Ο Χριστός για να πείσει τους μαθητές του και τους πιστούς χρειάσθηκε να κάνει θαύματα. Την ίδια ανάγκη έχουν και οι πολιτικοί για να πείσουν τους ψηφοφόρους.

Σήμερα, όμως δεν γίνονται θαύματα. Γι’ αυτό ανακάλυψαν τη διαφήμιση που κάνει θαύματα. Πρόσωπα, ιδέες, προγράμματα γίνονται πλέον απανταχού της γης διαφημιστικά προϊόντα. Προβάλλονται όπως και τα εμπορικά προϊόντα και οι υπηρεσίες των επιχειρήσεων.

Οι επικοινωνιολόγοι «πακετάρουν» με χρώματα τα προγράμματα και με λέξεις «θαυματουργές», που χαϊδεύουν τα αυτιά των ψηφοφόρων κάνουν «θαύματα» στον ψυχισμό τους.

Γι’ αυτό παρατηρούμε παντού στον πλανήτη η πολιτική να έχει μετακομίσει από τα «κομματικά τείχη» στα πάνελ των TV και του ηλεκτρονικού τύπου. Γι’ αυτό βλέπουμε σε περιόδους κρίσης να φυτρώνουν παρατάξεις σαν τα μανιτάρια με επικεφαλής κάποιον αρχηγό (λαϊκιστή, ρεαλιστή, ξενοφοβικό ή φασίστα) και χωρίς κομματικό «στρατό».

Το παιχνίδι της πολιτικής παίζεται με το μέγεθος και την ποιότητα της πολιτικής δημοσιότητας. Ακόμη και οι συζητήσεις στα κοινοβούλια αποκτούν ενδιαφέρον για τους πολίτες, μονάχα όταν φθάνουν στα ΜΜΕ. Η δυναμική, η επιρροή των πολιτών και ο λόγος των συλλογικοτήτων και των φορέων για τις εξελίξεις στις δημόσιες υποθέσεις έχει εξασθενίσει.

Όλα έχουν περιέλθει στον ανώτατο εκπρόσωπο της εκτελεστικής εξουσίας. Πρόεδρο ή Πρωθυπουργό και σε ελάχιστα στελέχη που έχουν πρόσβαση στον αρχηγό και αποκτούν πολιτική διαφήμιση. Αυτή η κατάσταση εξαπλώνεται σε ολόκληρο τον πλανήτη και φθάνει ως διαφημιστικό προϊόν σε κάθε σπίτι. Η εκστρατεία του κ. Τραμπ, του κ. Μακρόν και άλλων μαρτυρούν αυτή τη νέα κατάσταση πραγμάτων.

Στα «θαύματα» της πολιτικής διαφήμισης, ο πολίτης δεν είναι εύκολο να κρίνει την ουσία και την αξία των διαφημιστικών «πακέτων» και εκ των πραγμάτων γίνεται θεατής ή αδιάφορος. Τα μαζικά fake news στο διαδίκτυο με την παραπληροφόρηση, κάνουν το «μαύρο – άσπρο» και ερεθίζουν τα πάθη των ψηφοφόρων. Ο πόλεμος της ηλεκτρονικής παραπληροφόρησης των ψηφοφόρων ανά τον κόσμο έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις. Τα εκλογικά σώματα επηρεάζονται σημαντικά από τη δύναμη των «θαυμάτων» της τηλεόρασης. Οι έρευνες για τα fake news στην εκλογή του κ. Τραμπ και η ανάμειξη της Ρωσίας, δεν έχουν σταματήσει. Ψίθυροι και φήμες υποστηρίζουν ότι οι επιθέσεις στον κυβερνοχώρο εξαπλώνονται παντού, όπως και στις εκλογές κρατών – μελών της Ε.Ε.

Στις κοινωνίες μας ζούμε ένα φαντασιακό κόσμο που δημιουργείται από τις πολιτικές αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις. Όταν μάλιστα περνάμε σε προεκλογικούς περιόδους, οξύνονται τα πράγματα. Ο πιο πετυχημένος ηγέτης είναι αυτός που ξέρει να εμπορεύεται ελπίδα στους ψηφοφόρους και στο γυαλί να πουλάει χειραψίες και αγκαλιές με τα παιδιά και τον κόσμο. Ο συναισθηματικός κόσμος των πολιτών σαγηνεύεται από την εμπορευματοποίηση της ελπίδας και της εικόνας.

Στη χώρα των θαυμάτων, στην πατρίδα μας, η εκάστοτε πολιτική εξουσία είναι εθισμένη και βαθιά πεπεισμένη ότι κατέχει το «αλάθητο του Πάπα» και ότι τα θαύματά της είναι μοναδικά και αξεπέραστα.

Σ’ αυτή τη γραμμή χαράσσεται το σύνθημα των κυβερνόντων: «πετύχαμε εκεί που ΟΛΟΙ οι άλλοι απέτυχαν»!!! Και συνεχίζουν: «γι’ αυτό δεν θα

παραδώσουμε το σκήπτρο της εξουσίας στους μνηστήρες παλιάς κοπής». Συνεπώς, το διακύβευμα των εκλογών συμπυκνώνεται στο δίλημμα: «θα πάμε μπροστά με (ΣΥΡΙΖΟΑΝΕΛ) ή θα γυρίσουμε πίσω; (με Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ)». Ο κυβερνητικός λόγος και οι παραστάσεις τους διαμορφώνουν κάθε φορά μία νέα πραγματικότητα. Στα κυβερνητικά «θαύματα», υπάρχει μία και μόνη εξουσία που κατέχει την απόλυτη αλήθεια για όλα τα γεγονότα που συμβαίνουν στη χώρα των θαυμάτων. Γινόμαστε μάρτυρες δηλώσεων όπως:

Για την τραγωδία στο Μάτι, όσοι εκφράζουν διαφορετική άποψη από την κυβέρνηση είναι «τυμβωρύχοι» που ψάχνουν για πολιτική «προίκα» για να πείσουν τους ψηφοφόρους.

