Σαβίνα Γιαννάτου: Με τους Primavera en Salonico το βράδυ της Παρασκευής στο Half Note

Η Σαβίνα Γιαννάτου, ολοκληρώνει απόψε Παρασκευή τις εμφανίσεις της στο τζαζ κλαμπ «Half Note» όπου με τους Primavera En Salonico, παρουσιάζουν τη μουσική παράσταση με τίτλο «Souvenir de Salonico». Με αφορμή το νέο τους δίσκο με τίτλο «Τραγούδια της Θεσσαλονίκης» που κυκλοφόρησε σε παγκόσμια κλίμακα την Άνοιξη από την ECM, η Σαβίνα Γιαννάτου και οι Primavera en Salonico παρουσιάζουν τραγούδια από τη Θεσσαλονίκη αλλά και ολόκληρη τη Μεσόγειο. Τραγούδια σαν ηχητικές καρτ – ποστάλ που δημιουργούν σύγχρονες μουσικές αφηγήσεις πάνω σε παλαιούς μύθους. Τραγούδια ελληνικά, τούρκικα, αρμένικα, ισπανοεβραϊκά, βουλγαρικά, τραγούδια των προσφύγων από τον Πόντο και την Σμύρνη, ερμηνευμένα στις γλώσσες των κατοίκων κάθε περιοχής, μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα.

Σε ένα διάλειμμα των υποχρεώσεων της κατορθώσαμε να την συναντήσουμε και να μιλήσουμε όχι μόνο για την βραδινή παράσταση αλλά για την κρίση και πώς βλέπει σήμερα την πορεία της ελληνικής μουσικής και τραγουδιού.

«Αφετηρία μας θα είναι κομμάτια με θέμα την Θεσσαλονίκη, του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα. Από ‘κει και ο τίτλος “Souvenir de Salonique”. Τραγούδια στις γλώσσες των κατοίκων της πόλης τότε. Ελληνικά, Ισπανοεβραϊκά, Βουλγάρικα, Τούρκικα, Σέρβικα, Ποντιακά, Αρμένικα κ. α. Επίσης θα είναι και τραγούδια από διάφορες χώρες της Μεσογείου.»

«Είχαμε εξαιρετικές κριτικές από τις δύο περιοδείες που κάναμε με τα τραγούδια αυτά. Κριτικές που αφορούσαν τόσο την ερμηνεία ή την δεξιοτεχνία στο παίξιμο και το τραγούδι, όσο και την επιλογή των κομματιών.»

«Αυτήν την στιγμή, ίσως ναι. Δεν είμαι σίγουρη. Είμαστε σε μία εποχή που το θέμα της ιστορικής προσέγγισης της συνύπαρξης των διαφορετικών πολιτισμών δεν αφορά τόσο το ελληνικό κοινό, όσο παλιότερα. Ισως η οικονομική κρίση μαζί με το θέμα των προσφύγων να μας κάνουν πιο εσωστρεφείς.»

«Για μένα, είναι αυτός πού μπορεί με τα μέσα του (τα τεχνικά και τα ερμηνευτικά) να αφηγηθεί κάτι που να είναι πιστευτό. Ο Διονύσης Σαββόπουλος, είναι καλός τραγουδιστής; Εγώ θα έλεγα, “ναι! “. Ο ίδιος ίσως να έλεγε ότι δεν είναι καν τραγουδιστής. Αλλά είναι ο πιο πειστικός αφηγητής των ιστοριών του. Και το ζητούμενο είναι ακριβώς αυτό. Πιστεύω ότι έτσι μόνον ένας τραγουδιστής μπορεί να είναι κι αυτός ικανοποιημένος απ’ αυτό που κάνει και άρα να μπορεί να επικοινωνεί με το κοινό που τον ακούει.»

«Την κοινωνία, την έχει επηρεάσει, το βλέπουμε με διάφορους τρόπους στο δρόμο, στα σχόλια των ανθρώπων, στον εκνευρισμό που μας διακατέχει, στην κατήφεια ίσως.. Στις συζητήσεις που αφορούν τα χρήματα.. “Τι ωραίο ρούχο! ” “Δύο ευρώ”, είναι η απάντηση. Αυτή η στιχομυθία δεν υπήρχε πριν το 2009-10 για παράδειγμα. Τώρα επιβάλλεται. “Είμαι έξυπνος, το βρήκα φτηνά”, η, “μην νομίζετε ότι έχω χρήματα, δεν κοστίζει”. Επίσης δεν τολμάει κανείς να πει ότι είναι καλά. Πως γίνεται να είσαι καλά εν μέσω κρίσης! Και μετά η δυσπιστία και η καχυποψία, από τις τόσες κατηγορίες που εξαπολύονται προς διάφορες κατευθύνσεις.. Δεν έχω παρατηρήσει πώς αυτό εκφράζεται στην μουσική. Μόνο στην αγορά του βιβλίου ίσως. Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο εκδίδονται στα ελληνικά μεταφράσεις έργων που αφορούν τον Μεσοπόλεμο, την άνοδο του Ναζισμού, το Ολοκαύτωμα, τον Σταλινισμό.. Μυθιστορήματα με θέμα τη ζωή στις γερμανόφωνες χώρες πριν, κατά τη διάρκεια η μετά τον πόλεμο. Είναι σαν να σου λέει κάποιος “έχε τον νου σου”.»

«Με τους Primavera θα έχουμε μία περιοδεία τον Μάρτιο στο Χονκ Κονγκ, την Κίνα, την Αυστραλία και την Ν. Ζηλανδία, τον Μάιο στην Αγγλία, Αυστρία, Γερμανία και τον Ιούνιο στην Ρωσία. Στο μέλλον θα δούμε. Υπάρχουν ιδέες αλλά ακόμα τίποτα χειροπιαστό για να συζητηθεί. Οσον αφορά το παρόν όμως, μία καινούργια εμπειρία για μένα είναι η συμμετοχή μου στο έργο “Ο Ιάσωνας και το χρυσόμαλλο δέρας” σε σκηνοθεσία της Σοφίας Σπυράτου, κείμενο του Π. Καρασούλου και μουσική του Ν. Κυπουργού. Εκεί οι φωνητικοί αυτοσχεδιασμοί παρουσιάζονται ως η “μαγική” γλώσσα με την οποία μιλάει η Αργώ και η Μήδεια. Είναι μία επαφή με τα παιδιά, μέσω των φωνητικών, που για μένα έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον.»