Τα πουλιά της Ελλάδας, της Κύπρου και της Ευρώπης – Οδηγός Αναγνώρισης, 2η Εκδοση
Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία,
σελ. 450, τιμή 20 ευρώ
Μερικές από τις καλύτερες αναμνήσεις σε σχέση με τα θέματα που κατά καιρούς κατάφερα να παρουσιάσω από τις σελίδες του ΒΗΜΑScience είναι οι σχετικές με τις παρατηρήσεις των πουλιών της Ελλάδας. Από τα Στροφάδια ως τη Βραυρώνα και από την παραλίμνια και αρκετά άγνωστη περιοχή της Υλίκης ως το κωπηλατοδρόμιο στον Μαραθώνα έχω να θυμάμαι πανέμορφες εικόνες που τις τάραζαν κάθε φορά μόνον οι τουφεκιές των αόρατων αλλά πάντοτε παρόντων λαθροκυνηγών. Σκέπτομαι αυτές τις ημέρες ότι η ευκαιρία που δίνουν οι πολύ όψιμες διακοπές λόγω Πάσχα είναι μοναδική για όποιον βρεθεί έξω από τις μεγάλες πόλεις να συναντήσει μιαν άλλη κατηγορία «μεταναστών», αυτών που έρχονται στην Ελλάδα… πετώντας. Ερχονται από τα νότια και φθάνουν αρκετά εξουθενωμένοι εξαιτίας του πολύωρου ταξιδιού τους επάνω από τη Μεσόγειο. Δεν μπορώ να εξηγήσω τη χαρά που νιώθεις όταν μέσα στη βλάστηση καταφέρνεις να διακρίνεις ένα όχι συνηθισμένο είδος πουλιού. Μπορώ μόνο να την επιβεβαιώσω. Αν καταφέρεις μάλιστα και να το φωτογραφίσεις, η χαρά μεγαλώνει. Θέλει βέβαια αρκετές «ώρες πτήσης» δίπλα σε κάποιον πιο έμπειρο παρατηρητή για να αρχίσεις πρώτα να διακρίνεις τα διαφορετικά κελαηδήματα των φτερωτών συγκατοίκων στον χώρο και μετά τις σιλουέτες, τα χρώματα, τη συμπεριφορά. Ενα σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, που μπορείς να το πραγματοποιήσεις και μέσα στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού σου, είναι να προμηθευτείς έναν οδηγό αναγνώρισης. Ως πριν από λίγους μήνες ο πιο έγκυρος, αυτός του Σουηδού Lars Svensson για τα πουλιά και της Ελλάδας, ήταν εξαντλημένος, αλλά τώρα η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία όχι μόνο τον διαθέτει ξανά αλλά πρόκειται για μια έκδοση βελτιωμένη ως προς τα ελληνικά ονόματα και τα είδη των πουλιών που περιλαμβάνει. Συνολικά για την Ευρώπη ο αριθμός αυτός φθάνει στα 1.000 περίπου και για την Ελλάδα μπορούμε να σκεπτόμαστε πως είναι γύρω στα 450. Μια εισαγωγή 10 σελίδων σού επιτρέπει να καταλάβεις καλύτερα κάποια κωδικοποιημένα δεδομένα που συνοδεύουν τα κείμενα και τις ζωγραφιές κάθε ιπτάμενου πρωταγωνιστή στο βιβλίο. Από εκεί και πέρα όμως μένεις με το στόμα ανοιχτό από την εικονογράφηση. Κάθε ένα είναι ζωγραφισμένο υπέροχα και με όλες του τις λεπτομέρειες. Σκέπτομαι γιατί άραγε δεν δίνουν στα παιδιά του σχολείου και εικόνες από τα πουλιά αυτά όταν θέλουν να εξασκήσουν το αισθητήριό τους σχετικά με τα χρώματα και τη φύση. Ταυτόχρονα, επειδή εκτός από τη λατινική ονομασία του το καθένα συνοδεύεται και από την ελληνική, την οποία τού έχουν χαρίσει συνήθως οι άνθρωποι της υπαίθρου, πολλά από τα ονόματα είναι και αξιοσημείωτοι μικροί γλωσσικοί αλλά και λαογραφικοί φάροι. Το σαΐνι και το ξεφτέρι είναι αρπακτικά, ενώ γερακίνα είναι το όνομα ενός άλλου αρπακτικού, και έτσι ονομάζονται και το θηλυκό και το αρσενικό. Οι σουσουράδες περνούν δίπλα μας καθημερινά, πόσοι τις αναγνωρίζουν; Και κάτι ακόμη: αν σου ζητήσουν να περιγράψεις ένα αηδόνι, μπορείς να το κάνεις;
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