Για τον ερχομό στην Ιθάκη του κ. Τσίπρα έγιναν πολλά σχόλια, αλλά πληροφορήθηκε ο λαός από το στόμα του ότι «τελείωσαν τα μνημόνια και βγήκαμε στο ξέφωτο»!!!

Και μετά ήρθε η μεγάλη εικόνα της ΔΕΘ. Η επίσημη πλέον έναρξη του προεκλογικού αγώνα. Στον λόγο του κ. Τσίπρα ακούσθηκαν νέα μηνύματα. Μας πληροφόρησε ότι η οικονομία πάει καλά και ο κόσμος φαίνεται δεν το έχει καταλάβει. Και διαχώρισε τον πολιτικό κόσμο «σ’ αυτούς που μας έβαλαν στα μνημόνια και για τους ίδιους που μας έβγαλαν από τα μνημόνια». Βέβαια, δεν είναι εύκολο το σύνθημα αυτό να συγκινήσει τον ψυχισμό των ψηφοφόρων. Τα γεγονότα δεν αλλάζουν όπως οι δηλώσεις και τα «θαύματα των κυβερνόντων». Τέσσερα γεμάτα χρόνια υπηρέτησαν τα μνημόνια και οι θεσμοί πηγαινοέρχονταν στο Χίλτον. Τώρα ξεκίνησαν να μας επιθεωρούν και να μας εποπτεύουν τουλάχιστο στα Υπουργεία εκεί που έρχονταν η Τρόικα!!

Μέχρι χθες ηχούσε στ’ αυτιά μας το «ολιστικό» κυβερνητικό πρόγραμμα. Στη ΔΕΘ ακούσαμε ένα άλλο πρόγραμμα εμπροσθοβαρές με παροχές ή

ελαφρύνσεις. Η αλήθεια είναι ο κ. Τσίπρας προσπάθησε να στρογγυλέψει τα πράγματα όπου υπήρχαν μεγάλες δυσάρεστες αιχμές και με σταγονόμετρο εξήγγειλε μέτρα για την επόμενη κυβέρνηση στα επόμενα χρόνια. Έμειναν όμως τα αγκάθια αυτά του αφορολόγητου και των περικοπών των συντάξεων που αφορούν το σήμερα και πολλούς. Και εδώ το γαϊτανάκι δεν έχει τελειώσει. Η κυβέρνηση «μαδάει τη μαργαρίτα» να τις κόψει ή όχι τις προσωπικές διαφορές. Παράλληλα αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να συμφωνήσει με τους θεσμούς ή να το παίξει αντάρτικο αν έρθουν οι εκλογές πιο κοντά. Με αυτά και άλλα ο κ. Τσίπρας κατάφερε με τις εξαγγελίες να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και όλοι άρχισαν να μετράνε με τη μεζούρα τα μέτρα.

Το πρόβλημα είναι ότι οι δανειστές από τη μία και οι αγορές από την άλλη δεν πείθονται από δηλώσεις και «θαύματα» και ούτε χορεύουν όπως διαπιστώσαμε από τα «τύμπανα» της κυβερνώσας αριστεράς. Ο επιχειρηματικός κόσμος, οι ελευθεροεπαγγελματίες που ζουν την πραγματικότητα και την καθημερινότητα, δεν βλέπουν να άλλαξε κάτι. Απεγνωσμένα ζητάνε να σταματήσουν οι πολιτικοί και κύρια οι κυβερνώντες που έχουν και την ευθύνη της διακυβέρνησης να κάνουν θαύματα, προβάλλοντας φανταστικούς κόσμους και να κάνουν σκιαμαχίες. Είναι καιρός αντί για θαύματα να γίνονται έργα. Και τι δεν ακούμε αυτές τις μέρες. Ο κ. Καμμένος υποστηρίζει ότι εκφράζει τη γνήσια Ν.Δ. του Καραμανλή. Η κα. Παπακώστα, στο ζεστό θρόνο της Υπουργού, μας ενημέρωσε ότι ο «καραμανλισμός» είναι ιδέα την οποία αυτή εκφράζει και σήμερα στρατεύεται με την κυβέρνηση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ στο μονοπάτι του δικομματισμού (που κατηγορούσε χρόνια τώρα η αριστερά) καλεί όλες τις προοδευτικές δυνάμεις (ΠΑΣΟΚ κ.α.) να επιλέξουν να συνταχθούν μαζί του ή άλλως «εξ αντιπαραβολής» διαλέγουν δεξιά. Δεν βλέπουν άλλον ορίζοντα, άλλες εναλλακτικές

προτάσεις. Πιστεύουν ότι οι ερχόμενες εκλογές είναι για δύο (ΣΥΡΙΖΑ – Ν.Δ.) και όχι για πολλούς. Αυτές είναι οι νέες ευαισθησίες της κυβερνώσας αριστεράς. Αλλά o τελικός κριτής είναι ο λαός.

Στη χώρα των θαυμάτων πρέπει οι πολίτες να προσγειώνουν το πολιτικό προσωπικό και ιδιαίτερα τους κυβερνόντες στην πραγματικότητα.

Τα θαύματα και οι σωτήρες μας τελείωσαν.