Μανταρίνι

«Φρούτο τσέπης» λόγω του μεγέθους του, το μανταρίνι έχει τις δικές του ποικιλίες. Πιο γνωστή είναι η κλημεντίνη, που προέκυψε όταν ο ιερωμένος Πιερ Κλεμάν επιχείρησε να διασταυρώσει πορτοκάλι και μανταρίνι. Στην Ελλάδα, πάλι, το χιώτικο μανταρίνι είναι πλέον ΠΟΠ.

Πορτοκάλι

Βαλέντσια, μέρλιν ή σαγκουίνι – στις πιο δημοφιλείς ποικιλίες του – το πορτοκάλι μπαίνει σε αρωματικές μαρμελάδες και πελτέδες. Η φλούδα του χρησιμοποιείται κυρίως στην κουζίνα της Πελοποννήσου και της Δυτικής Κρήτης, ενώ το αιθέριο έλαιό του στη ζαχαροπλαστική και την αρτοποιία. Κάποτε μάλιστα κρατούσαν τις φλούδες του και τις έβαζαν στο μαγκάλι για να μοσχοβολήσει το δωμάτιο.

Περγαμόντο

Η φυσική διασταύρωση του λεμονιού με το νεράντζι καλλιεργείται κυρίως για τη φλούδα του, το έλαιο της οποίας είναι πολύτιμο στην αρωματοποιία και την ποτοποιία. Το λικέρ της Χίου είναι φημισμένο, αλλά λίγοι ξέρουν πως το ξύσμα του περγαμόντου χαρίζει μια μικρή έκρηξη αρώματος σε κέικ και μπισκότα.

Λεμόνι

Πολύτιμο ανέκαθεν στην κουζίνα μας, τόσο για το ξύσμα όσο και για τον χυμό και το αιθέριο έλαιό του, δεν μας λείπει ποτέ! Παλαιότερα μάλιστα καθάριζαν ακόμη και τις στυμμένες λεμονόκουπες από την κίτρινη, πικρή επιδερμίδα τους και τις έτρωγαν πασπαλισμένες με ζάχαρη. Κ.Σ.

*Δημοσιεύθηκε στο BΗΜΑ GOURMET την Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2016.