Δώδεκα ολόκληρα χρόνια πέρασαν από το έπος του 2004, όταν μια «παρέα» διεθνών ποδοσφαιριστών έχοντας στον πάγκο τον «τρελό» Γερμανό προπονητή, Ότο Ρεχάγκελ, ξεκίνησε δειλά-δειλά την προσπάθειά της στο Euro της Πορτογαλίας.
Το τέλος μας βρήκε να πανηγυρίζουμε, σαν σήμερα 4 Ιουλίου, σε όλες τις πλατείες της Ελλάδας (και όχι μόνο) την κατάκτηση του τροπαίου. Ημερομηνία αυτή αποτέλεσε σταθμό για το ελληνικό ποδόσφαιρο που απέκτησε διεθνή ταυτότητα και γιατί όχι τη δική του… ανεξαρτησία.
«Πηγαίνουμε για να ευχαριστηθούμε την εμπειρία, να κάνουμε αυτό που ξέρουμε και αν όλα πάνε καλά, να παρατείνουμε όσο μπορούμε την παραμονή μας», είχε πει η «αλεπού» των πάγκων, Ότο Ρεχάγκελ, αλλά ποιος μπορούσε να πιστέψει την κατάληξη, προφανώς ούτε και ο ίδιος.
Η αρχή ήταν το ήμισυ του παντός
Η Ελλάδα ξεκίνησε με ανέλπιστη νίκη επί της διοργανώτριας Πορτογαλίας στην πρεμιέρα (12/6) του Euro 2004, συνέχισε με ισοπαλία επί της Ισπανίας και παρά την ήττα της από τη Ρωσία, στον τελευταίο αγώνα του ομίλου της, προκρίθηκε στα προημιτελικά. Το κακό για τους αντιπάλους της είχε ήδη γίνει… Οι διεθνείς πίστεψαν στους εαυτούς τους, ανέβασαν στα ύψη την ψυχολογία τους και η Γαλλία στη φάση των «8» αποδείχθηκε το ιδανικό… ορεκτικό.
Από τη «βουλιμία» των διεθνών δεν ξέφυγαν μετέπειτα ούτε οι Τσέχοι, ούτε οι «δύσμοιροι» Πορτογάλοι, που ενώπιον 60.000 φιλάθλων τους ευελπιστούσαν, εις μάτην όμως, να «διαλύσουν» την Ελλάδα στον τελικό. Το τελικό 1-0 υπέρ της «γαλανόλευκης» με το γκολ του Χαριστέα έγραψε τον χρυσό επίλογο.
Η παραμυθένια πορεία της Εθνικής είχε αρχίσει να φαίνεται από τη φάση των ομίλων και όσο προχωρούσε τόσο τα τσάρτερ από την Ελλάδα προσγειώνονται συνεχώς στη Λισσαβόνα και το Πόρτο μεταφέροντας φίλαθλους κάθε ηλικίας.
Η 4η Ιουλίου που θα θυμόμαστε για πάντα
Στον τελικό της 4ης Ιουλίου η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας και χιλιάδες φιλάθλων βρέθηκαν στη θρυλική έδρα της Μπενφίκα, «Ντα Λουζ». Ο «σεισμός» που έγινε στο γήπεδο στο 57ο λεπτό, όταν ο Μπασινάς έστησε τη μπάλα στο κόρνερ και ο Χαριστέας την κάρφωσε στα δίχτυα, ήταν ανεπανάληπτος. Οι Έλληνες είχαν πετύχει το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό θαύμα όλων των εποχών και τίποτα δεν μπορούσε να αλλάξει την ιστορία.
