Ο Τραμπ και ο Ερντογάν με λέξεις και πράξεις τείνουν να διαμορφώσουν μία «νέα» σχολή του πολιτεύεσθαι. Ο λαϊκισμός και ο αυταρχισμός, συνθέτουν το νέο πρόσωπο άσκησης πολιτικής εξουσίας που είναι παλιός, διαχρονικός και καταστροφικός.
Ο «τραμπισμός» έχει ως χαρακτηριστικό την «ενός ανδρός αρχή» και την αυταρχική ή απολυταρχική άσκηση της εξουσίας. Ο λαϊκισμός σε διάφορες μορφές, είτε με εμπορευματοποίηση της ελπίδας, είτε με την κατασκευή μετώπων και εχθρών, συνοδεύει αυτές τις μορφές διακυβέρνησης.
Ο «ερντογανισμός» έχει τα ίδια χαρακτηριστικά, αλλά ο αυταρχικός τρόπος διακυβέρνησης γίνεται περισσότερο απόλυτος και απολυταρχικός. Όποιος διαφωνεί άτομο ή συλλογικότητα ή ΜΜΕ πεθαίνει. Είναι εχθρός και πρέπει να εξοντωθεί. Και οι δύο αυτές σχολές επιδιώκουν με κάθε τρόπο να ελέγξουν και να υποτάξουν τη δικαστική και νομοθετική εξουσία. Στις ΗΠΑ υπάρχουν «αντισώματα», φορείς «αντι-εξουσίας» που αντιπαρατίθενται στον «τραμπισμό». Στον «ερντογανισμό» όποιος διαφωνεί πάει φυλακή, τόσο απλά. Και οι δύο αυτοί τρόποι διακυβέρνησης, σε διάφορες μορφές, αποτελούν τις σύγχρονες απειλές της Δημοκρατίας και των διεθνών σχέσεων ειρηνικής συνύπαρξης λαών και κρατών.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων, οι θεσμοί της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας γίνονται συνεχώς και πιο ανίσχυροι και ασθενείς. Ο ηγεμόνας, ή «ενός ανδρός αρχή», κυριαρχεί και υποτάσσει τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς, της Δημοκρατίας. Οι κοινωνικές και συλλογικές κοινότητες, οι φορείς χάνουν τη διαπραγματευτική τους ισχύ. Ακόμη και τα Κοινοβούλια χάνουν την αίγλη τους έναντι της εκτελεστικής, ηγεμονικής εξουσίας. Οι μόνες «αντι- εξουσίες» σ’ αυτές τις μορφές διακυβέρνησης είναι τα ΜΜΕ. Ο «τραμπισμός» λυσσαλέα πολεμάει τα μέσα αυτά και τα χαρακτηρίζει ως «εχθρούς του λαού» και φορείς παραγωγής «fake news».
O «ερντογανισμός» δεν πολεμά απλά τα ΜΜΕ, δεν τα θεωρεί «εχθρούς του λαού» αλλά είτε τα εξαγοράζει με φίλους, είτε φυλακίζει τους δημοσιογράφους, είτε φιμώνει και λογοκρίνει κάθε είδηση. Αναβιώνει τις απολυταρχικές μορφές εξουσίας της Ανατολής.
Ο Τραμπ με τον λαϊκισμό και τον αυταρχισμό, θέλει να «αποκαταστήσει» τη μονοπωλιακή ηγεμονία των ΗΠΑ στον πλανήτη, ως δύναμης «πανταχού παρούσα και τα πάντα πληρούσα», αδιαφορώντας πλήρως για την άποψη άλλων εθνών και κρατών. Μάλιστα, σε έναν κόσμο που γρήγορα γίνεται πολυπολικός οικονομικά, τεχνολογικά και στρατιωτικά. Ο Ερντογάν στο ίδιο μήκος κύματος ονειρεύεται την ανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και με τρόπο απολυταρχικό και περιφρονητικό, σε οποιαδήποτε διαφορετική άποψη και εναλλακτική πρόταση για τις κοινές υποθέσεις, απειλεί τόσο την κοινοβουλευτική Δημοκρατία, όσο και τα γειτονικά κράτη, όταν δεν υποτάσσονται στις επιδιώξεις του.
Αυτό το «πνεύμα» διακυβέρνησης του «τραμπισμού» και του «ερντογανισμού», εξαπλώνεται στον πλανήτη και την Ε.Ε. το βιώνουμε σε διάφορες μορφές «αντισυστημικές» εθνικιστικές, ξενοφοβικές και φασιστικές (Γαλλία, Αυστρία, Ουγγαρία, Ιταλία κ.α.). Αυτές οι μορφές διακυβέρνησης που αναβιώνουν τον αυταρχισμό και τον απολυταρχισμό του «ηγεμόνα» (με θεϊκή προέλευση ή με μιντιακή και χρηματιστική προέλευση) αποτελούν τις σύγχρονες απειλές της Δημοκρατίας και της ειρηνικής συνύπαρξης των λαών και των κρατών. Αυτός ο τρόπος διακυβέρνησης, έρχεται σε ρήξη με τον δυτικό πολιτισμό, που σέβεται τη διαφορετικότητα στις εναλλακτικές προτάσεις για τις δημόσιες υποθέσεις.
