκε σε τέσσερις πόλεις αυτό το μήνα, ομάδες για τα ανθρώπινα δικαιώματα προειδοποιούν ότι ο στρατός συνεχίζει τις εισβολές εναντίον των Ροχίνγκια, κάτι που αποτελεί έγκλημα πολέμου.

Αυτή την εβδομάδα, εμπειρογνώμονες των Ηνωμένων Εθνών ζήτησαν ανεξάρτητη έρευνα σχετικά με τους θανάτους τουλάχιστον 15 Ροχίνγκια που έχασαν τη ζωή τους ενώ βρίσκονταν υπό κράτηση από τον στρατό της Μιανμάρ. Οι άνδρες κατηγορήθηκαν ότι συνδέονταν με τον στρατό του Αρακάν, μια εθνικιστική πολιτοφυλακή των Ροχίνγκια. Άλλοι άμαχοι Ροχίνγκια βρίσκονται υπό κράτηση χωρίς επικοινωνία ή μπορεί να έχουν βασανιστεί, όπως ανέφεραν οι ερευνητές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών.

Εδώ και αρκετούς μήνες, τόσο η Μιανμάρ όσο και το Μπαγκλαντές συντηρούν ένα αφήγημα σύμφωνα με το οποίο, επίκεινται επαναπατρισμοί χιλιάδων Ροχίνγκια. Στην τελευταία αποτυχημένη προσπάθεια, στα τέλη του περασμένου μήνα, οι αρχές πραγματοποίησαν μια εκκαθάριση 3.450 Ροχίνγκια ώστε να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Οι αρχές του Μπανγκλαντές ετοίμασαν λεωφορεία όμως κανείς δεν εμφανίστηκε.

Αντ ‘αυτού, οι Ροχίνγκια παρέμειναν στους καταυλισμούς παίρνοντας μέρος στις ειρηνικές διαδηλώσεις με αφορμή τη δεύτερη επέτειο του διωγμού τους από τη Μιανμάρ. Γυναίκες έβγαζαν λόγους, ηλικιωμένοι προσεύχονταν και οι αρχηγοί των καταυλισμών κατήγγειλαν το σχέδιο της κυβέρνησης του Μπαγκλαντές να τους επαναπροωθήσουν πίσω στην πατρίδα.