Υποκλίθηκαν Μουρίνιο και Μπλάτερ
«Το ποδόσφαιρο αλλάζει και αυτό που απαιτείται είναι η ομαδικότητα και όχι οι μονάδες. Ο Ρεχάγκελ έκανε εξαιρετική δουλειά. Προσάρμοσε την ομάδα σύμφωνα με τις δυνατότητες των ποδοσφαιριστών και δημιούργησε ένα αρμονικό σύνολο. Δεν έχει σταρ, ούτε παίκτες που έρχονται από το φεγγάρι. Αγωνίζονται ο ένας για τον άλλο και όλοι μαζί. Έχουν πολύ καλή ψυχολογία και παίζουν μόνο για να κερδίσουν», ήταν τα λόγια του κορυφαίου, ίσως, προπονητή στον κόσμο, Ζοσέ Μουρίνιο που παρά την πίκρα του ως Πορτογάλος, αναγνώρισε τη δίκαιη επιτυχία της Ελλάδας. Όσο για τον πρόεδρο της FIFA, Σεπ Μπλατερ, αρκέστηκε στο σχόλιο: «Το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό σπορ και η ομάδα που ήταν καλύτερη σε αυτό τον τομέα κέρδισε στο τέλος».
Βήμα – βήμα προς τον τελικό…
Σάββατο 12 Ιουνίου 2004 Πόρτο (Ντραγκάο) Πορτογαλία – Ελλάδα 1-2 (6΄ Καραγκούνης, 51΄ Μπασινάς πεν., 90’+ Ρονάλντο)
Πορτογαλία (Λουίς Φελίπε Σκολάρι): Ρικάρντο, Αντράντε , Κόουτο, Φερέιρα, Ρούι Ζόρζε, Κοστίνια (65΄ Νούνο Γκόμεζ), Μανίς, Ρούι Κόστα (46΄ Ρονάλντο), Φίγκο, Σιμάο (46΄Ντέκο), Παουλέτα.
Ελλάδα (Οτο Ρεχάγκελ): Νικοπολίδης, Σεϊταρίδης, Δέλλας, Μπασινάς, Ζαγοράκης, Γιαννακόπουλος (67΄ Νικολαϊδης), Χαριστέας (74΄ Λάκης), Φύσσας, Βρύζας, Καψής, Καραγκούνης (46΄ Κατσουράνης).
Διαιτητής: Πιερλουΐτζι Κολίνα (Ιταλία) Ελλάδα – Ισπανία 1-1 (28΄ Μοριέντες, 67΄ Χαριστέας)
Τετάρτη 16 Ιουνίου 2004 Πόρτο (Μπέσα)
Ελλάδα (Οτο Ρεχάγκελ): Νικοπολίδης, Σεϊταρίδης, Δέλλας, Ζαγοράκης, Γιαννακόπουλος (49΄ Νικολαϊδης), Χαριστέας, Φύσσας (85΄ Βενετίδης), Βρύζας, Καψής, Καραγκούνης (52΄ Τσιάρτας), Κατσουράνης.
Ισπανία (Ινιάκι Σάεθ): Κασίγιας, Μαρτσένα, Αλμπέλδα, Πουγιόλ, Ελγκέρα, Ραούλ (80΄ Τόρες), Μπαράχα, Μοριέντες (65΄ Βαλερόν), Βιθέντε, Ραούλ Μπράβο, Ετσεμπερία (46΄ Χοακίν).
Διαιτητής: Λούμπος Μίχελ (Σλοβακία)
Κυριακή 20 Ιουνίου 2004 Φάρο (Αλγκάρβε) Ρωσία – Ελλάδα 2-1 (2΄ Κιριτσένκο, 17΄ Μπουλίκιν, 44΄ Βρύζας)
Ρωσία (Γκεόργκι Γιάρτσεφ): Μαλαφέεφ, Ραντίμοφ, Καριάκα (46΄ Σίτσεφ), Γκούσεφ, Μπουλίκιν (46΄ Σέμσοφ), Σαρόνοφ (56΄ Σένικοφ, Ανιούκοφ, Αλένιτσεφ, Εβσέεφ, Κιριτσένκο, Μπουγκάγιεφ.
