Στον πόλεμο που κήρυξε ο ISIS στην Ευρώπη είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει άμεση απάντηση σε στρατιωτικό επίπεδο – ήδη γαλλικά αεροπλάνα βομβαρδίζουν τις θέσεις του Ισλαμικού Χαλιφάτου στη Συρία ενώ ετοιμάζεται κάποιου είδους ευρωπαϊκή επιχείρηση στην περιοχή.
Για μια ακόμη φορά – όπως και την 11η Σεπτεμβρίου – ο δυτικός κόσμος πιάστηκε στον ύπνο μην καταφέρνοντας να αποτρέψει την πολύνεκρη τρομοκρατική επίθεση τζιχαντιστών στο Παρίσι για την οποία μάλιστα είχε “προειδοποιηθεί” εδώ και μήνες με την δολοφονική επιδρομή στο σατιρικό περιοδικό Charlie Hebdo.
Βέβαια τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν ακόμη χειρότερη κατάληξη με περισσότερους νεκρούς και μεγαλύτερη ακόμη δημοσιότητα για τον ISIS. Φανταστείτε οι τρεις βομβιστές καμικάζι να είχαν καταφέρει να φτάσουν στις κατάμεστες κερκίδες του Σταντ ντε Φρανς όπου βρισκόταν σε εξέλιξη το φιλικό Γαλλίας – Γερμανίας και – παρουσία των κ.κ. Ολάντ και Στάινμαγιερ – να τινάζονταν στον αέρα σε ζωντανή μετάδοση…
Τα ερωτήματα που προκύπτουν από τη σφαγή στο Παρίσι είναι αμείλικτα και αφορούν κατ αρχήν τις γαλλικές αρχές αλλά και όλες τις ευρωπαϊκές χώρες:
Πώς είναι δυνατόν οι υπηρεσίες ασφαλείας της Γαλλίας – και του Βελγίου – να μην γνωρίζουν τους πυρήνες τζιχαντιστών στις δύο χώρες όταν μάλιστα οι περισσότεροι δράστες της επίθεσης της 13ης Νοεμβρίου ήταν γέννημα θρέμμα των “γκέτο” των κοινωνικά αποκλεισμένων μεταναστών δεύτερης ή τρίτης γενιάς του Παρισίου και των Βρυξελλών;
Από τα ίδια γκέτο,εξάλλου, των προαστίων του Παρισίου όπου ανθεί η φτώχεια και ο ρατσισμός, ξεπήδησαν και οι ταραχές του 2005,με τον εμπρησμό δεκάδων κυβερνητικών κτιρίων και χιλιάδων αυτοκινήτων. Αλλά και η στρατολόγηση εκατοντάδων μαχητών του ISIS που έφυγαν από τη Γαλλία για να εκπαιδευτούν στα όπλα και να ενωθούν με τους τζιχαντιστές της Συρίας!
Πώς γίνεται, χώρες με σοβαρή οργάνωση και με υψηλό επίπεδο δημοκρατίας και διανόησης,όπως η Γαλλία, να μην έχουν βρει τρόπο να εντάξουν αποτελεσματικά στην κοινωνία όλους αυτούς τους αποκλεισμένους νεαρούς μουσουλμάνους,να τους θωρακίσουν με γνώσεις και στόχους ώστε να πάψουν να ονειρεύονται να γίνουν μάρτυρες του Τζιχάντ για να ζήσουν σε παραδείσους με πιλάφια και παρθένες;
Πώς, από την άλλη πλευρά, κάποιοι κατσαπλιάδες μουσουλμάνοι φύλαρχοι καταφέρνουν στο όνομα του Ισλάμ να στρατολογήσουν χιλιάδες Ευρωπαίους κάτω από τη σημαία του Χαλιφάτου και να τους στρέψουν κατά των χωρών καταγωγής τους;
Πώς μετά τα νέα τρομοκρατικά χτυπήματα στην Ευρώπη, θα αποτραπούν φαινόμενα ρατσισμού κατά των μουσουλμανικών πληθυσμών που ζουν ειρηνικά στα σύνορά της;
Είναι φανερό ότι η Ευρώπη πληρώνει την αδιαφορία της απέναντι στις απίστευτες θηριωδίες του ISIS με τους καθημερινούς αποκεφαλισμούς και το κάψιμο των αντιπάλων.
Αλλά πληρώνει και την αδυναμία της να χαράξει την δική της στρατηγική στην Μέση Ανατολή που την έφερε άβουλη να σύρεται πίσω από την άφρονα πολιτική των κ.κ. Μπους και Μπλαίρ: στην επέμβαση και την κατοχή του Ιράκ,την ταπείνωση του αραβικού κόσμου και την ισοπέδωση όλων των πολιτικών ισορροπιών στην περιοχή.
Καιρός η Ευρώπη να σταθεί στα πόδια της και να πάρει αποφάσεις.Αλλιώς κινδυνεύει να διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη.
