O Nίκος φθάνει από το εξωτερικό ως επισκέπτης στα Εξάρχεια. Σκοπεύει να μείνει λίγες ημέρες εκεί στους συγγενείς του, προτού φύγει για διακοπές στην Πάρο. Ο θείος του όμως βρίσκεται στο νοσοκομείο και η θεία του Ναταλία του ζητεί να τη βοηθήσει στο οικογενειακό καφέ-μπαρ που διατηρούν.
Και εκεί ο Νίκος θα μπλεχθεί στην καθημερινότητα της γειτονιάς και των χαρακτήρων της. Στα Εξάρχεια του πάρκου Ναυαρίνου και των γκράφιτι, στα οράματα του αγωνιστή Τζίμπη, στη σκληρή καθημερινότητα του τοξικομανούς Γιάννη και στα όνειρα για μια φυγή στο εξωτερικό του πιτσιρικά μετανάστη Ιμράν.
Αυτόπτης μάρτυρας σχεδόν σε κάθε καρέ, ένας ανάπηρος, γενναίος, αδέσποτος σκύλος, χωρίς όνομα. Και έτσι ο Νίκος θα περάσει στα Εξάρχεια ένα γλυκόπικρο καλοκαίρι και θα φύγει τη στιγμή που «πιάνει ψύχρα». Αυτό είναι το σύμπαν των ηρώων του Δημήτρη Μαστώρου και του Νίκολας Γουότερς. Το σύμπαν των ηρώων του κόμικ «Εξάρχεια Το πικρό νεράντζι».
Σύμφωνα με το Βήμα ο 28χρονος έλληνας κομίστας Δημήτρης Μαστώρος γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Βέλγιο. «Μετακομίσαμε στα Εξάρχεια όταν ήμουν 12 ετών. Ξαφνικά ανακάλυψα αυτή τη γειτονιά και τον κόσμο της, τα γκράφιτι, τη νύχτα, τις καταλήψεις, τον λόφο του Στρέφη, τις συγκρούσεις με το κράτος, τα ναρκωτικά και τον καλλιτεχνικό της κόσμο. Μεγάλη διαφορά από ό,τι είχα γνωρίσει ως τότε στις Βρυξέλλες. Η διαφορά ήταν κυρίως ότι ξαφνικά μπήκε στην καθημερινότητά σου αυτό που όταν ήσουν παιδί σού φαινόταν βίαιο και βρώμικο και δεν καταλάβαινες τι κρυβόταν πίσω του. Το τι κρύβεται το μαθαίνεις πολύ αργότερα».
Πώς γεννήθηκε ο ήρωας
Τα κόμικς τα αγαπούσε από παιδί. «Μικρός δεν διάβαζα εύκολα βιβλία» αναφέρει. «Και όταν άρχισα να ζωγραφίζω, πήγα γρήγορα στο κόμικ, γιατί μου έδινε τη δυνατότητα να διηγηθώ κάτι». Συνεργάτης στις γελοιογραφίες και στις αφίσες του περιοδικού «Schooligans», όταν τελείωσε το λύκειο, πέρασε από τη σχολή Ορνεράκη και τελικά έφυγε για σπουδές με κατεύθυνση το κόμικ στη σχολή Saint-Luc στο Βέλγιο, όπου διαμένει σήμερα μόνιμα.
Το κόμικ του «Εξάρχεια Το πικρό νεράντζι» ξεκίνησε ως ένα προσχέδιο της πτυχιακής του. «Αρχικά δεν υπήρχαν αναφορές στο μέρος. Ηταν ένα βράδυ στη γειτονιά, συγκεκριμένα δύο άτομα στον λόφο του Στρέφη και ένα αδέσποτο σκυλί. Ηθελα να δείξω το μέρος σε ένα γαλλόφωνο κοινό, αλλά αφηγηματικά δεν χωρούσαν τα πάντα. Οπότε εκεί που το συζητούσα με τον Νίκολας αποφασίσαμε να συνεργαστούμε και μου πρότεινε έναν κεντρικό ήρωα που θα μπορούσαμε να ταυτιστούμε. Κάπως έτσι γεννήθηκε αυτό το ψηλόλιγνο παιδί, ο Νίκος, που πήρε όσο προχωρούσε το κόμικ τα χαρακτηριστικά μου. Η ιστορία κατά κύριο λόγο είναι ειπωμένη από τον Νίκολας. Εμπνεύστηκε ελεύθερα από κομμάτια της ζωής μου, βάζοντας αναφορές σε μια επιστροφή στα Εξάρχεια, όμως λίγα στοιχεία είναι αυτοβιογραφικά».
