Οι πλοιοκτήτες των μεσογειακών χωρών, μεταξύ των οποίων και οι Ελληνες, είναι ανάμεσα σε αυτούς που πετυχαίνουν τις καλύτερες τιμές στις αγοραπωλησίες πλοίων. Αυτό προκύπτει από έρευνα της VesselsValue (VV), μιας εξειδικευμένης εταιρείας στον χώρο της ναυτιλίας, η οποία προσφέρει αποτιμήσεις για τις αξίες των εμπορικών πλοίων με βάση αλγορίθμους που λαμβάνουν υπόψη δεκάδες δεδομένα τόσο για το συγκεκριμένο πλοίο όσο και για την αγορά. Μάλιστα, όπως επισημαίνει, οι πλοιοκτήτες από τις μεσογειακές χώρες είναι αχτύπητοι στο να εντοπίζουν και να αρπάζουν τις ευκαιρίες της αγοράς.
Η VV λοιπόν ανέλυσε την αγοραστική δραστηριότητα στη ναυτιλιακή αγορά για το δωδεκάμηνο από 1ης Ιουλίου 2015 ως 30 Ιουνίου 2016 με στόχο να προσδιορίσει τις γεωγραφικές περιοχές όπου δραστηριοποιούνται οι πλοιοκτήτες που κάνουν τις καλύτερες διαπραγματεύσεις και πετυχαίνουν τις καλύτερες τιμές.
«Παζάρια»


Για να εντοπίσει τα καλύτερα «παζάρια» συνέκρινε τη διαφορά μεταξύ της τιμής που ανακοινώθηκε ότι πλήρωσε ο πλοιοκτήτης και της τιμής που προκύπτει με βάση τα στοιχεία της VV ότι είναι η αξία του πλοίου την ημέρα της πώλησης. Από τη σύγκριση προσδιορίζει πόσο πάνω ή πόσο κάτω από την αξία του πλοίου της ημέρας της αγοράς πλήρωσε ο πλοιοκτήτης. Με άλλα λόγια, εντόπισε ποιοι πλήρωσαν κάτω από τη δίκαιη τιμή της αγοράς (fair market rate) τη δεδομένη στιγμή. Με αυτόν τον τρόπο προσπάθησε να προσδιορίσει τις γεωγραφικές περιοχές όπου αγοράστηκαν πλοία με έκπτωση.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, πλοιοκτήτες από τη Σκανδιναβία, τη Μεσόγειο, τη Γαλλία και το Βέλγιο αγόρασαν σκάφη κάτω από την εύλογη αξία της αγοράς και ως εκ τούτου οι πλοιοκτήτες σε αυτές τις περιοχές θεωρούνται οι καλύτερες διαπραγματευτές. Πάντως, το αν τελικά η τιμή που πλήρωσαν ήταν σωστή ή όχι θα αποδειχθεί από τη μελλοντική πορεία των αγορών.
Σύφωνα με την VV, το τι αποτελεί καλή διαπραγμάτευση θα μπορούσε να οριστεί ως η διαπραγμάτευση που επιτυγχάνει μια τιμή χαμηλότερη από την τρέχουσα τιμή της αγοράς. Με βάση αυτό μέτρησε τη διαφορά ανάμεσα στην αναφερόμενη τιμή αγοράς και στην αξία του πλοίου που υπολογίζει η ίδια κατά την ημέρα της πώλησης και θεωρεί ότι μια καλή διαπραγμάτευση θα μπορούσε να είναι εκείνη όπου η διαφορά είναι σημαντικά κάτω από την αγοραία αξία της VV, δηλαδή 5% ή χαμηλότερα.

Η μεγάλη (χαμένη;) ευκαιρία της ναυτιλίας
Γιατί οι νέοι δεν αναζητούν διέξοδο στη θάλασσα
Παρά τα υψηλά επίπεδα ανεργίας στη χώρα, η πλειονότητα των νέων δεν βλέπει ως διέξοδο την προοπτική απασχόλησης στον κλάδο της ναυτιλίας. Αυτό προκύπτει από έρευνα της ΕΥ Ελλάδας μεταξύ 1.000 νέων ηλικίας 16-30 ετών και σειρά συνεντεύξεων με στελέχη ναυτιλιακών εταιρειών.
Μόλις το 6% των ερωτηθέντων ανέφερε αυθόρμητα ότι θα ήθελαν να εργασθούν στη ναυτιλία, ενώ, όταν κλήθηκαν να επιλέξουν μεταξύ διαφορετικών κλάδων της οικονομίας, μόλις το 23% δήλωσαν ότι είναι πιθανόν να αναζητήσουν εργασία σε ναυτιλιακές θέσεις στη θάλασσα. Πιο θετική είναι η εικόνα ως προς την απασχόληση σε ναυτιλιακές θέσεις στην ξηρά, όπου το 41% χαρακτήρισε την επιλογή αυτή ως πιθανή.
Ωστόσο κι αυτή η επιλογή υστερεί έναντι της προοπτικής απασχόλησης στον τουρισμό (49%), ενώ κυμαίνεται στα ίδια επίπεδα με το λιανικό εμπόριο (41%). Αυτό σημαίνει ότι τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της απασχόλησης στη ναυτιλία (υψηλές αποδοχές, προοπτικές εξέλιξης, απουσία εποχικότητας) δεν έχουν γίνει κατανοητά.
Η πρόθεση εργασίας στη θάλασσα είναι αισθητά χαμηλότερη μεταξύ των νέων γυναικών (15%).
Οι νησιώτες