Ο «τραμπισμός» αλλά και ο «ερντογανισμός» έχουν μία ιδιαίτερη αγάπη στις κάθε λογής αυταρχικής εξουσίας, αλλά και δεν διστάζουν να συγκρούονται μεταξύ τους. Κλασικό παράδειγμα η σύγκρουση Τραμπ – Ερντογάν και Τραμπ με Ε.Ε., Ρωσία, Κίνα, Καναδάς κ.α.. Εδώ στη γειτονιά μας γίνονται μάχες που επηρεάζουν άμεσα τα εθνικά μας συμφέροντα και την ειρήνη. Ο «ερντογανισμός» διαμορφώνει μία νέα κατάσταση, όχι θετική για τα εθνικά μας θέματα (Κύπρος, Αιγαίο, Θράκη). Εμείς ως απλοί θεατές παρακολουθούμε τις εξελίξεις και κάνουμε και καμιά «παλληκαριά» να απελαύνουμε κανά δυο Ρώσους διπλωμάτες!!!
Κάνουμε καμιά «παλληκαριά» πανηγυριώτικη με διάγγελμα από την όμορφη Ιθάκη, ότι σκίσαμε επιτέλους τα μνημόνια!! Και ας γνωρίζουμε ότι η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Ότι η χώρα και οι πολίτες μέχρι το 2060 πρέπει να δώσουν μάχες για να κερδίσουν τη μετά- κρίση εποχή. Ως σύγχρονος πολυμήχανος αρχηγός ο κ. Τσίπρας, έκανε τον ερχομό στην Ιθάκη, προειδοποιώντας μνηστήρες και αντιπάλους που επιδιώκουν να πάρουν το σκήπτρο, ότι δεν θα παραδώσει τη χώρα σ’ αυτούς!!! (τους παλιούς, τους διεφθαρμένους που αποτελούν το «μαύρο μέτωπο»). Οι δανειστές και οι εταίροι μας, αφού έχουν διασφαλίσει τα δάνειά τους, με το αζημίωτο μέχρι το 2099, χαιρετίζουν το τέλος του 3ου προγράμματος, αλλά ταυτόχρονά θυμίζουν ότι οι ρυθμίσεις και οι δεσμεύσεις των μνημονίων θα παραμείνουν και θα έρχονται να ελέγχουν μόνο 4 φορές το χρόνο!!!
Δυστυχώς, η άσκηση εξουσίας με διαγγέλματα και απολυτότητες, χωρίς σεβασμό στη διαφορετικότητα και τις εναλλακτικές προτάσεις των αντιπάλων, μας φέρνουν πιο κοντά στον «τραμπισμό» και τον «ερντογανισμό». Φαίνεται ότι οι κυβερνώντες αλληθωρίζουν με αυτές τις μορφές διακυβέρνησης. Τα γεγονότα μαρτυρούν και επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς μας. Με το επικοινωνιακό πολιτικό λεξιλόγιο, οι κυβερνώντες κλείνουν το μάτι στον «τραμπισμό» και τον «ερντογανισμό» και με τις λέξεις προσπαθούν να κρύψουν την πραγματικότητα. Με τα λόγια έχουν κάνει εχθρούς τα ΜΜΕ, ότι δήθεν διασπείρουν fake news. Γιατί δεν συμφωνούν μαζί τους. Κανένας σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην έκφραση λόγου εναλλακτικών προτάσεων των πολιτικών αντιπάλων. Συνεχή διαγγέλματα του κ. Τσίπρα, κάθε τρεις και λίγο εκφωνεί μονολόγους. Απόλυτη κυριαρχία της εκτελεστικής εξουσίας έναντι της νομοθετικής και δικαστικής εξουσίας, εξασθένιση των συλλογικοτήτων κ.α.
Το πιο σημαντικό είναι ότι οι κυβερνώντες ως συμπολιτευόμενοι – αντιπολιτευόμενοι, αφού συνειδητοποιούν ότι χάνουν τη μάχη, ξανάρχισαν να «εμπορεύονται» υποσχέσεις, ελπίδες και όνειρα στους βαθιά πληγωμένους από τις συνέπειες των μνημονίων. Να αγκαλιάζονται και να φιλιούνται με τους δανειστές, ταυτόχρονα όμως να υπόσχονται ότι θα κάνουν «αντάρτικο» ενάντια στους δανειστές για να μην γίνουν περαιτέρω περικοπές σε συντάξεις, στο αφορολόγητο κ.α.
Για να πάρει η Ελλάδα στα χέρια της τις τύχες του λαού και της χώρας, πρέπει να δημιουργήσει σοβαρά αντισώματα ενάντια στον λαϊκισμό και τον αυταρχισμό. Ενάντια στον «τραμπισμό» και τον «ερντογανισμό» και να μην αλληθωρίζει και να κλείνει το μάτι σ’ αυτές τις μορφές διακυβέρνησης.
Ο κ. Λουκάς Θ. Αποστολίδης είναι δικηγόρος, πρ. Αντιπρόεδρος της Βουλής.