Ελλάδα (Οτο Ρεχάγκελ): Νικοπολίδης-Σεϊταρίδης, Βενετίδης (89΄ Φύσσας), Δέλλας, Μπασινάς (42΄ Τσιάρτας), Ζαγοράκης, Χαριστέας, Βρύζας, Καψής, Κατσουράνης, Παπαδόπουλος (69΄ Νικολαϊδης).
Διαιτητής: Ζιλ Βεϊσιέρ (Γαλλία)
Παρασκευή 25 Ιουνίου 2004 Λισσαβόνα (Ζοζέ Αλβαλάδε) – Προημιτελικός Γαλλία-Ελλάδα 0-1 (65΄ Χαριστέας)
Γαλλία (Ζακ Σαντινί): Μπαρτέζ, Λιζαραζού, Γκαλάς, Μακελελέ, Πιρές (79΄ Ροτέν), Ζιντάν, Ανρί, Σιλβέστρ, Τιράμ, Ντακούρ (71΄ Βιλτόρ), Τρεζεγκέ (71΄ Σαχά).
Ελλάδα (Οτο Ρεχάγκελ): Νικοπολίδης, Σεϊταρίδης, Δέλλας, Μπασινάς (84΄ Τσιάρτας), Ζαγοράκης, Χαριστέας, Νικολαϊδης (60΄ Λάκης), Φύσσας, Καψής, Καραγκούνης, Κατσουράνης.
Διαιτητής: Αντερς Φρισκ (Σουηδία)
Πέμπτη 1 Ιουλίου 2004 Πόρτο (Ντραγκάο) – Ημιτελικός Ελλάδα-Τσεχία 1-0 (105΄ Δέλλας παρ.), 0-0 (κ.α.)
Ελλάδα (Ότο Ρεχάγκελ): Νικοπολίδης, Σεϊταρίδης, Δέλλας, Μπασινάς (71΄ Γιαννακόπουλος), Ζαγοράκης, Χαριστέας, Φύσσας, Βρύζας (91΄ Τσιάρτας), Καψής, Καραγκούνης, ΚατσουράνηςΠροπονητής: Οτο Ρεχάγκελ
Τσεχία (Κάρελ Μπρούκνερ): Τσεχ, Γκριγκέρα, Γκάλασεκ, Μπολφ, Γιανκουλόβσκι, Πομπόρσκι, Κόλερ, Ροσίτσκι, Νέντβεντ (39΄ Σμίτσερ), Μπάρος, Ουϊφαλούζι.
Διαιτητής: Πιερλουΐτζι Κολίνα (Ιταλία)
Κυριακή 4 Ιουλίου 2004 Λισσαβόνα (Λουζ) – Τελικός Πορτογαλία-Ελλάδα 0-1 (57΄ Χαριστέας)
Πορτογαλία (Λουίς Φελίπε Σκολάρι): Ρικάρντο, Αντράντε, Κοστίνια (60΄ Ρούι Κόστα), Φίγκο, Παουλέτα (74΄ Νούνο Γκόμες), Μιγκέλ (43΄ Φερέιρα), Νούνο Βαλέντε, Καρβάλιο, Ρονάλντο, Μανίς, Ντέκο.
Ελλάδα (Ότο Ρεχάγκελ): Νικοπολίδης, Σεϊταρίδης, Δέλλας, Μπασινάς, Ζαγοράκης, Γιαννακόπουλος (76΄ Βενετίδης), Χαριστέας, Φύσσας, Βρύζας (81΄ Παπαδόπουλος), Καψής, Κατσουράνης.
Διαιτητής: Μάρκους Μερκ (Γερμανία)
Η ταυτότητα της διοργάνωσης
Ομάδες: 16
Διοργανώτρια: Πορτογαλία
Πρωταθλήτρια: Ελλάδα (1ος τίτλος)
Αγώνες: 31
Τέρματα: 77 (2,48 ανά αγώνα)
Προσέλευση: 1.156.473 εισιτήρια (37.306 μ.ο. ανά αγώνα)
Πρώτος σκόρερ: Μίλαν Μπάρος (Τσεχία) – 5 γκολ