Πιο θετικοί εμφανίζονται οι κάτοικοι των νησιωτικών περιοχών, οι οποίοι παραδοσιακά αποτελούσαν τη δεξαμενή άντλησης στελεχών για τον κλάδο, παρά το γεγονός ότι σε αυτές τις περιοχές είναι ιδιαίτερα αυξημένη η ελκυστικότητα της προοπτικής της απασχόλησης στον τουρισμό.Οταν ρωτήθηκαν για τα χαρακτηριστικά που θεωρούν σημαντικά κατά την αναζήτηση εργασίας, οι νέοι που μετείχαν στην έρευνα ανέφεραν το ευχάριστο περιβάλλον (57%), τη μονιμότητα (54%) και τις προοπτικές επαγγελματικής εξέλιξης (50%). Οι υψηλές απολαβές εμφανίστηκαν ως το τέταρτο σημαντικότερο κριτήριο (45%).
Με βάση τα παραπάνω, οι θέσεις εργασίας στη ναυτιλία, ιδιαίτερα στη θάλασσα, κατατάσσονται χαμηλά μεταξύ των επιλογών τους με σημαντικότερο αποτρεπτικό παράγοντα τη «μακρόχρονη απουσία από το σπίτι και την οικογένεια» (65%).
Σχολιάζοντας τα ευρήματα ο κ. Γιάννης Πιέρρος, επικεφαλής του Τομέα Μεταφορών της ΕΥ Κεντρικής και ΝΑ Ευρώπης, σημειώνει: «Η επανασύνδεση των νέων με την ελληνική ναυτική παράδοση είναι κεφαλαιώδους σημασίας. Είναι απαραίτητο να επανατοποθετηθεί ο κλάδος ως προς τις σύγχρονες ανάγκες των νέων».
Η έρευνα έφερε στην επιφάνεια και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ναυτική εκπαίδευση. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες εκπροσώπων των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού (ΑΕΝ) και στελεχών των εταιρειών, ενώ το επίπεδο των εισερχομένων βελτιώνεται, οι ΑΕΝ αντιμετωπίζουν πιεστικά προβλήματα στελέχωσης, υποδομών και χρηματοδότησης. Τα προγράμματα σπουδών δεν έχουν προσαρμοσθεί στη σημερινή πραγματικότητα και στις αλλαγές που επιφέρει η τεχνολογία. Σε μια εποχή διεθνούς έλλειψης πλοιάρχων, μηχανικών και ηλεκτρολόγων και με δεδομένη τη ναυτική παράδοση της χώρας μας, οι Ακαδημίες θα μπορούσαν να ανταγωνισθούν σημαντικές σχολές του εξωτερικού προσελκύοντας ακόμη και ξένους φοιτητές.
Οπως συμπεραίνει ο κ. Παναγιώτης Παπάζογλου, διευθύνων σύμβουλος της ΕΥ Ελλάδας: «Η συμβολή της ναυτιλίας στην οικονομία θα μπορούσε να πολλαπλασιαστεί αν υιοθετηθούν κατάλληλες πολιτικές. Οφείλουμε όλοι, ιδιαίτερα η Πολιτεία και η ναυτιλιακή κοινότητα, να αναλάβουμε πρωτοβουλίες που θα επανασυνδέσουν την κοινωνία με τη ναυτική παράδοση του τόπου μας ούτως ώστε το ελληνικό ανθρώπινο δυναμικό να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που διανοίγονται».
Οι προτάσεις της ΕΥ

  • Υιοθέτηση βέλτιστων πρακτικών από τις ναυτιλιακές εταιρείες ως προς την προσέλκυση και τη διαχείριση ταλέντου. Οι ναυτιλιακές εταιρείες θα πρέπει να υιοθετήσουν πιο εξωστρεφή εταιρική κουλτούρα, να δημιουργήσουν ή και να ενισχύσουν τα τμήματα ανθρώπινου δυναμικού αντιγράφοντας άλλους κλάδους της οικονομίας σε ό,τι αφορά την προσέλκυση ταλαντούχων στελεχών γραφείου, καθώς και να αμβλύνουν, στον βαθμό του εφικτού, τα αντικίνητρα σε ό,τι αφορά τις συνθήκες εργασίας και διαβίωσης στα πλοία.
  • Αναβάθμιση της ναυτικής εκπαίδευσης. Είναι επιτακτική ανάγκη η αποκατάσταση της χρηματοδότησης των ΑΕΝ, η εξύψωση του επιπέδου σπουδών και η στενότερη διασύνδεσή τους με τη ναυτιλιακή κοινότητα, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την κατάρτιση των προγραμμάτων σπουδών.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